Karanlığın İçinde Seni Buldum (Ebelemece)

12.Bölüm:orada mısın..

Berk'in anlatımı...
Konuşmam bittiğinde ikimizde nefes nefese kalmıştık.
Ona baktığımda iyi gözükmüyordu nefes alma şekilli düzenli değildi.
İlk defa duygularımı düşüncelerimi birine anlatmıştım ve iklimi ona anlatmıştım.
Düşüncelerimi kenara bırakıp ona bakmıştım.
Gözleri yorgunlukla beraber kapanmıştı...
Ve son sözü üzgünüm olmuştu.
Çok geçmeden vücudu vücudumdan ayrılmıştı.
Çok geçmeden onu tuttup kollarının arasına aldım.
Bayılmıştı.
İlk başta doğru dürüst tepki veremesem bile endişem yüzünden belli oluyordu.
Korkmuştum neden bayılmıştı ki.

Hemen onu kucağıma alıp oturma odasına doğru götürdüm.
Serili olan koltuklardan birine koyup ona baktım.

Berk:b..beren u..uyan n..ne oldu.
Elimle yavaşça yüzüne dokunuyordum ama tepki vermiyordu.
Gözleri yaşlı bir şekilde yatıyordu elimle gözyaşlarını sildim.

Sonrasında ayağa kalkıp bir o yana bir bu yana bir o yana yürümeye başladım.

Berk:hepsi benim yüzümden benim hatam sözlerim ona fazla geldi onun üstüne çok geldim.
Ne yaptım ben benim buna ne hakkım vardı.
Ama gerçekleri istedi...
Sadece onu istemiştim...
Bunları değil...

Onun yanına tekrardan oturum ve onun bedenine baktım...
Öylece yatıp duruyordu.
Gözleri kapalı bir şekilde...

Hemen elini tutup kendime çektim.
Vücudunu kendime doğru çektim ve bana doğru döndü...
Ama hala bilinci yerine gelmemişti.
Koluna baktığımda morarmıştı
Kolunu hafifçe elimle yumuşatarak onunla konuşmaya başladım.

B..ben üzgünüm gerçekten bunların olmasını istemem ben sadece seni istiyorum sonun onlar gibi olmasın istiyorum seni korumak istedim.

Bir anda aklımda annemi son defa gördüğüm yere geldim...
Annemi ilk defa yatağından farklı bir yerde yatarken fark ettim mezarda toprağın altında.
Beren'e baktığımda aynı şekilde duruyordu.

Annemde onun gibi bir insandı onu çiçeğe benzetirdim çok güzel bir çiçekti hayatımdaki tek solmayan çiçeğim olmasını istemiştim ama olmamıştı.
Ta ki babam her şeyi Bozana kadar...

Babamdan nefret etmiyorum ama ona ne duygu besledigimide bilmiyorum.
Ona sonsuz saygı duyuyorum bazen onu kendimde görüyorum ama onun gibi olmak istemiyorum.

Asla olamazdım annem gibi birini bulmuştum çiçek daha yeni açmış bir çicek ama şuan beni korkutuyordu...

Berk:beren üzgünüm ben böyle istemedim çok mu ağır konuştum affet bir daha bir şey demem ama sen istedin değil mi sadece düşüncelerimi söyledim lütfen sonun annem gibi olması seni kaybetmek istemiyorum lütfen uyan...

Elimi burnuna götürdügümde nefes almıyordu iyiyce telaşlanmıştı.

Siktir ne yaptım ben o siktigimin kelimelerini etmemem lazımdı lanetim herkesi etkiliyor...

Beren uyan lütfen sana ihtiyacım var sen benim kurtarıcımsın ölemezsin...
Beren uyan lütfen...

B..ben onun gibi olmak istemedim sana zarar vermek istemedim lütfen..
Bana kızgın mısın
Affedersin... değil mi
Lütfen uyan.

Kolundan tuttup nabzını ölçmüştüm.
Nabzı atıyordu...

Lütfen senin ölmene dayanamam hayır ölemezsin sakın.
Asla bensiz hiçbir yere gidemezsin...

Kafamı onun karnının üstüne koymuştum.
Ve onun sesini dinlemiştim...

Ona baktığımda ailemi hatırlıyordum.
Bunu düşünmek istemiyordum hayır bu düşünceleri kafamdan çıkarmalıyım onlar öldü beni tek başıma bıraktılar.
Sadece beren ve ben varız o benim yanımda durucak...