Eliz |Gerçek Ailem|

10

Media: Eliz & Efken Aras Atalay (Tam bu bölüm vibe😍)

Bölüme başlamadan önce kenardaki yıldıza basar mısınn? 🫠

🤍

🎶Sena Şener / Teni Tenime

10. Bölüm

3 Yıl Önce, İstanbul (İlk Buluşma, Devam)

Araba durduğunda nereye geldiğimizi görebilmek için gözlerimi etrafta gezdirdim. Efken Aras çoktan arabadan inmiş benim kapıma doğru geliyordu. Oturduğum koltuğun kapısı açıldığında gülümseyerek arabadan çıktım. Az ileride bir yer vardı.

Efken Aras eliyle o tarafı gösterip bana yol verdi. Başımı sağa doğru eğdim ve önden yürümeye başladım. O da arkamdan geliyordu. Restorana iyice yaklaştığımız sırada Efken Aras tam yanımdan yürümeye başladı. Birlikte restorandan içeriye girdiğimizde çok lüks bir mekan olduğunu anlamıştım. Restoranın içi neredeyse boştu. Bir garson yanımıza gelip "Hoş geldiniz Efken Bey." dedi. "Rezarvasyon yaptırdığınız masa şurada." diye de ekledi. Efken Aras başını sallayıp bana döndü.

Bana tebessüm edip garsonun gösterdiği masaya doğru yürümeye başladı. Masanın yanına vardığımızda, masanın üstünde servis tabakları ve masanın ortasında bir mum olduğunu gördüm. Masanın manzarası ise harikaydı. Boğaz manzarası vardı, akşam olduğu için de ışıklandırmalar çok hoş duruyordu.

Efken Aras oturmam için sandalyeyi çekti. "Teşekkürler," deyip benim için çektiği sandalyeye oturdum. Efken Aras tebessüm edip karşımdaki sandalyeye oturduğunda ise ona bakmamak için etrafı inceliyordum. İçimde tuhaf bir heyecan ve utanç olduğu için ona bakarsam kızarmaktan korkuyordum. Garson yanımızda durduğunda adam bana bakıp "Eliz Hanım, hoş geldiniz." dedi. Şaşkınlıkla Efken Aras'a bakıp garsona geri döndüm. İsmimi nereden biliyordu?

"Hoş buldum." dediğimde garson bu sefer de Efken Aras'a döndü. "İstediğiniz gibi et ürünlerinden başlayalım mı, Efken Bey?" diye sordu. Gözlerim istemsizce Efken Aras'a döndü. Şaşkınlığım büyüyordu. Bir şirket yemeğine onunla birlikte asistanı olarak gittiğimde laf arasında et ürünlerini sevdiğimi söylemiştim. Unutmamış mıydı yani?

Onu başıyla onayladı Efken Aras. Garson yanımızdan ayrıldığında Efken Aras ile göz göze geldik. "Et ürünlerini sevdiğim için mi garsona söylediniz?" diye sordum. Efken Aras cevap vermedi ama başını sağa eğip küçük bir tebessüm yolladı. "Unuttuğunuzu düşünmüştüm..." diye mırıldandım ama o duymuştu.

"Senin hakkında hiçbir şeyi unutmam, Eliz." dediğinde ise zorlukla yutkunup utançla başımı eğdim. İçimdeki heyecan büyümüştü. Sırtımdan soğuk terler akmaya başlamış, kalbim deli gibi hızlanmış, midem kasılmaya başlamıştı. Kendimi çok tuhaf hissediyordum. Hiç hissetmediğim duygulardı bunlar.

Alnımın kenarını kaşıyıp tekrar yutkundum. Başımı kaldırıp yeniden ona baktığımda keyifle arkasına yaslandı ve önündeki bardaktan bir yudum aldı. İçindekinin ne olduğunu bilmiyordum. "O ne?" diye sordum, konuyu dağıtmak için. Bu çabamı anladı ama bir şey söylemedi.

"Bende bilmiyorum. Güzel bir şeye benziyor." deyip bir yudum daha aldı. Bende önümdekine uzanıp küçük bir yudum aldığımda ağzıma gelen tatla beğendiğimi belli eden birkaç mırıltı çıkardım. "Sahiden güzelmiş." dediğimde garson gelmişti. Servis arabasından aldığı tabakları birer birer masaya özenle yerleştirdikten sonra "Afiyet olsun, efendim." deyip yanımızdan ayrıldı.