SOĞUK

✣KIZ ARKADAŞIM✣

^^^^^^

Gözlerime yansıyan güneş ışınları ile güzel uykumu bölmek zorunda kaldım. Hafifçe gözlerimi açtıktan sonra aklıma dün gece geldi ve sırıtarak kolumu Poyraza attım. Elim boşluğa düşünce kafamı kaldırıp yatağın boş olduğunu gördüm. Kaşlarımı çatarak banyoya yöneldim ve elimi yüzümü yıkayarak saçlarıma çeki düzen verip odadan çıktım.

Aşağıdan Poyrazın sesi geliyordu. Heyecanla sesi takip edip yanına gittim. Üstsüz halde mutfağın tezgahına yaslanmış telefonla konuşuyordu. Kapının pervazına yaslanarak hareketlerini ve kaslı vücudunu incelemeye başladım. Allah'ım bu çocuğa sahip olabilmek için ne tür bir iyilik yaptım ben ya?

Poyraz sinirle ''Nasıl bilmezsin lan menemenin tarifini şerefsiz!'' diye bağırınca gülmemek için dudaklarımı ısırdım. Bana menemen mi yapacaktı? Yerim ama ben bu çocuğu(!)

''Siktir git lan sanki aklıma gelmedi internete bakmak. Bir bok bildiğin yok çene yapma bari.'' Dedi ve telefonu kapatıp tezgaha fırlattı. Geri tezgaha dönüp önündeki yumurtaları kırmaya başladı ve ''Orada öyle dudağını ısırarak bana böyle bakma yoksa sonun yatak odamda olacak'' dedi. Şaşkınca ona bakarken lafının sonunu duyduktan sonra ''Poyraz!!'' diye cırladım.

''Buyrun benim?'' dedi şirince. Yanına ilerleyip arkasından ona sarılıp parmak uçlarımda yükselerek ensesine öpücük kondurdum ve ''Günaydın'' diye mırıldandım.

Bana doğru döndü ve ''Neden erken kalktın be hatun sana kahvaltı hazırlayacaktım'' dedi. Hatun demesine mi yoksa bana sürpriz yapmasına mı sevinmeliydim? Kahkaha atarak ''Sen ne romantik bir şey çıktın be adam'' dedim. Sesini çıkarmadı ve başıma öpücük kondurdu.

''Madem uyandın hadi dışarıda edelim kahvaltımızı'' dedi sırıtarak.

Kollarından ayrılarak ''Çok adisin Poyraz'' dedim ve güldüm.

''E hadi o zaman seni eve bırakayım da hazırlan gidelim'' dedi. Omuz silkip ''Gerek yok zaten yakın. Biraz yürüsem iyi gelecek yarım saat sonra almaya gelirsin beni'' dedim ve dudağına öpücük kondurup dış kapıya yöneldim. Kapıyı açtıktan sonra Poyraz arkamdan geri kapıyı kapattı ve beni kendine çevirip kapıya yasladı.

''Öyle küçük öpücük ile benden kaçamazsın'' dedi ve dudaklarıma eğilip öpmeye başladı. Gülüp hemen ardından karşılık verdim. İlk geri çekilen Poyraz oldu ve ''Bir an önce gitmelisin bence yoksa ayrılamayacağım senden'' dedi. Sonrada ''Dikkatli git'' dedi ve kapıyı üzerime kapattı. Şapşal çocuk...

Hızlı adımlarla eve gittim ve anahtarım olmadığı için zile bastım. Kapıyı açan Hafize teyze merakla ''Eylül nerelerdesin sen'' dedi kızgın ses tonu ile. Gülümseyerek ''Merak edilecek bir şey yok Hafize teyze bir arkadaşta kaldım o kadar. Telefonumu da evde unutmuşum haber veremedim kusura bakma'' dedim.

''Hangi arkadaşmış o bakalım'' dediği sırada içeriden Sıla ve Selin yanıma geldiler. ''Zamanında yani!'' dedim ve koşarak merdivenlerden yukarı çıktım. ''Benden kurtulamazsın Eylül hanım. Kahvaltıda bekliyorum çabuk'' diyen Hafize teyzeyi umursamadan odama girdim ve hızlı hareketler ile dolabımdan bahçıvan pantolonumu içine de beyaz kısa kollu tişörtümü giyinerek banyoya ilerledim.

Odamın kapısı hızla açılınca ''Salak mısın kızım korkuttun az yavaş!'' diye cırladım. Sıla umursamadan ''Hayırdır bu telaş nereye böyle'' dedi.

Gülümseyerek ''Poyrazla kahvaltıya gidiyoruz'' dedim. Selin ''Ne ara barıştınız ulan. En son sen depresyondaydın ne oluyor?'' dedi.