გამეღვიძა, უკეთ ვიყავი. მგონი სიცხემაც დამიწია თუმცა ახლა უკვე ვგრძნობდი როგორ მცხელოდა, უკვე საღამო იყო და აუცილებლად უნდა ჩავსულიყავი. ჩემს გვერდით აღარ იწვა ლევანი, ალბათ რომ ჩამეძინა წავიდა. სააბაზანოშ შევედი და წყალი გადავივლე ჩავიცვი და ქვემოთ ჩავედი.
ბიჭები მწვადს წვავდნენ იქითკენ ცოტა თვალი მოვკარი, გოგოები კიდე მაგიდას შლიდნენ და თან ჭორაობდნენ, ნანა ბებოს და მათ ბაბუას კი ვერსად ვხედავდი ჯერჯერობით.
" ადექი მძინარა " ელენე იყო.
" მგონი ხო " ამაზე გაეცინათ.
" გეფიცებით სამჯერ მაინც შევამოწმეთ ცოცხალი იყავი თუ არა თან ნაჭამაცი არ გქონდა" ლუკამ თქვა რომელიც ბიჭებთან არ ბრძანდებოდა და თავის შეყვას გვედიდან არ შორდებოდა. ლუკა და ნინა, ნინა და ლუკა.
" უკვე კარგად ვარ სიცხემაც დამიწია "
" დაჯე მიდი შენ ჩვენ ვემსახურებით დღეს ხალხს " თქვა ლიკუნამ და წამოდა ისევ.
" ხო მაგიტომაცაა რომ ნანა აკეთებს საჭმელებს " ლუკამ უკბინა.
" მიდი რა ქალაჩუნა გოგოებს რომ მოგვიჯექი კაცივით მაინც მოიქეცი და შეწვი მწვადი უნიჭო რომ იქნები " არ ჩამორჩა ლიკუნაც.
" გეყოთ რა ტვინოი წაიღეთ " აწუწუნდა ნინაც, რავი მე კი ვერთობოდი მათ შორის ელენეც და ანიც.
" წავედი მე რა ტვინი გამიბურღეთ არ გაცდიან არაფერს " ბიჭებთან გავიდა ლუკა.
" გოგოოო ანუუუ შენზე და ლევანზე გავიგეთ " რაიო
" რა გაიგეთ " გამეცინა რამე ხდება და არ ვიცი.
" გოგო დებილი ხარ ანამ ფოტოები გვანახა დილაზეც მოგვიყვა და ის ფოტოებიც აქვს დღეს ცუდად მყოფი შენს ოთახში როგორ ხარ ლევანის მკლავებში გახვეული და როგორ გძინავთ " ჯანდაბა.
" ჰა " მარტო ეს ვთქვი.
" რა ჰა გოგო რას გვიმალავთ ერთი მითხარი ან შენ ან ის "
YOU ARE READING
ის რასაც ვერ შეცვლი
Romanceმე სიყვარულისთვის არ გავჩენილვარ, მე დავიბადე რომ შემიყვარდეს. მე არც ცხოვრებისთვის დავბადებულვარ, მე დავიბადე რათა მოვკვდე მე არც ბედნიერებისთვის არ გავჩენვილვარ, მე დავიბადე რომ ვიტანჯო
