SOĞUK

✣KAVGA✣ (PART-1)

Selam! Bu bölüm muzlu pudingi seven en değerli insana gelsin :D sjsjsjsjsh Birde kavganın gifi var.

~~~~~~~

Poyraz

Duştan çıktıktan sonra üzerimi giyinirken kapım tıklatıldı.

Neşeli ses tonumla "Gel anne, gel" diye homurdandım.

Geldiğimden beri dün gece nerede olduğum hakkında beni sıkıştırması gerçekten komikti.

Annem kapıyı açıp içeri girdi ve yatağıma oturdu. "Sadece merak ettiğim şey, bu kadar mutlu olmanı sağlayacak kişi kim olabilir?"

Daha çok kendiyle konuşuyor gibiydi. Gözlerimi devirip okul gömleğimi üzerime giyindim. Aynanın karşısında üstümü düzeltilirken gözlerimi aynada ki yüzümün yansımasına çevirdim. Değişik bir biçimde gözlerimin içi gülüyordu. Uzun bir süreden sonra kendimi böyle görmek beni bile şaşırtmıştı.

Hızla arkamı dönüp annemin karşısına sandalye çektim ve oturdum. "Anne ben birinden hoşlanıyorum."

Annem kaşlarını çatıp "Sen ciddimisin?" dedi. Kafamı onaylarcasına sallayarak annemin ellerini ellerim arasına aldım.

"Böyle birşey olacağını hiç tahmin etmemiştim aslında. Herşey durduk yere oldu, beklemediğim bir anda."

Annem gülümseyerek beni dinliyordu. Onunla ilk defa böyle birşey paylaşıyordum. Yani en az onun kadar bende şaşkındım.

"Biricik oğlumu bu kadar mutlu eden güzel kız kim peki? Tanıyormuyuz?"

Kafamı yere eğip "Hoşlandığım kız Eylül anne" dedim.

Kafamı kaldırdığım da annem gözlerini sinirle açmış beni izliyordu.

Merakla "Ne oldu?" Dedim.

"Poyraz farkındaysan o kız benim en önemli gecemi mahvetti"

"Sende kızı bütün okulda ezdin anne. Şimdi bunu mu tartışacağız?"

Annem birşey söylememeyi tercih edip, ellerini elimden çekti.

"Hadi kahvaltıya inelim."

Annemin şuan böyle düşünmesine hak veriyordum. İleride Eylül'ün bana iyi geldiğini gördüğünde oda kabullenecekti.

Odamdan çıkıp merdivenlere yönelirken kolumu annemin boynuna doladım ve saçlarını öptüm. Annem benim için çok değerliydi. Babam öldükten sonra desteğini benden hiç eksik etmedi ve her kararıma saygı duydu.

Kahvaltı için masaya yöneldiğimiz de zilin çalmasıyla bakışlarımı kapıya çevirdim.

"Vay! Kardeşim hoşgeldin"

Rüzgar elindeki poşeti hizmetçiye verip, yanımıza doğru yürüdü.

"Hoşbuldum da, hayırdır? Gözlerinin içi gülüyor." Dedi.

Bugün herkes bu soruyu soracaksa, duygularımı duvarlarımın arkasına gizleyip eski soğuk bakışlarımı takınmalıydım.

"Gözlerimin canı gülmek istiyormuş hesap mı vereceğim?"

Rüzgar gülüp masada ki yerine geçti. Annemle beraber bizde masaya oturup kahvaltı etmeye başladık.

Rüzgar "Şebnem teyze sana ne oldu? Rolleri mi değiştirdiniz ne yaptınız, anlamadım." Dedi.