Wraak met gevolgen // Milo fanfiction

Hoofdstuk 35

Julie POV:

"Maar wat doen we nu?" Vraag ik een beetje twijfelend aan Milo. "We kijken het gewoon het gewoon even een dagje aan en dan kijken we morgen wat we ermee doen goed?" Ik kijk hem aan en geef hem een glimlach terwijl ik knik. Hij trekt me in een korte knuffel en drukt een kusje op mijn hoofd. Als we weer hebben losgelaten gaat m'n telefoon. Ik pak hem op en lees een berichtje van Noor. Milo staat ondertussen bij de deur en wilt weglopen. "Miel wacht!" Zeg ik voor hij wegloopt. Hij stopt abrupt en draait zich met een vragend hoofd om. "Uhm, kunnen we nog even hier blijven. Gewoon met z'n tweeën?" Verzin ik ter plekke. Hij knikt met nog steeds een vragende blik op zijn gezicht en komt weer naast me zitten.

Niet veel later liggen we lepeltje-lepeltje in bed. "Maar sinds wanneer noem je mij Miel?" Vraagt hij opeens. "Ja sorry, het was eruit voor ik het door had." Ik hoor hem even lachen achter me en hij zegt dan. "Maakt niet uit, ik vind het wel leuk hoor." Een kort lachje verlaat mijn mond en ik draai me om waardoor onze gezichten nu nog geen 3 centimeter van elkaar verwijderd zijn. En nog voor ik het kan beseffen voel ik zijn lippen op de mijne.

We liggen nog een tijdje in bed als mij telefoon weer gaat. Ik wacht nog heel even voor ik Milo vraag of we terug naar de rest zullen gaan. "Ja is goed." Antwoordt hij. We stappen uit bed en ik vis mijn telefoon van het nachtkastje en stop hem in mij kontzak. Ik versnel mijn pas en loop achter Milo aan die de deur voor me open houdt.

Net voor we beneden de woonkamer instappen pak ik mijn telefoon en begin ik te filmen. Zodra we midden in de woonkamer staan springt iedereen ergens achter vandaan en begint er een verjaardagsnummer. "Gefeliciflapstaart!" Onverwacht kwam het niet, je hoorde ze praten en de helft zag je verstopt zitten. Iedereen schiet in de lach en sommige kunnen zelf niet meer blijven staan van het lachen. "Ik dacht al dat jullie me vergeten waren." Zegt Milo door het lachen heen waardoor we alleen maar harder moeten lachen.

Die avond zitten we allemaal net gekleed in een restaurant in de stad. Ik zit tussen Milo en Jamie in en terwijl we wachten op het hoofdgerecht voel ik een hand op mijn bovenbeen. In eerste instantie schrik ik even en kijk Milo aan. Hij kijkt niet terug maar heeft wel een bepaalde glimlach op zijn gezicht die het hele spelletje van hem verraad.

Na het dessert lopen we met z'n alle terug naar de auto. Iedereen heeft wel wat drankjes op maar niemand is echt dronken. Bij de auto's besluiten we alle dat meiden en alle jongens allebei apart terug naar huis rijden. Carolijn rijdt met Lieke naast haar en ik, Noor en Jamie zitten op de achterbank. We praten over van alles als Jamis opeens vraagt. "En wie gaat er nog een beetje neuken vannacht?" Het wordt helemaal stil in de auto met alleen wat muziek. Noor kijkt overdreven mijn kant op en ze is niet de enige, ook Lieke en Jamie kijken me aan. "Waarom word ik aangekeken?" Vraag ik een beetje lachend maar toch wel serieus. "Kom op Juul. Milo is jarig, hij verdient wel een goeie buurt." Zegt Noor plagend terwijl ze me met haar schouder duwt. "Noor!" Roep ik lachend. "Hallo, birthday sex? Nooit van gehoord?" Vraagt Carolijn lachend vanachter het stuur. En ook de andere meiden beginnen lachend opmerkingen naar me te gooien, waardoor we alleen maar harder moeten lachen.

Als we bij het huisje aankomen stappen we nog steeds lachend uit, waardoor we vragende blikken krijgen van de jongens. wuiven het weg en gaan met z'n alle naar binnen. We gaan op de bank zitten en kiezen met z'n alle een film uit. Na wat discussies besluiten we Smile te kijken. Ik pak met Jamie wat snacks en drinken voor tijdens de film en nestel me daarna lekker dicht tegen Milo aan. Ook tijdens de schrik moment in de film duik ik in Milo's armen en ik ben niet de enige. Jamie en Lieke duiken ook schuilend bij Rob en Raoul hun armen in terwijl Noor en Carolijn ons een beetje uitlachen.

Na deel 1 hebben we de tv uitgezet en zijn we buiten gaan zitten met wat zachte muziek op de boxen. We praten na over de film en nog veel meer. Op een gegeven moment gaat het over de cadeaus van Milo. "Miel, als we weer thuis zijn krijg je hem, want we zijn hem zeg maar een beetje vergeten." Zegt Robbie lachend. "Prima joh, dit hele vakantie gebeuren op zich is al een cadeau." Antwoordt Milo. Na nog even door gepraat te hebben over de cadeaus gaat iedereen weer door met vorige gesprekken.

"Miel?" Vraag ik hem. Hij draait zijn hoofd richting mij en vraagt met een klein lachje op zijn gezicht. "Ja?" "Sorry dat ik geen cadeau heb, maar het was allemaal nog zo last minute." Verontschuldig ik me. "Hé dat maakt me echt geen ene tyfus uit." "Je krijgt binnenkort nog wel iets." "Dat hoeft echt niet Juul." Ik zucht met een lach op mijn gezicht. "Jawel, ik kan je toch niet niks geven?" "Als je zo blijft doorzeuren weet ik wel iets om het goed te maken." Zegt hij terwijl er een klein vies glimlachje op zijn gezicht ontstaat. Maar de tijd om daar naar te kijken heb ik niet. Hij drukt zijn lippen op die van mij en ik laat hem toe. We kijken elkaar beide even aan met een glimlach om te kijken of we hetzelfde denken. Milo kijkt me vragend aan als bevestiging. Ik knik en we staan op. Ik voel meteen wat ogen op ons gericht, maar negeer het. Ik loop lachend achter Milo aan naar boven.

~~~

Volgende hoofdstuk weer smut!!😃🔫

Kusjess xx