Unicode
"Jeon Henry ထတော့ အလုပ်နောက်ကျလိမ့်မယ်...မင်းအတွက် အဝတ်ထုတ်ပေးထားတယ်"
ကုတင်ပေါ်တွင် နှိုးနေရဲ့နဲ့ ပေတေပြီး အိပ်နေသည့် Jeon Henry ကိုကြည့်ကာဖြင့် ပြောလိုက်သည်။
"မင်းအချိန်ကို ကြည့်ထားတာ...ဒီနေ့ အစည်းအဝေးရှိနေတာ ငါတွေ့တယ်...ဘာလို့ ပေတေနေတာလဲ ကလေးလည်း မဟုတ်ဘဲနဲ့"
ဆွဲထူလိုက်တော့ ပါလာသည်။ ငုတ်တုတ်ထိုင်လျက်ဖြင့် မျက်လုံးကလည်း မဖွင့်သေးပေ။ သို့ပင်မဲ့ အိပ်နေတာတော့မဟုတ်တာသလို Taehyung တောင် မနက်က သူ့ကြောင့်သာ နှိုးလာခဲ့တာဖြစ်သည်။
ခါးကို ဆွဲဖက်လိုက်ကာ ဗိုက်ပေါ်သို့ မျက်နှာအပ်ထားလျက် မျက်လုံးလည်း မှိတ်ထားသေးသည်။
မနေ့ညက အရှိန်ကြောင့် ဂျစ်နေတာသိသာသည်။
"ငါမနက်စာလည်း ပြင်ခိုင်းခဲ့ပြီးပြီ...မင်းအလုပ်သွားရင် ဝတ်ဖို့လည်းအဝတ်အစားအဆင်သင့်ဖြစ်ပြီကို မင်းထဖို့ဘဲလိုတာလေ...ငါဘာလုပ်ဖို့ကျန်နေသေးလဲ Jeon Henry မင်းထဖို့အတွက်လေ..."
"နမ်း...နမ်းပြီးရင် ထမယ်"
"ဟျောင့်...တစ်ညလုံး မင်းနမ်းလို့လည်း ငါနှုတ်ခမ်းကြီး တစ်ခုလုံး ပျားတုတ်ထားသလိုမျိုး ထုံနေပြီဟ...Jeon Henry...မင်းက စားရလေ ငတ်လေလိုမျိုးဘဲ..."
"မင်းက ကိုယ့်ရဲ့ ဘူဖေးလေ"
Jeon Henry ရဲ့ စကားကြောင့် Taehyung မျက်နှာမှာ ရှုံ့မဲ့သွားလျက်ဖြင့် နေရခက်စွာဖြင့် ရယ်လိုက်မိသည်။ ဘူဖေးတောင်ဖြစ်လိုက်သေးတယ်...Jeon Henry စကားတတ်မှုကြားမှာ။
နဖူးလေးကို နမ်းလိုက်ပြီး ထိုမှတစ်ဆင့် ပါးနှစ်ဖက်ကို တစ်လှည့်စီဖြင့် နမ်းရှိုက်လိုက်တော့ Jeon Henry ရဲ့ အပြုံးက Taehyung စိတ်ကိုအမောပြေစေသည်။
"တစ်နေရာကျန်သေးတာကို မင်းချန်ထားခဲ့ရင်အခုတင် ကိုယ်မင်းကို ခွေကျအောင် နမ်းပစ်မှာ...အဲ့တာမို့ကြောင့် အရင်နမ်းစမ်းပါ..."
Jeon Henryက ထိုင်လျက်ဖြစ်နေကာ Taehyung ကမတ်တပ်ရပ်လျက်မို့ Jeon Henry က Taehyung ကိုမော့ကြည့်နေရသည့်အနေအထားတွင်ရှိနေကာ လက်နှစ်ဖက်ကလည်း Taehyung ရဲ့ခါးပေါ်တွင် အပိုင်တစ်ခုလို ဦးထားသေးသည်။
