Natawat ရဲ့အဖေဆိုတဲ့သူ ပြန်လာရင် သူပြန်မယ်ဆိုတဲ့အတွေးနဲ့ အခန်းထဲမှာ စောင့်ပေးနေလိုက်တာ မနေ့ နေ့လည်ထဲက ဒီမနက်ထိပြန်ပေါ်မလာတဲ့ သူကြောင့် Gemini တယောက် ကိုယ့်အပူကိုယ်ရှာ လူနာစောင့်ဖြစ်လိုက်ရသည်။
P'ran ကိုဖုန်းခေါ်ထားပြီးပေမယ့် ဘယ်သူမှရောက်မလာသေးတဲ့အခန်းထဲ ခုထိ မနိုးသေးတဲ့ Natawat ကိုတယောက်ထဲထားပြီး ပြန်သွားလို့ရနေရဲ့သားနဲ့ Gemကိုဘယ်အရာတွေကဆွဲထားတာလဲ???
"ဟင်းးးး"
"Natawat...ကြားလား... Natawat!"
နားထဲမှာ သူ့နာမည်ကို အထပ်ထပ်ခေါ်ကာ ပုခုံးတွေကနေ လှုပ်နှိုးနေတာကြောင့် နိုးတ၀က်အိပ်တ၀က်အ ခြေနေကနေ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်။
"အင်းးးဒါဘယ်နေရာကြီးလဲ"
"Natawat နိုးပြီလား..သက်သာလား "
သူသာမေးခွန်းတွေမေးနေတာ အင်းးးအဲနဲ့ ဒီအကောင်သေးသေးက ခုထိ လက်ရှိကမ္ဘာကို စိတ်ကမရောက်လာသေးတဲ့ပုံနဲ့။
"နေဦး ငါဆရာ၀န်သွားခေါ်လိုက်ဦးမယ် မင်းနေနေ"
သူ့ကို ထားကာ အခန်းပြင်ထွက်သွားတဲ့ Gemini ကိုသူ ငေးကြည့်ကာ ဘာတွေဖြစ်သွားတာလဲနားလည်ဖို့ ဦးနှောက်ကို အလုပ်ပေးလိုက်တော့ အနှေးပြကွက်တွေလို ပေါ်လာတဲ့ မှတ်ညဏ်တွေ....
"အဖွားးးအဖွားးထွက်သွားပြီးပေါ့ ငါ့ဆီကနေ....အင့် "
တဆက်ထဲ ပြုံးကာ ထွက်သွားတဲ့ Maeကို သတိရလာသည်။
"Mae!...maeဆီသွားရမယ်..ဟုတ်တယ်"
ဆေးပိုက်တွေဆွဲဖြုတ်ကာ သူပြေးထွက်လာခဲ့သည်။
"Taxi!!! Taxi ရပ်ပါဦး၊ ကျေးဇုးပါ..××××ကိုမောင်းပေးပါဗျ"
Gem ဆရာ၀န်ကိုခေါ်ကာ အခန်းထဲ၀င်လာသည်။
"သူသတိရ.....ဟမ်းးး ဘယ်ရောက်သွားတာလဲ Natawat!"
သန့်စင်ခန်းမှာလဲမရှိ၊ ကော်ရစ်တာမှာလဲမရှိနဲ့ ဘယ်ရောက်သွားပြန်တာလဲ ဒီတယောက်က...
"တောက်စ်!"
P'ran ရောက်လာရင် Natawat ဘယ်မှာပါလို့သူပြောရမှာလဲ။
YOU ARE READING
Invests With Heart
Fanficကျတော်တို့ နောက်ဘယ်တော့မှ ထပ်မတွေ့ကြရအောင်ပါ ခွန်Gem Fourth fot..ကိုယ်တို့တယောက်ကိုတယောက် သိသိရက်နဲ့ရော မသိပဲနဲ့ပါ ထိခိုက်နာကျင်စေခဲ့တာေတွ ဆုံးရှုံးနစ်နာစေခဲ့တာတွေအရမ်းများခဲ့မှန်းကိုယ်သိပါတယ် ...
