Wraak met gevolgen // Milo fanfiction

Hoofdstuk 10

Milo POV:

Ik loop naar haar toe om haar te helpen, maar voordat ik ook maar iets kan doen voel ik een klap recht op mijn neus. Ik voel er iets warms uitkomen, bloed. Ik haal mijn ogen van Julie af en kijk naar de jongen naast haar. "Sukkel." Zeg ik tegen hem. Ik duw hem opzij, net hard genoeg dat hij wat achteruit deinst. Ik zet de laatste stap in de richting van Julie, die nog steeds een paniekaanval heeft. Ik leg mijn arm om haar heen en loop met haar onder mijn arm naar buiten. "Adem met me mee oké?" Vraag ik haar terwijl we naar buiten lopen. "Adem in, en houd vast. 1, 2, 3. En adem uit, 1, 2, 3." Ik blijf het met haar herhalen tot ze weer helemaal rustig is.

Julie POV:

"Dankjewel." Zeg ik tegen Milo als ik weer helemaal rustig ben. "Geen probleem, gaat het?" Vraagt hij bezorgd. Ik knik en vraag. "Je neus, gaat het?" Hij gaat even met de rug van zijn hand naar zijn neus. "Komt door die sukkel. Wat moest hij eigenlijk van je?" Ja, wat moest hij van me? Ik haal m'n schouders op. "Hoe wist je dat hij..?" "Noor en Koen stonden bij de reling van het balkonnetje te praten en toen zag Koen jou en Noor zei iets over een player en-," "Kut, Noor had me nog gewaarschuwd voor hem! Hij heeft elke week een ander chickie." Val ik hem in de reden. "Sorry ga door." "En toen rende Noor naar beneden en ik ging achter haar aan, maar door de drukte raakte ik haar kwijt en toen zag ik jullie en goed je weet de rest wel." Ik knik even en er valt een stilte

Ik kijk in zijn ogen. Zijn blauwe ogen waar het maanlicht invalt, kijken ook in de mijne. Staan we er minuten, uren, jaren? Geen idee, maar het moment wordt onderbroken als Milo weg kijkt en vraagt. "Wil je nog terug naar de rest of naar huis?" "Nog heel even terug." Hij knikt en zo lopen we even later terug naar de rest.

Als we binnen worden we begroet door Matthy die zegt. "Hee josties! Ik heb shotjes besteld, ook voor jullie." Milo en ik knikken allebei en gaan daarna op de bank zitten tegenover Koen en Noor. "Wat is er met neus gebeurd Miel?" Vraagt Raoul. "Niks, het doet geen pijn." Antwoord Milo hem, maar toch zie ik aan hem dat het wel pijn doet. Maar voor ik iets tegen hem kan zeggen komen de shotjes binnen. Iedereen pakt een glas en Robbie schenkt in. "Santé!" Zegt Noor voor ze haar shotje lachend achterover tikt.

Na nog geen 10 minuten is er al een 2e fles bestelt. Ik kijk naar Koen en Noor die nog steeds tegenover ons zitten. Ze hebben het zo gezellig dat ik durf te wedden dat die elkaar straks op de bek pakken. Daarna kijk ik schuin omhoog naar Milo. "Heb je geen ice pack nodig voor je neus?" Vraag ik hem. Hij haalt zijn schouders op en zegt. "Ligt eraan." "Waaraan?" "Of alleen jij met me meeloopt?" En terwijl hij dat zegt verschijnt er een lach op zijn gezicht. "Is goed, alleen ik zal met je meelopen." En zo staan we op en lopen we de kamer uit.

Zodra de deur achter ons dicht is legt Milo zijn arm om mijn schouders heen. Er verschijnt meteen een zelfvoldane lach op m'n gezicht. Net voordat we de trap aflopen haalt Milo zijn arm van m'n schouders en houdt hij me tegen. Zodra ik stil sta draai ik me vragend om naar hem. Maar inplaats dat Milo iets uitlegt duwt hij met zijn lichaam de mijne tegen de muur en begint hij me te zoenen. Zo snel al het gaat, zo snel doe ik mee in de zoen. Als hij loslaat grijzen we naar elkaar. En als we weer verder lopen legt Milo zijn arm niet om m'n schouder maar om m'n middel.

Zodra we buiten komen vraagt Milo. "Jou of mijn huis?" "Mijne, dan hoeven we niet te rijden." Hij knikt instemmend en zo lopen we stom dronken naar mijn appartement. En de hele tijd blijft zijn arm om m'n middel heen liggen.

Pas als we de lift in stappen laat hij me los. "Shit!" Zeg ik als de deuren van de lift sluiten. "Wat is er?" "We hebben geen ice pack meer gehaald, voor je neus." "Waarom zou ik een ice pack nodig hebben al ik jou heb en dit kan doen." Hij loopt op me af en duwt met zijn lichaam de mijne weer tegen de muur, dit keer de lift muur. En weer staan we te zoenen, en pas zodra de lift deuren open springen laten we los.

Ik loop voorop naar mijn appartement en Milo achter me aan. Hij is nog nooit bij mij thuis geweest, vandaar. Zodra we bij de deur staan maak ik de bel, die aan de deurpost hangt, los. Er valt een sleutel op de grond, ik pak hem meteen op en haal de deur van het slot. "Slim. Moet ik ook een proberen." Zegt Milo lachend als we binnenstappen. En nog geen seconde later staan we weer te zoenen. Ik kijk Milo vragend aan als hij na een tijdje opeens loslaat. Maar dat verdwijnt meteen als hij vraagt. "Waar is je kamer?" Ik lach een beetje en pak zijn hand. Ik trek hem mee door de gang naar mijn kamer. Ik stap naar binnen waarna Milo me volgt. Ik sta al bijna bij m'n bed als ik me omdraai. Milo trek met een grijns op z'n gezicht de deur achter zich dicht.

~~~

Hoofdstuk 10 al!! En ik heb hem 2x moeten schrijven want opeens was hij maar half geschreven toen ik m wilde plaatsen, maar hierbij.

En volgend hoofdstuk eindelijk smut!!
Dat gaat echt niet goed komen ik cringede m al bij sommige stukken hierin😭

Kusjess xx