"ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ." Οι ρυτίδες στο πρόσωπό της ήταν χαράγματα χρόνου, αποδείξεις της έντασης που διαπερνούσε τους μυς της σαν δόσεις αδρεναλίνης που δεν έβρισκαν έξοδο διαφυγής. Οι γροθιές της σφιγμένες με γεωμετρική ακρίβεια, τα πόδια της αγκυλωμένα στην ιδανική στάση· όμως, κάτι υπέβοσκε. Κάτι τη βασάνιζε, κάτι ίσως που δεν αφορούσε εμένα. Δε στάθηκα σε λεπτομέρειες. Αν η Angelica είχε προβλήματα, ας τα λύσει μόνη της. Στην παρούσα συγκυρία, ο μόνος αλγόριθμος που είχε σημασία ήταν η εξόντωση του Ισπανού. Το σύστημα είχε ανάγκη εξισορρόπησης.
Το βλέμμα της με διαπερνούσε σαν να έψαχνε απαντήσεις που δεν υπήρχαν. Ποιο το νόημα, αναρωτιόμουν, να αποζητά κανείς το αδύνατο; Τέτοιες πολυτέλειες ανήκουν στους θνητούς που δεν έχουν αντιληφθεί τη μάταιη φύση τους.
Σύμφωνα με τις έρευνες του Carter, το όνομα του τελευταίου ηγέτη ήταν Santiago Morales. Ή, όπως τον αποκαλούσαν με παιδαριώδη επισημότητα, "El Jefe" — τίτλος που προσωπικά έβρισκα κωμικοτραγικό. Η αλαζονεία του Morales ήταν αδιαμφισβήτητη· φρόντιζε να την επιδεικνύει σε κάθε ευκαιρία. Κανείς με στοιχειώδη κατανόηση του εαυτού του δεν θα έθετε αυτόκλητα έναν τίτλο που εξυμνεί την εξουσία. Η ονομασία "το αφεντικό" από μόνη της μαρτυρά επιφανειακή αντίληψη της ηγεσίας.
Πέρα από την απαγωγή της Renata, ο Morales δεν είχε τολμήσει άλλη κίνηση ουσίας. Ωστόσο, τώρα είχαμε αδιάσειστες ενδείξεις για την ενοχή του. Ο Carter, με αξιοθαύμαστη ακρίβεια, κατάφερε να επαναφέρει το πρόγραμμά του και να αναλύσει τα δεδομένα από τις κάμερες του δρόμου. Οι πινακίδες ταυτοποιήθηκαν, και έτσι βρισκόμαστε στο παρόν σημείο. Τόπος και χρόνος συμπίπτουν.
VOUS LISEZ
Fallen Angel
ChickLitΑιχμαλωσία: «ποια στον διάολο είσαι, Angelica Russo;» «κάποιου είδους φάντασμα; Δημιούργημα της φαντασίας σου για να μην είναι βαρετή η ζωή σου; Ίσως;» «το μίσος είναι υπερβολικά δυνατό, πολύ πραγματικό για να είσαι ένα δημιούργημα της φαντασίας μου...