Oy ve yorum atın arkadaşlar lütfen💗
.
.
.
"Söz ettim mavilere içimdeki yaralardan
Gökteki yağdı yine, yerdekinde yakamoz var
Bu bir soygundur der gibi bakan
Gözlerinden artık gider gibiyim
Gözlerinden artık gider gibiyim..
Bahsetme kimselere yaramızda kalsın
Sığmadık şehirlere şiirlere taştık
Unutmadım yine bir büyüklük bende kaldı
Ah kadehler kırıldılar yine sana bu gece..."
FLASHBACK.
Derinden.
Alper'in doğum günü için büyük bir kutlama peşindeydim. Mekan ve süslemeler için kuytularda yaptığım telefon görüşmeleri onu huzursuzlandırsa da sonu güzel olacaktı, eminim.
Onu çok mutlu etmek istiyordum. O benim tüm yaralarımı sarmıştı. Vefat eden annemin sıcaklığını onun kollarında, vefat eden babamın gölgesini, onun ellerini tuttuğumda hissediyordum.. Başkaydı o.
Harika giden ilişkimiz için her geçen gün şükrediyordum. 3 yıllık beraberliğimiz sorunsuzca ilerlerken ayrılacağımızı hiç düşünmüyordum.
L koltuğa ayaklarımızı uzatmış film izliyorduk. Başımı onun göğsüne yaslamıştım o da beni sarıp sarmalamıştı. Belkide hayatımın en huzurlu dakikalarıydı.
Keyfimizi bölen telefon sesi oldu. Çalan benimkiydi. Gözlerim telefonu bulduğunda, doğum günü için kiralayacağım mekanın sahibi olduğunu gördüm.
"Kim arıyor?" Diye sordu çatallı sesiyle.
"Hiç, işten. Ben konuşup geleyim." Dedim.
Cevabıma tatmin oldu mu bilmiyordum ama sonu güzel olacaktı işte, kafaya takmamak gerekirdi. Hem Barış Alper bana güvenirdi.
( derinim biraz öyle degil gibi ama neyse.🥺🥺)
İki telefon konuşmasından dolayı da çatırdayacak bir ilişkimiz yoktu.
Mekanın son işleri için konuştuğumuzda herşey tamamdı. 1 hafta sonra, sevgilim çok ama çok mutlu olacaktı.
Salona döndüğümde meraklı bakışlarını yöneltti.
"İşten çok arıyorlar. Yoğun sanırım." Dedi.
"Evet, biraz yoğun." Deyip dudağının kenarına minik bir buse kondurdum. Tekrardan yerimi aldığımda filmimize devam ettik.
2 gün sonra.
Yarın Barışların maçı vardı. Trabzonspor deplasmanı vardı. Bu nedenle oraya gidecektik. Banda kaldıkları otelden yer ayırmak istemiş fakat oda bulamamamıştı. Farklı ama güzel bir otelde kalacaktım. Normalde her deplasmana gitmezdim. Ama maçtan sonra ki günlerde arkadaşlarıyla tanışacaktım.
Galatasaray'a transfer olalı 2 sene olmuştu. Takım arkadaşlarıyla ilk başta pek iyi dikiş tutturamasada şimdi kaynaşmıştı. Hatta dediğim gibi, bu maçtan sonra tanışacaktık. Anlattığı kadarıyla Kerem,Berkan,Yunus en samimi olduğu kişilerdi. Neden bilmiyorum ama hiç rastgelmemiştik.
Valizlerimizi son birkez kontrol edip havalimanına doğru yola çıktık. Daha önce uçak yolculuğu yapsamda her daim beni ürkütürdü. Barış'ta bunu bildiği için, binişimizden inişimizden kadar hep yanımda durmuştu. Canım sevgilim, hep bana destek olurdu.
Sorunsuz bir biçimde yolculuğumuzu tamamlamış, otellerimize varmıştık.
Barış,antrenörden izin alıp beni kalacağım otele kadar bırakmıştı.
"Aşkım, sana çok güveniyorum. Emeklerinin karşılığını alacaksın, inanıyorum ben!"
"Sevgilim benim çok teşekkür ederim, sen bana inan güven o bana yeter."
"Yarın maçta görüşürüz sevgilim!"
"Gol atarsam senin olduğun tarafa kalp yapacağım, duyan duysun! Ben aşkımdan geberiyorum burada."
"Alper, seni çok seviyorum. Birbirimizi hiç bırakmayalım."
"Asla bırakmayacağız sevgilim asla.."
Ben onu uğurladıktan sonra otelden ayrılıp kendi oteline geçmişti.
Derbi günü
Sevgilim❤️
Alperr askimm günaydinn
Macta sana bol sans bol basari bol gol diliyorummm
Sen cok cabaladin emin ol karsiligini alacaksinn🫶🏻
Sevgilin seni en onden, buyuk askla izliyor olacakk
