Reincarnated in that Story

33

Kitang-kita ko kung paano sabunutan at paulit-ulit na sampalin ng senador ang kanyang anak na para bang hindi niya ito kadugo.

I swifted my gaze at the maid and butler who are expressionless and calmly looking at the scene like it was just a normal thing.

'Bakit wala silang ginagawa?' I shouted in my mind.

"Do your job Cara or else. . ." Marahas na sambit ng ama nito habang nakahawak pa rin ang senador sa buhok ni Cara.

I couldn't see Cara's face because of the door.

I clasped my hands together hoping that my trembling hand's will fade.

Binitawan ni Mr. Carl Wyn si Cara. But when he let go of her hair, Cara slumped of the cold floor.

The maid and the butler didn't even blink while looking down at Cara who is now helplessly lying on the floor.

Nakita kong umupo sa kanyang kinauupuan ang Senate President at kalmadong nagsalita.

"Kailangan mo nang makuha ang loob ang bunson anak ng Fortelia nang sa gayon ay malaman natin ang tinatago nilang baho at mapabagsak sila." Mr. Carl said with a wicked grin displaying on his face.

"Bakit kailangan pang madamay dito si Yvonne?" Napalingon ako kay Cara na ngayon ay pilit na tinatayo ang kanyang sarili mula sa pagkakabagsak sa sahig.

I pursed my lip's tightly as my two hands formed into fist.

Naiinis ako sa sarili ko ngayon dahil wala akong mgawa upang tulungan s'ya. I tore off my gaze at her and swifted it to my fist.

'I wish I'm strong as Kuya Hades and Havoc,' Inis na sambit ko sa aking isip.

Muntikan na akong napasinghap ng malakas dahil may kung anong bagay na ibinato ang matandang lalaki kay Cara. Thankfully, It doesn't hit her.

It was a flower vase.

"Are you stupid? Yvonne was their only daughter, kaya alam kong proprotektahan nila ito," The old man said in a sarcastic tone.

'No, I'm not their real daughter. Baka nga kung patayin niyo ko, magsasaya pa 'yung Helix na 'yun,'

"But I'm also your daughter," Cara mumbled, almost a whisper.

Pero narinig ito ng mga tao sa opisina. Matapos ang sandaling katahimikan, biglang tumawa ng malakas ang matanda na para bang nakarinig ito ng magandang biro sa buong buhay niya.

"Oh my Cara, you really know how to make me laugh," Wika nito.

"Alam kong alam mo ang totoo kahit hindi ko ito sabihin sa'yo," Patuloy nng Senate President.

I frowned and still processing the word's that he'd just said.

'Could it be—'

"Get out of here Cara and make sure that before this day end's, mapapakinabangan naman kita," He shoo her away without looking at Cara.

Bago pa man tumayo si Cara, agad-agad na akong bumalik sa kwartong pinag-iwanan sa'kin ni Cara at umupo sa sofa na pinag-upuan ko kanina.

I rested my back to the sofa and closed my eyes as if I'm sleeping.

Habang hinihintay s'yang bumalik sa kwarto, maraming nga tanong at konklusyon ang mga namumuo sa aking isip.

That is why Cara got bruise on her body and why she lost her weight.  Pero ang hindi ko maintindihan kung bakit sinasaktan ng senador ang anak niya.