🌼 Chapter 42 🌼

267 36 11
                                    

" නිවාලන් ජීවිතයේ කදුළු
හිනාවෙන් ඔය මුවේ රැදුනු
මගේ පෙම් හීනයේ ඇදුනු
ඔබයි දෙව්දූ ඔබයි දෙව්දූ....

වසීයෙන් ඇස් ඔබේ ගැටුනු
දිනේ මං ආදරෙන් බැදුනු
හීනෙකින් වාගේ මුන ගැහුනු
ඔබයි දෙව්දූ ඔබයි දෙව්දූ....."


බාත්රූම් එකට අස්සට රිංගගත්තු මම නාගෙන ආයම එලියට ආවෙ පැයකටත් විතර පස්සෙ වෙනකොට එහෙන් මෙහෙන් ඔලුව පිහදානගමන් තුවාය එක උරහිසක රැදෙව්වා.....එතනම එහා පැත්තෙ තිබුන කුස්සිය අස්සට බෙල්ල දාපු මම මොන මොනවදෝ වැඩක් කරනගමන් උන්නු අම්මාව පිටිපස්සෙන් බදාගත්තෙ ඒ බෙල්ල අස්සෙ මූන අතුල්ලනගමන්......නොකිව්වට මොකද හිත කොනක තවමත් වේදනාවක් ඉතිරිවෙලා තියනවා......මට දරාගන්න බෑ......මට කොහමත් දරාගන්න බෑ එයාලා මෙහෙම වයසට ගිහින් ඉන්නවා දකිනකොට

" මොකද පුතා මේ......"

" මුකුත් නෑ අනේ..ව් දන්නැද්ද ඉතින් පොඩ්ඩක්..."


මම බලාන ඒ රැලි වැටුන මූනෙ හරි ලස්සනට හිනාවක් ඇදෙන හැටි.......කාලෙකට පස්සෙ නැතිඋන සැනසීම තමන්ට ආයම ලැබෙනකොටේ දැනෙන හැගීම......සමහරවිට එයාලට හිතෙනවා ඇති ' දැන් නම් මැරුණත් සැපයි' කියලා......කොහමත් අහිමිව ගිය සතුට ආයම වතාවක් හම්බෙනකොට අපිට කොතනම හරි තැනක ඔය සිතුවිල්ල එනවා.......ඒ අත පිටිපස්සට කරනගමන් මගෙ කොන්ඩ ගස් අස්සෙන් අම්මා අත යනකොට දැනෙන සනීපෙටම මම කලේ උරහිසක ඉදන් ඇස් පියාගත්තු එක


" කොණ්ඩ කුරුල්ලා වගේ.......බාගෙටද කොහෙද පිහදාලා තියෙන්නෙ "

" අපේ අප්පච්චිත් මට ඕකම කියනවා "

" මොකක්ද "

" කොන්ඩ කුරුල්ලා කියලා.......පෙලක් වෙලාවට මම කෑගැහුවම අම්මි අප්පච්චිට බයිනවා මාව අවුස්සන්න එපා කියලා.......අම්මෝහ් එවෙලෙට බලන්න ඕන එයාගෙ මූණ "


අප්පච්චි මට විහිලු කරනකොට සමහර දවස්වලට අම්මා එයාට බයිනවා.....එයාගෙ මූන මැවුන මට හිනාවක් යනකොට මම බලාගෙන අම්මා මගෙ දිහා එක දිගට බලන් ඉන්න හැටි......ඒ ඇස් දිලිසෙනවද කොහෙද.....ඒ රැලි වැටුන අතක් අම්මා මගෙ මූනෙන් තියනකොට මම ඒ අත අල්ලගත්තෙ ඒක ඇස් දිහා බලනගමන්


ආත්ම ස්පර්ශ 🌼🌼 |ONGOING|Where stories live. Discover now