🌼 Chapter 39 🌼

310 40 20
                                    

" ශෙවින් පුතා තව බෙදාගෙන කන්නකො.......බලන්නකො ඔය පිගානෙ මුකුත්ම නෑනෙ "

" එපා ආන්ටි........මේ ඇති......ඕන උනොත් තව ගන්නම් "

" අනේ අම්මෙ මුට විතරක් කියන්නෙ මගෙනුත් අහන්කො "

මම ශේප් එකේ බත් එකට මූණ ඔබාගෙන කන්න ගත්තා......උඩ ගියා ගියාමයි ආය පහලට ආවෙ කන්න වෙනකොට හරියටම මට ඉස්සරහට වෙන්න තිබුන පුටුවෙ ආශරගෙ මාමා ඉදගත්තෙ මගෙ හුස්මත් හිරකරලා......ඒ හන්දම වැඩිය ඔලුව උස්සන් නැතුව කන්න හැදුවත් මොකද ආන්ටි සැරින් සැරේටම මගෙ අඩුපාඩු බලනකොට මේ පාරත් ලාවට හිනා උන මම ඉක්මනට බත් කටක් කටේ දාගත්තා......ඒ අස්සෙ ආශර අම්මාට ඇයි එයා ගැන බලන්නැත්තෙ කියලා ආඩපාලි කියනකොට මගෙ මුරන්ඩුකාර ඇස් මටත් හොරාට කීවෙනි වතාවටදෝ මංදා ඉස්සරහ උන්නු එයා ලග නැවතුනා

" ඔයාගෙන් මොනා අහන්නද දරුවො ඔය තියෙන්නෙ කෑම ඇති තරම් බෙදාගෙන කන්න "

" ඇත්ත කියන්න ඔයාලා මාව හදාගන්නද ගත්තෙ අම්මෙ "

ආශර අහනකොට ඊලගට ආන්ටි දීපු උත්තරෙත් එක්ක මට බකස්ගාලා හිනාගියෙ හිනාගියපු පාර කෑම උගුරෙ හිරවෙනකොට......අම්මෝ.....හ් එයත් ඉදලා ඉදලා කියන්නෙ මාර කතා.......ඒ අස්සෙ ඇද උන ආශරගෙ මූන බලන්න වටිනවා

" ඔයාව හදාගන්න අපිට විකාර කියලා හිතුවද දරුවො "

" ක්හැක්......ක්හැක් "

" අයියෝ හිර කරගත්තා නේද ලමයො "

කැහැ කැහැ උන්නු මගෙ පැත්තට ඉස්සරහින් වතුර වීදුරුවක් දික්වෙනකොට ඒක අතට ගත්තු මම මුලු වීදුරුවම බීලා දානගමන් ඉස්සරහ බැලුවෙ ඒක දුන්න කෙනා කවුද කියලා බලන්න උනත් මොකද දවසේ කීවෙනි වතාවටදෝ මංදා උඩට ගත්තු හුස්ම පොද මට පහලට දාගන්න බැරිඋනා.....මොකද ඒක දීලා තිබුනෙ වෙන කවුරුවත් නෙවෙයි එයා හන්දා

" තෑන්ක්ස් "

මම හිමිහිට මිමිණුවෙ මගෙ ඉස්සරහ උන්නු අලු ඇස් අයිතිකාරයාට.....මිලි තප්පර ගානකට සමහරවිට ඊටත් අඩු බැල්මක් මට දුන්නු එයා නැගිටලා යන්න යනකොට මම බලන් උන්නා......ආශරගෙ මාමා උනත් මොකද මට එයාට මාමා කියන්න හිත නොවෙනකොට හුගක් වෙලාවට මම මුකුත්ම කිව්වෙ නෑ

ආත්ම ස්පර්ශ 🌼🌼 |ONGOING|Where stories live. Discover now