Η φυλακή δεν ήταν σαν διακοπές όπως φανταζόμουν. Οι μέρες περνούσαν βασανιστικά αργά και όλα ήταν περιορισμένα. Τρώγαμε τις ώρες που έπρεπε, φαγητά που δεν είχαν γεύση. Περνούσαμε την περισότερη ημέρα στα κελιά μας και βγαίναμε συγκεκριμένες ώρες στο προαύλιο ή τους κοινόχρηστους χώρους όπου δεν υπήρχαν και πολλές επιλογές να σκοτώσει κανείς τον χρόνο του. Το πρώτο πράγμα που έψαξα ήταν η βιβλιοθήκη, είχα άπειρο ελεύθερο χρόνο στη διάθεση μου να διαβάσω και αυτό σκόπευα να κάνω.
-Αύριο θα φέρουν μερικά βιβλία ακόμα. έκανε δωρεά ένας σύλλογος και έρχονται αύριο. Αν θέλεις μπορείς να μου πεις τι προτιμάς και θα κρατήσω εγώ κάποια να σου τα δώσω. Μου είπε μια φύλακας ενώ με είδε που έψαχνα τα διαλυμμένα λιγοστά βιβλία που είχε η αίθουσα. Ήταν νέα σχετικά και πολύ γλυκιά στο πρόσωπο. Απόρησα που ήταν τόσο καλή μαζί μου και ήμουν αρχικά επιφυλακτική. Την ευχαρίστησα για την προσφορά της και της είπα πως θα διάβαζα οτιδήποτε δεν ήταν κατεστραμμένο. Ήταν ο πρώτος άνθρωπος που με προσέγγισε με όμορφο τρόπο εκεί μέσα και μου είχε κάνει τρομερή εντύπωση.
Την επόμενη μέρα ήρθε και με βρήκε στο κελί μου με μια ντουζίνα καινούρια βιβλία.
-Γιατί το έκανες αυτό για εμένα;
-Γιατί εγώ ξέρω...
-Τι πράγμα;
-Για εσένα ξέρω... την αλήθεια, είπε και μου έκλεισε το μάτι. Δεν κατάλαβα τι εννοούσε και επέμεινα να την ρωτάω.
-Μου είχε μιλήσει για σένα ο Λάμπρος.... Όταν σκότωσε τον δολοφόνο του πατέρα μου.... ξέρω ότι εσύ τον βοήθησες, και ότι όλα αυτά τα έκανες για άλλο λόγο από τους υπόλοιπους.
-Κάνεις λάθος, ναι έτσι ξεκίνησα... αλλά στο τέλος έγινα χειρότερη.
-Όχι. Γιατί είσαι εδώ και πληρώνεις, θα μπορούσες να μην βρίσκεσαι εδώ... άρα κάτι λέει αυτό.
-Ήρθα εδώ μόνο και μόνο γιατί απογοήτευσα κάποιον, γιατί ακόμα και τώρα τιμωρώ τον εαυτό μου που δεν ήμουν άξια δίπλα του όπως θα έπρεπε....
-Αυτός ο κάποιος σου λέω εγώ ότι δεν απογοητεύτηκε από εσένα. Ότι σε θεωρεί δυνατή, θαραλλέα και σε λατρεύει. Αυτός ο κάποιος δίνει αγώνα για να βγεις από εδώ μέσα όσο γίνεται πιο γρήγορα. Αυτός ο κάποιος να είσαι σίγουρη πως σε σκέφτεται κάθε λεπτό.
Δεν χρειαζόταν να ρωτήσω για ποιόν μιλούσε, ξέραμε και οι δύο. Η γυναίκα αυτή είχε βρεθεί εκεί σαν φύλακας άγγελος να με κρατήσει στα πόδια μου, να μου δώσει κουράγιο να αντέξω και να σηκωθώ ξανά.
ESTÁS LEYENDO
Το κακό παιδί...
RomanceΓια να ερωτευτώ τον Φίλιππο αρκούσε μια ματιά.... αλλά δυστυχώς δεν τον είχα ποτέ...για αυτό σε κάθε άντρα που συναντούσα αναζητούσα λίγο από αυτόν.... έτσι το γούστο μου στους άντρες ήταν...θα έλεγα, αυτοκαταστροφικό. Έμπλεκα πάντα με περίεργους τύ...