Adı Güzel

41. bölüm Pars-Atlas

"Aşkım bu gömlek olmuyor bana artık." Dudakları büzülen eşine aşkla bakıyordu Pars, elinden alıp kirli sepetine fırlattı gömleği.

"Sen şunu giysen güzelim, hem mavi sana çok yakışıyor." Geçen hafta ondan gizli aldığı bol hamile gömleğini uzattı.

"Bu nereden çıktı aşkım?" Askıyı eline alıp evirip çevirdi.

"Hani pasaj var ya bizim işyerinin orada, hamile giyim mağazası açılmış. Vitrindeydi, gördüğüm an bu benim eşime çok yakışır diyip aldım." Atlas kocaman gülümseyip gence sarıldı.

"Yaaaa, çok teşekkürler sevgilim. Çok zevklisin... ve evet mavi bana çok yakışıyor değil mi?" Mutlu mutlu dönüp giyinirken Pars arkasına sokuldu.

"Giyinmesen mi acaba, böyle görünce içim bir hoş oldu." Atlas kıkırdayıp kocaman göbeğini gösterdi ona.

"Böyle görünce mi? Kocaman bir top yutmuş gibiyim Pars, çirkin bir hamileyim ben." Suratı yeniden düşerken Pars sertliğini kalçasına dayadı.

"Sen çirkin bir hamile olsan... bu hale gelebilir miyim ben? Nasıl da sertleşmiş baksana, ölüyorum her bir zerrene. Hala gelmiş çirkinim diyorsun, göstereyim mi ne kadar güzel bulduğumu seni.... ne dersin sevgilim."

Gencin hülyalı sesiyle yutkundu Atlas, naz yapayım derken üstüne azgın bir boğa salmıştı. Özlediği hisle gözlerini yumup başını salladı, göstermek istiyorsa gösterebilirdi... sonuçta nikahlı kocasıydı..

"Ama önce sev beni uzun uzun, tamam mı aşkım?" Pars adamı kucaklayıp giyinme odasından yataklarına taşıdı.

"Seni uzun uzun seveceğim aşkım, hiç merak etme. Ama kötü hissedersen söyle tamam mı?" Atlas kafasını sallayıp yutkundu, giysileri çıkartılırken bile çoktan hazırdı aslında.

Pars onu okşayıp severken bile inlememek için zor tutuyordu kendisini. Hamilelik iyice hassaslaştırmıştı onu, işine de geliyordu. Her seferinde defalarca doyuma ulaşıyordu böylece..

"Aşkım, harika..." Pars onu yalayıp emerken saçlarını okşuyordu, gelmek üzere olduğunu hissedince kafasını çekmek istedi her zamanki gibi ama kocası bunu yapmadı. Çekilmeyip o zevk suyunun tadını çıkarttı, bayılıyordu eşinin tadına...

"Gireyim mi güzelim, yoksa biraz daha mı seveyim?" Atlas onu yatağa çekince şaşırdı, şimdi sıra ondaydı.

Normalde hamile diye izin vermiyordu Pars, ama bugün onu dinlemeyecekti. Eşinin sertliğini boğazına kadar aldı ve tadıyla kendinden geçti, özlemişti tadını.

"Güzelim, yapma. Ahhh... yutma sakın, bebek.. bebeğimizi düşün." Pars zevkten konuşamıyordu bile.

"Sussss...." tek kelimesiyle susturdu genç kocasını.

"Sustum, sustum." Elinin altındaki yastığı sıkıp kendini tutmaya çalışıyordu Pars.

"Kucağında yapalım mı?" Adamın hızla başını sallamasına gülüp kucağına oturdu ve içine aldı onu.

Üstünde zevkle inip kalkarken dudaklarını ısırıyordu, Pars ise bu görüntüyü izlemek harici bir şey yapamayacak gibi hissediyordu.

Elini eşinin sertliğine attı ve okşamaya başladı, tizleşen inlemeleri yüzünden neredeyse boşalacaktı. Avcuna tükürüp onu daha hızlı okşarken kucağında sona ulaşan eşini seyre daldı.

Kendini hala hazzın etkisiyle ona sürtüyordu ve bu Pars'ı sona taşımak için yeterliydi. Büyük bir inlemeyle içine doğru bıraktı tüm sıvısını, bunu hisseden Atlas'ın deliği zevkle seyiriyordu.

Kucağından indirip yanına yatırdı ve banyolarından ıslak bir havlu getirip güzelce temizledi eşini. Melek gibi gülümsüyordu ona, çok aşıktı ve bu gülüşe ölebilirdi.

"Seni sevdiğimi biliyorsun değil mi?" Eşinin sorusuyla hafifçe tebessüm etti.

"Biliyorum ama duymaktan asla sıkılmam sevgilim." Atlas kıkırdayıp gözlerini yumdu, oğlu neyse ki uyuyordu karnında. Babalarının bu edepsizliklerine şahit olmamıştı.

"Sence hissediyormudur bebeğimiz?" Pars merakla baktı ona.

"Neyi güzelim?" Atlas muzipçe gülüp cilveli bir bakış attı.

"Seviştiğimizi işte...." Pars bu sözlerine gülünce kendisi de güldü.

"Hissediyorsa da şikayetçi değil herhalde, uyuduğuna göre..." karnına ufak bir öpücük kondurup gülümseyerek üstünü örttü.

"Gezmeye gidecektik ama..." omuz silkti.

"Bir saat dinlen, bir saat sonra gideriz." Atlas kafasını sallayıp gözlerini kapattı ve derin bir uykuya daldı.