Trapped In His Melanchony

Side story 1

It was a beautiful day at work where every thing is continously at the right track when he suddenly recieved a call from his wife during his on going board meeting.

"Levi...." napahinga siya ng malalim ng madinig itong humihikbi. Hindi pa man niya nalalaman kung ano ang rason bakit emosyonal ito ay umalis agad siya sa kinatatayuan at tinigil ang report.

"Meeting adjourn." he declared at patakbong umalis ng meeting room upang umuwi. Naiwang parang mga statwa ang board members niya nang iniwan niya ito ng walang lingunan.

Nasa pinakamataas na palapag lang naman ang bahay nila pero parang isang milya ang layo sa liit ng pasensya niya na agad bumukas ang elevator door.

Addi's two months pregnant now kaya napakaingat niya para sa asawa. That's why his heart is pumping so hard in fear why the heck she's crying for.

Hinihingal siyang nakarating sa bahay at nadatnang humihikbi ang asawa na nakatitingin sa screen ng cellphone.

"Papaaaa!"

Kinarga muna niya ang anak bago nilapitan si Addison. Then he closely take a look of her phone.

"Levi....huhu gusto ko ng green na kamatis!"

His feard face slowly gone and turned into a calm and relieved one.

"Is this what you are fussing about? A raw tomato?" singkit kilay niyang tanong.

"Yes" *pouts*

Napabuntong hininga si Levi at hilaw na kamatis lang pala ang iniiyakan nito! Noong mga nakaraang cravings nito ay napakahirap hanapin! Manggang maliliit na sabi pa nito yung natatanggal ang buto. Sunod naman non ay buko na kulay dilaw, tapos naghanap pa ng bakklava na sa tanang buhay niya di niya alam kung anong klaseng pagkain yun. Buti na lang at saktong nasa Turkey sila Deon at Wyn non at nagpasabay siyang maibili si Addison.

"Alright, we'll get that." mahinahon niyang sabi sabay pinatayo ito upang yakapin.

"But I want those at lolo's farm!"

Three hours later...

Napilitan siyang magbook ng urgent flight pauwi sa probinsya nila. Kahit na minsay nagugulat siya sa nga desisyon ng asawa niya ay dinadaan na lang niya ito sa tawa. Kahit pa anong pagod at full pack ng sched ni Levi, hinding hindi niya kayang tanggihan ang asawa at anak. Kahit pa minsay may mga business partners siyang nag pu-pull out ng investments sa pagiging di niya consistent ay hindi siya nababahala. Para sa kanya ay mas importante ang pamilya niya sa kung anong pera meron siya ngayon.

"Ha?! Hilaw na kamatis?! Nako! Wala tayo niyan apo!" agad nag-iba ang reaksyon ng mukha ni Addison na tila iiyak na naman na parang bata.  "Haha! Biro lang, doon! Mamitas ka don at ikaw mamili"

Gustong magmura ni Levi sa kaba pero nakalimutan niya, number one rule na pala ngayon ni Addi na eminimize na niya ang pagmumura dahil daw baka madinig yun ng mga anak niya sa tiyan at kopyahin siya! Such a silly logic but who is he to disobey his queen?

"You know what, Levi...gusto ko talagang kumain ng matatamis" she confessed, munching those freshly picked and washed tomatoes na sinasawsaw sa suka na may asin. "But since it's risky to obtain high sugar level especially we are having twins, pinipigilan ko na lang ng todo ang sarili ko."

"Okay." he smiled.

"So please bear with me, Levi. Alam kong napakaweird ko lately pero matatapos din naman to."

"You don't have to ask me that. I will never stop being patient on you. Kahit saang lumalop man ng mundo yang cravings mo, gagawan natin yan ng paaran."