0.6

1.1K 55 27
                                    


doymadım doyamadım sevmelere seni ben,
kimseyi koyamadım yerine yeniden...

Dün ki o halimden nasıl toparlandığımı bile hatırlamıyordum. Barış'ın gidişinden sonra kapıya çöküp ağlamıştım ve sanıyorum ki orada uyuya kalmıştım.
Başım çatlıyordu, gözlerim yanıyordu. Ama yüreğimdeki sızı herşeyden beterdi.
Sıkılmıştım artık ağlamaktan,
Yürek acısından, sıkılmıştım...

Saate baktığımda "Ah salak Derin!" demeden edemedim. Saat çoktan 9'u geçmişti.
Kapı köşelerinde uyuyakalırsam işe geç kalırdım tabi!
Hemen toparlanıp kıyafetlerimi giydim ve evden işe doğru yol aldım. Araba kullanmak, bu kadar konforsuz olabilirdi. Bel ağrısından zor duruyordum .
Yatakta uyumayışıma kaç kez sövdüğümü sayamadan tesislere vardım. Tabi ben gelene kadar saat 11'e yollanmıştı. Daha ilk haftalardan azar yemesem iyiydi.
Girmemle birlikte Okan hocayı görmem bir oldu.
"Günaydın Derin."
"Günaydın hocam, kusura bakmayın geç kaldım uyuyakalmışım."
"Sorun değil Derin, bir kereden birşey olmaz."
Gülümseyerek karşılık verdiğimde konuşmaya devam etti.
"Bu arada biliyorsun bu hafta içinde Antalya'da deplasman olacak. Birkaç gün erken gidip hem motive olacağız hemde antreman yapacağız. Ondan bu akşam saat 02.00'da otobüs kalkıyor, sende geliyorsun."
"Tamamdır hocam."
Okan Hoca'yla vedalaşıp odama geçtim. Zaten herşey berbat giderken, birde onunla şehir değiştirecektim. Hayatımın en kötü günlerini onunla geçireceğim hiç aklıma gelmezdi. Düşünmeyi bırakıp vir kaç dosya aldığım gibi sahaya inecektim.Antreman arası röportajı vardı. Amatörce bir çekim yapıp sosyal medya adminine yollayacaktık Arasla.

"Hadi gidelim Derin." Dedi Aras.
Başımla onaylayıp odadan çıktım ve korka korka sahaya doğru yürümeye başladık.
Aras, "İyi misin Derin?" Dediğinde bir kaç saniye durdum. Kendime sordum.
İyi misin Derin?
iyi misin?
Değilsin demek öyle gururuma dokunuyordu ki, diyemiyordum. Ama iyi olmamaktan fazlası, berbat olduğumu farkındaydım.
"İ-iyiyim." Dedim zoraki bir tebessümle.
"Emin misin, gözlerin kıpkırmızı."
"Haa şey ben geç uyudumda ondandır." Diye bir yalan uydurmuştum. İnandı mı bilmiyorum ama "peki" demekle yetinmişti.
Sahaya indiğimizde Aras, antreman yapan futbolculara seslendi.
"Arkadaşlar buraya bakabilir misiniz?"
Aras'ın çağrısıyla herkes bize yanaştığında başımın ağrısı engel olamıyordum. Arada bir yüzümü buruşturduysam da hemen silkelenip ekibe döndüm.Döndüğümde gördüğüm kıvırcık saçlar dikkat dağıtıcıydı. Şimdi o saçları karıştırmak vardı.

O saçlarla oynamak vardı..._
İmkansızdı...
Peki, imkansızlarda hayat bulmak ne tür bir salaklıktı?
Şaire sorsan, salaklık değil; aşktı.
Öylece yanmakta aşktan mıydı?_l
Sen ki, gözlerimde bir çölyanığı
Sen ki, karanlık sokağımın en uzak lambası...

"Derin'le antremandayken hem röportajlı hemde doğaçlama bir çekim yapacağız. Dediğim gibi doğaçlama, kasmayın."
"Derin?"
"Derin?"
"Derin iyi misin?"
"He?" diyerek Aras'ın konuşmasıyla daldığım yerden başımı kaldırdım. Kaldırdığımda neredeyse tüm gözlerin bende olduğunu gördüm.
"Derin sen iyi misin? Daldın gittin yine."
"He şey iyiyim ben, pardon devam edin siz."
Geçiştirmeli cevabımla çekime yöneldik.

Barıştan.
Aras'ın ve takımın birkaç kez seslenmesiyle bize dönebilmişti. Gözlerini sıkıca yumup, yüzünü ekşitiyordu bazen. O kadar alkol içip kendine zarar verirse olacağı buydu zaten...
Bir anda kendimi Derin'i düşünürken buldum. _gerçi, ben kendimi derinde buldum..._

Derinden.
Çekimlere başladığımızda, Aras ekiple daha samimi olduğu için daha doğaçlama ve eğlenceli ilerliyordu. Bense ara sıra ona katılıyordum. İkimizde İngilizce Muhabirlik okuduğumuz muhabirlik ve çevirmenlik yapıyorduk ama ben daha çok tercümanlıkta o ise daha çok muhabirlikte uzmanlaşmıştı. Ama yinede ikisinide yapıyorduk.
Arada bir kamerayı ben devralıyordum.
Tam o sırada karşıma Barış'ın çıkmasıyla irkildim. Bedenlerimiz temas halindeyken, küt küt atan kalplerimizde birbirine değiyordu. Gözlerimde gezinen gözleri ise hiç bu kadar acı vermiyordu..
"Dikkat etsene." dedim afallayarak.
"Bana çarpan sendin." Dedi ukala tavrından birşey kaybetmeden.
Gözlerimi devirdiğimde hala yakın olduğumuzu farkedip geri çekildim.
"Dikkat edersin bir dahakine." Dedi, ultra egosuyla.
"Sizde öyle, dikkat edersiniz." Dedim iğneleyici bir tavırla.

Barıştan.
Arasla çekim yapıyorlardı, baya da eğleniyorlardı. Bir zamanlar yalnız bana gülerdi, şimdi Aras'a gülüyordu. Kıskançlık damarlarımda yüzüyordu. Kendime çektiğim sorgu, çok zordu.
"Sen bırakıp gittin" diyordu içimdeki ses.
Sen bırakıp gittin, şimdi güler başkalarına.
Ne yapacaktım ki? Ne yapacaktım? Aldatmasına göz mü yumacaktım?
Aklımdan gitmiyordu bu sorular. Derin, aklımın bir köşesinde hala rüyalarıma düşüyordu. Uykumda bile onunlaydım.

[İşte, kadınla adamın arasındaki fark buydu. Kadın, onu düşlemekten uyuyamıyordu. Adam, uyurken onu düşlemekten yakınıyordu.]

Sahanın ortasında ilerlerken birine çarptım. Ve o kişi, Derin'den başkası değildi. Değiştirdiği parfümüyle gelen o güzel kokusu, hala baş döndürücüydü. İç çektim, o cennet kokusunu ciğerlerime hapsetmek istedim.
Yüzüme uzandı bakışları.
"Dikkat etsene." Dedi. Afallamıştı.
İstifimi bozmadan,
"Bana çarpan sendin." Dedim.
Onu en sinir eden ukala ses tonumu kullanmıştım. Göz devirmeden edememişti, tahmin ettiğim gibi...
Yakındık, birbirmizin kalp atışlarını hissedecek kadar. Bu yakınlıkla afalladı, geri çekildi.
"Bir dahakine dikkat edersin." Dedim tavrımdan birşey kaybetmeden.
O da bana aynı şeyi söylediğinde, bakışlarımız durmadan birbirine değiyordu.
Antremandan sonra soyunma odasında Kerem ve Berkan'la birlikte kalmıştık.
Kerem birkaç saniye yüzüme baktı, konuşmaya başladı.
"Barış.."
"Efendim kardeşim?"
"Ssn yapabilecek misin?"
"Neyi kardeşim?" Anlamıştım aslında çoktan ne demek istediğini. Ama kaçmak istiyordum.
"Derinle işte."
"Bilmiyorum Kerem, kafamı kalbimi sikiyim! Hiçbir bok bilmiyorum."
Sırtımız sıvazladı, Berkan söze girdi.
"Sence o yapabiliyor mu?"
Dirseklerimi dizime dayadım, başımı öne eğdim.
"Yapamıyor, o, o, yaşayamıyor. İyi değil. Allah kahretsinki, iyi değil. Ve Allah belamı versin ben hala onu düşünüyorum."
Berkan tüm komikliğinden törpülenmiş bir biçimde tekrardan söze girdi.
"Gerçekten iyi değil yenge, amına koyayım."
Gözlerim dolmuştu. Kesik kesik konuşmaya başladım.
"Geçen gün, evine gittim. Telefonunu vermeye. Elinde bir içki şişesi, kahroluyor. Ve hiçbir bok yapamıyorum! Abi.. eskiden hiç içmezdi, içsede kontorllü içerdi. Zaten bir yudumdan sarhoş olurdu. Şimdi kendini o zıkkıma vurmuş. Hasta ediyor kendini, hasta! Ben hiçbirşey yapamıyorum! Gururuma öfkeme engel olamıyorum.
O bardaki yemekten sonra, evine götürdüm. O kadar içkiye anca sarhoş olmuştu zaten, iyi değildi. Evde dolabında içkiden başka hiçbir sik yok. Zayıflamış zaten.."
Kerem iç çekerek konuşmaya başladı.
"Hala aşıksın.."
Cevap veremedim, kendime bile açıklayamıyordum ki. Benliğimle yüzleşemiyordum.
"Sessizliğinin anlamını biliyoruz Barış, evet."
"Kafamı sikiyimki evet. Bana ettiği ihanetten sonra kahretsinki evet, köpek gibi aşığım. O Aras'ın yanındaya, deli oluyorum. Bana değil, ona gülüyorya o an ölmek istiyorum."
Dedim ve ellerimle şakaklarımı ovdum.
Keremlerinse yapabilecek birşeyi yoktu artık, sırtımı sıvazlayıp birkaç teselli cümlesi armağan ettiler bana...

Gerçekler acıydı,
Hala köpek gibi seviyordum.
İhanetiyle bile kalbim ondan vazgeçemiyordu.
Vazgeçemiyordum...
Doyamıyordum ona bakmaya.
Yerine koyamıyordum başkasını,
Aşık olamıyordum ben başkasına..

"Dünyanın o son günü, sen beni arayacaksın...
Doymadım doyamadım sevmelere seni ben,
Kimseyi koyamadım yerine yeniden.
Saymadım sayamadım, sensiz geçen yılları.
Ne inkar ne itiraf, bu yalnızca sitem."

Ah Barış ve Derin! Hüzünlü keklerim.🥺
Bakalım hikayeniz mutlu sonla bitecek mi?🪐
Uzun bir aradan sonra merhaba 💗.
Wattpada'a erişim engeli getirildi ve cidden baya üzücü. Yazmaktan, sizden ayrı kalmaya dayanamayarak Vpn açtım. İnşallah, bir aksilik olmazsa beraberiz!🤍
Hikayenin gidişatı ile ilgili yorumlarınızı bekliyorum, benim için çok değerli. Lütfen yorum atın.🥺 Oylarınızda bekliyorum. Çok emek veriyorum. Hikaye başı kelime sayım oldukça fazla.♥️ Size güveniyorum, bence güzel ilerleyeceğiz.💖
Son olarak, şarkı seçimlerim nasılll
Hem bölüme uyanlar hem en sevdiklerim koyduğum şarkılarrrr🤭💕❤️‍🔥
Fazla uzattım  hadi Eyvallah🫠
1080 kelime.🖐🏻❤️‍🔥

Tükeneceğiz | barış alper yılmaz. Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin