Wraak met gevolgen // Milo fanfiction

Hoofdstuk 11

Julie POV:

~Mensen mocht je de smut niet willen lezen, lees dan verder bij ❣️
Mocht het wel willen lezen, veel plezier😉

Milo loopt nog steeds grijzend naar me toe. Onze schoenen hebben we onderweg al ergens uitgetrapt. Hij staat nu zo dicht bij dat ik zijn hete adem kan voelen. Hij zoent en ik doe mee. Terwijl we staan te zoenen gaat Milo met zijn vingers van mijn armen, naar mijn schouders, naar waar mijn shirt eindigt. Hij trekt het shirt over mijn hoofd en ik sta er grijnzend bij. Zelf trekt hij ook zijn shirt uit, wat een uitzicht.

Hij zoent me weer en gaat nu met zijn handen naar de sluiting van m'n bh, die hij met gemak open maakt en uitdoet. Nog steeds zoenend loopt hij naar voor waardoor ik op het bed achter me val. Hij trekt zich terug van de zoen en trekt mijn rokje en slipje uit. Ze belanden, net als de rest van de kleding die al uit is, ergens op de grond van m'n kamer. Ik ga zitten en kijk hoe Milo nog even van zijn uitzicht geniet en daarna ook zijn broek uittrekt.

Hij buigt zich weer voorover en probeert me te zoenen. maar voor hij de kans krijgt zeg ik terwijl ik naar zijn boxershort wijs. "Niet eerlijk, die moet ook uit."  Hij lacht even en trekt hem dan ook uit. Wat een joekel van een ding zag daarin verstopt zeg, Jezus. Hij lacht als hij me betrapt op het staren. Hij buigt weer over me heen en zoent me weer. En al snel gebeuren er dingen waar we later spijt van zullen hebben.

❣️

Ik wordt wakker van het licht dat door de ramen heen komt, omdat de gordijnen nooit zijn dicht gedaan. Ik kom een stukje overeind en er schiet gelijk koppijn naar m'n hoofd waardoor ik weer ga liggen. Geweldig, een kater. Na een tijdje kom ik dan toch overeind. Ik kijk opzij en zie Milo vredig liggen te slapen. "Shit!" Zeg ik fluisterend. "Shit shit shit!" Hoe heeft dit ook kunnen gebeuren? Het kan niet! Het plan! Het mag niet gebeurd zijn. Milo gromt een beetje en wrijft in zijn ogen, waarna de zijne de mijne ontmoeten. We weten allebei wat er gebeurd is. En we weten ook allebei dat het niet had moeten gebeurden. Toch?

Ik sta op en de koppijn wordt nog wat erger. Super. Ik loop naar m'n kast en pak er een joggingbroek, een shirtje en wat ondergoed uit. Ik loop naar de badkamer en kijk naar mezelf in de spiegel. Wat heb ik gedaan, vraag ik mezelf af. Ik gooi wat water in m'n gezicht en kleed me daarna om. Althans ik trek wat aan, er is niks om uit te doen. M'n haar zit nog zoals gister, maar dan veel minder netjes. Ik laat het even voor wat het is en haal de mascara onder m'n ogen vandaag, maar wat nog op mijn wimpers zit laat ik nog even zitten.

Ik loop weer naar m'n kamer en ik tref Milo aangekleed aan. Hij draait zich om en kijkt me even aan. "Kom." Zeg ik tegen hem met het beetje stem dat nog over is. Hij staat op en loopt achter me aan naar de keuken. Ik pak 2 glazen en vul ze met water en een ik pak een doosje paracetamol. Ik geef 1 glas en 2 paracetamol aan Milo en ik neem voor mezelf even veel. "Dankjewel." Zegt hij. Ik knik als even naar hem.

Met een vies gezicht slik ik ook mijn 2e paracetamol weg. Allebei hebben we nog niet veel gezegd. Milo kijkt me alleen maar aan. Ik trek het niet langer en zeg. "We moeten praten." Hij knikt instemmend en we gaan aan het kook eiland zitten. "Het had niet moeten gebeuren. Dat sowieso, maar het gaat dan niet meer werken." Begin ik. "Wat gaat niet meer werken?" Vraagt hij. "Het plan. Het is gewoon nooit gebeurd. Goed?" Hij lijkt even verward en misschien zelfs gekwetst, maar uiteindelijk knikt hij. En tuurlijk, zelf had ik liever ook gewoon gewild dat we er geen spijt van zouden krijgen, maar het is nu even niet anders.

"Wil je iets eten?" Vraag ik. "Ja, lekker." Ik stap van de kruk af en doe de koelkast open om te kijken wat er nog is. "Eitje?" Vraag ik Milo. "Ja hoor." "Gekookt of gebakken?" "Gebakken is goed." En zo sta ik even later een eitje te bakken. Ik voel de ogen van Milo op m'n rug branden, maar ik zeg er niks van. Als de eitjes klaar zijn geef ik Milo een bord en zeg. "Een gebakken eitje. Alsjeblieft." "Bedankt." Zegt hij met een glimlach. En zo eten we in de meest awkward stilte ooit een broodje ei op.

Als we het ophebben is Milo zijn spullen bij elkaar zoeken in mijn kamer en ik zet de borden en bekers in de vaatwasser. Precies als ik klaar ben komt Milo de keuken in. "Ik ga denk ik maar." Zegt hij. "Moet ik je brengen?" "Ik pak een taxi, dank je." Ik knik en volg hem naar de gang. Ik kijk hoe hij z'n schoenen aantrekt. We zeggen elkaar gedag en hij loopt naar de lift. Zodra ik hem niet meer zie doe ik de deur dicht en loop naar mijn kamer. In m'n kamer zoek ik m'n telefoon. Hij ligt op het nachtkastje. Ik pak hem op en zeg hem aan. Leeg, klotezooi. Ik steek hem in de dichtstbijzijnde lader en laat mezelf op bed vallen.

Na een paar minuten gaat hij aan. Ik pak hem op en zie dat ik wat berichten heb. Eerst open ik Noor. Waar is ze eigenlijk?

Noor💘
Heew Juul! Uk ga
mwt Kien mee.

Hee goedemorgen!
Ik kom vanmiddag
weer terug naar
huis, spill me all
the tea!! Xx

U
O geloof me dit is
een drama! Tot
straks! Xx

Ik heb Noor meteen terug geappt. De rest komt later wel. Wat een gezeik allemaal. Ik loop naar de badkamer en haal m'n make-up van gister er af en m'n haar haal ik los. Ik kam het even door en zet de douche aan. En zodra hij warm genoeg is stap ik eronder en was m'n haar en lichaam.

~~~

Mensen die smut is niet geweldig, ik weet het. Geef alsjeblieft even wat tips🥲

Ik ben ook een paar daagjes weg dus ik weet niet of ik elke dag nog kan posten zoals ik tot nu toe heb gedaan, maar ik zal m'n best doen!

Kusjess xx