SOĞUK

✣MUTSUZ✣

Selam :) Umarım beğenirsiniz.

Poyraz yatağından kalkıp karşıma geçti.

''Ne yapıyorsun burada?'' İlk defa onun boş gözlerinde bir insanlık belirtisi yakalamıştım. Gözleri şaşkınlığını gizleyemiyordu.

''B-ben bilmiyorum!'' Ne saçmalıyorum ben? İkimizde bir süre konuşmayıp öyle bekledik. Dayanamayıp Poyrazı ittirerek odasına girdim. Aslında gücüm yetmezdi ama o şuan şok olmakla meşguldü.

''Ben psikologunum'' Poyrazın sırtı bana dönük olmasına rağmen gerildiğini hissedebiliyordum.

''Merve değimliydi benim psikologum?''

''Şuandan itibaren benim. İki saat sonra gideceğim ve emin ol bir daha gelmeyeceğim'' Poyraz beni umursamadan yine yatağına uzandı ve tavanı izlemeye başladı. Bende odasında bulunan küçük ve sevimli koltuğa oturup etrafı inceledim. Odasında her türlü renkten eşya vardı. Duvarına monte edilmiş kocaman bir kitaplığı vardı ve içinde de sayılamayacak kadar çok kitap... Bu çocuk kitap mı okuyordu?

Yerimden kalkıp kitaplığına yürüdüm. Şiir, ansiklopedi, dini kitaplar ve hatta Sherlock Holmes'a ait bütün serilerde bu kitaplıkta yer alıyordu.

''Buradaki bütün kitapları okudun mu?''

Gözlerini tavandan çekmeyerek ''Bundan sanane!'' dedi.  Onu umursamadan tekrar kitaplığına döndüm. Gözüme takılan Alacakaranlık serisiyle daha da çok şaşırdım. Bu çocuk gerçekten farklıydı.

''Neden Alacakaranlığı izlemek yerine serilerini aldın ki?'' Sorumu cevaplamayacağını bilmeme rağmen sormuştum. Ve o beni şaşırtarak cevap verdi.

''Okumak, izlemekten daha iyi'' dedi. Arsında ki fark neydi ki? Ha izlemişsin ha okumuşsun.

''Ne fark var ki?'' dedim.

''İzlerken karşındakinin duygu ve düşüncelerini anlayamıyorsun. Ben duygu ve düşüncelere önem veririm'' dedi. İlk defa onun ağzından bu kadar uzun cümle duymuştum.

 Odada yeni fark ettiğim film raflarına doğru ilerledim. Her türden film vardı ve bu beni ona yeniden hayran bırakıyordu.

 Küçük çocuk gibi bu seferde odanın köşesinde bulunan küçük dolaba ilerledim. Kapağı açtığımda karşımda sürüsüyle parfüm gördüm ve elime en dikkat çeken parfümü aldım. Çocuk yememiş sıçmamış parfüm almıştı. Elime aldığım parfümün kapağını açıp hoş kokusunu içime çektim.

''S-sen'' Lafımın devamını getiremeden sustum. Düşüncelerimi toparladıktan sonra devam ettim.

''O gün yanıma gelen kişi sendin!'' dedim. Bu koku oydu... O gün uyuşturucu kullandığımda omzunda yattığım kişi Poyraz'dı.

''Aslında tesadüftü.''dedi. Ben ne yapacağımı bilmez şekilde yere oturdum. O gün ablamla ilgili bir şeyler saçmalamıştım ve Poyraz bunların hepsini öğrenmişti.

''O gün uyuşturucu kullanmak için girdiğim odada seni görünce yanına geldim ve sen bir anda beni yanına çekip saçmaladın.'' Dedi.

 Demek Poyrazda uyuşturucu kullanıyordu. Merve de kullandığını söylemişti, ama Poyrazın ağzından duyunca daha da çok şaşırmıştım.

 Bir şey demeden koltuktan çantamı alıp odadan çıktım. Aşağı indiğimde Şebnem Hanım telefonla görüşüyordu. Beni görünce eliyle durmamı işaret etti, umursamadan evden çıkıp koşarak kendi evime doğru gittim.