SOĞUK

✣KIRICI✣

"Kalksana!"

Rahatsızca yerimden kıpırdandım. En son Coğrafya dersinden sıkılıp masamın üzerine kafamı koymuş ve saniyeler geçmeden uykuma dalmıştım.

"Kafanda böcek mi var senin?"

Kafamı sıradan hızla kaldırıp "Ne?!" Diye ciyakladım. Rüzgar kaşlarını çatmış gülmek ve gülmemek arasında kalmış gibi bana bakıyordu.

"Eğer bu sadece bir şakaysa ben seni öldürmeden git buradan!" Dedim.

Rüzgar dudağının kenarını ısırıp çekingen tavırla "Şey... Böcek fobin olduğunu bilmiyordum" dedi.

Tatlı duran yüz tipinden dolayı ona kızmak yerine gözlerimi sınıfa çevirdim. Birkaç kişi dışında kimse yoktu.

"Ne oldu, neden uyandırdın?"

Rüzgar gülümseyip "Çok tatlı uyuyordun, bende uyandırmak istedim" dedi. Gözlerimi devirip "Normal insanlar uyandırmak yerine o tatlı gözüken varlığı habersizce izlerler" dedim.

Rüzgar küçük bir kahkaha atıp "Ben normal değilim ki" dedi.

Kahkahasına karşılık gülümsedim ve ardından ciddi tavrımı takınarak "Uyuşturucu kullanıyor musun?" Dedim.

Rüzgar göz devirip "Normal değilim cümlesinden bağımlı olmamı nasıl çıkarttın? Anlatsana." Dedi.

Kahkaha atıp "Merak ettim sadece, onunla alakası yok. Hadi sen soruma cevap ver." Dedim.

"Eskiden evet fakat 1 senedir tedavi görüyorum. Atlatmak üzereyim" dedi. Hayretle "Tedavi mi?" Dedim. Kafasını sallayıp "Evet." Dedi.

"Nasıl oluyorsun tedaviyi?"

"İlk başlarda hastanede kaldım. Sonra çıkıp günlük iğne vurdurmaya gittim. Şuan son aşamalardayım, bağımlılığım bitti sayılır" Dedi.

Aklımda ki bütün soruları biriktirmiş, konuşmaya hazırlanırken sınıfa Selin ve Sıla girdi.

"Sonunda uyanabilmişsin"

Sılanın iğneleyici ses tonunu aldırmadım ve sorularımın devamı için Rüzgara döndüm.

"Rüzgar!" Tanımadığım bir kızın heyecanla içeri girmesiyle hepimiz ona döndük.

"Poyraz..." kaşlarımı çatıp cümlesinin devamını bekledim."Özgürle koridor da kavga ediyor" dedi.

O kadar kötü bir haber olmadığı için omuz silkip Rüzgara döndüm. Sonuçta herkesin okul hayatında kavgalar çıkabilirdi. Fakat benim aksime Rüzgar telaşlı yüz ifadesini ortaya koyarak hızlı adımlarla sınıftan çıktı. O da bu kadar telaş ettiğine göre olay ciddi gibi gözüküyordu.

Kızlarla birlikte koridorda ki kalabalığın yanına doğru ilerledik. Herkesin yüzünde hem korku hem de heyecan vardı. Sanki bütün okul ilk hamleyi bekliyor gibiydi.

Kalabalığı aşarak Poyrazın arkasına geçtim.
Poyrazın sırtı bana dönük olduğu için beni görmüyordu fakat Özgür tam karşımdaydı. Kahverengi gözlerini gözlerimle buluşturdu ve alaycı bir tavırla "Sevgilim?" Dedi. Özgürün sesiyle başta Poyraz olmak üzere bütün herkes gözlerini bana çevirdi.

Poyraz anlamsız bakışlarıyla bana bakarken Rüzgar yanıma adım atıp "Sen onunla mı çıkıyorsun?" Dedi. Hızla kafamı iki yana salladım ve sinirle Özgüre dönüp "Ne saçmalıyorsun?" Dedim.