აქაურობა წამალი იყო ჩემთვის მართლაც რომ. აქამდე ასე არასოდეს დამისვენია სულ ან სახლში ან სავადმყოფოში ვიყავი ცუდად მყოფი. ახლა კი აქ რომ ვარ ზოგჯერ ისეთი შეგრძნება მაქვს რომ არაფერი არ მჭირს ჯანმრთელი და მართლაც უბედნიერესი გოგო მართლა მაქვს იმედი რომ ოდესმე ასეც იქნება, შიძლება სხვა სამყაროში არ ვიცი. ადრე არ მჯეროდა მაგრამ თუ ამ ცხოვრებაში ასეთი ცუდი ბედი მხვდა წილად აუცილებლად უნდა იყოს შემდეგი რომ იქ ბედნიერი ვიყო, ეს ასეც უნდა მოხდეს.
იმ დღის მერე არ მილაპარკია მასთან, წესივრად არც მიყურებდა, ამით იმედგაცრუებული ვიყავი მაგრამ თუ ასეა იყოს ასე, ვერაფერს შევცვლი, არ ვიცი რა მოხდა მაგრამ მე არაფერი რომ არ მიქნია ისეთი ვიცი.
" მოკლედ მაგარი იდია გვაქ " გოგოები შემოვიდნენ ჩემთან.
" რა იდია? "
" ახლა ბიჭები რომ ჩამოვლენ გარეთ დამალულები ვიყოთ და რომ დაიწყებენ ერთ ამბავს სად არიან გოგოებიო დავცხოთ ესენი " და წყლის იარაღები დაყარა.
" გარეთ შლანგიცაა და ერთს ეგ ეჭირება დღეს ცხელა და უნდა შევირგოთ, ჩვენთან ხარ?" ნამდვილად ღირდა ეს.
" რა თქმა უნდა, შლანგს მე დავიჭერ რა "
" კაი იცოდე ოღონდ არ დაინდო არცერთი თუ რამეა გაგვიცვლი "
" კაი წავედით აბა " ანამ ხელები გაასავსავა და პირველი ის გაიჭრა წინ ჩვენც უკან მივყევით. ჩემს ბალონს ზურგზე მოსაკიდიც ჰქონდა ამიტომ მოვიკიდე და მოვემზადე.
" კარების ხმა იყო მზად იყავით როცა განიშნებთ ვიწყებთ " ელენემ ჩურჩულით გვიყვირა.
" ბიჭო იმაზე რა ხდება რაღაც ამ ბოლო დროს არაფერი არ ხდება და მე მეგონა მართლა ხდებოდა რაღაც " ვერ მივხვდი რაზე ლაპარაკობდა გიო აზრიც კი ვერ გამომქონდა, გოგოების სახეები რომ დავინახე ისინიც ასეთი დაბნეულები იყვნენ.
" რა ვიცი რა სულ ავირიე "
" მაშინდელზე ხო გითხარი არა არაფერი არ ხდება "
YOU ARE READING
ის რასაც ვერ შეცვლი
Romanceმე სიყვარულისთვის არ გავჩენილვარ, მე დავიბადე რომ შემიყვარდეს. მე არც ცხოვრებისთვის დავბადებულვარ, მე დავიბადე რათა მოვკვდე მე არც ბედნიერებისთვის არ გავჩენვილვარ, მე დავიბადე რომ ვიტანჯო
