ආත්ම ස්පර්ශ 🌼🌼 |ONGOING|

🌼 Chapter 40 🌼

කොච්චර වෙලාවක්ද කියලා නොදන්නවා උනත් මොකද අපි තාම උන්නෙ පාර අයිනටවෙන්න නවත්තපු කාර් එක ඇතුලෙ.....මීට ටික වෙලාවකට පෙරාතුව ඇක්සිඩන්ට් උන තැන දැන් හිස්වෙලා ගිහින් තියනකොට ඒ මනුස්සයා හැප්පුන තැන වේලුන ලේ තිබුනා....එක්කෙනෙක් දෙන්නෙක් ඇරෙන්න එතන උන්නෙ පොලිසියෙන් විතරක් කියලා ඈත ඉදන් උනත් අපි මෙතනට දැක්කා......ශොක් උන පාර හයිවේ දුවපු හදවත ඒ තරමටම නැතත් තාමත් වේගෙන් ගැහෙන්න ගත්තා.....සමහරවිට නොදැනුනා වගේ උන්නට හේතුව ඒකම නොවෙන්නත් පුලුවන්

" ම්ම්ම්ම්......"

" තෑන්ක්ස් "

මම කිව්වෙ මගෙ දිහාට දික්උන වතුර බෝතලේ ගන්න ගමන්.....මිලි තප්පර ගානකට විතරක් සීමා උන ස්පර්ශයක්......රශේන් අයියා දික්කරපු වතුර බෝතලේ මම ගන්න ගියත් මොකද දැනෙන නොදැනෙන ගානට ඒ ඇගිලිතුඩු මට ඇඟිලිවල ගෑවෙනකොට අහේතුවකට මගෙ ඇස් අර ඇලු ඇස් අයිතිකාරය පාර්ශවේ ලග නැවතුනා

සමහර සියුම් ස්පර්ශ වලට පුලුවන් අපේ හද ගැස්ම අපිටත් නොදැනෙන ගානට වෙනස්කරන්න හරි අපූරුවට

පහු උන ගිම්හාන ඍතුව කොච්චර නම් දුශ්කරද කැලික්ටස් ??

හැරී, අපි කතා කරන වචනවල තමයි මැජික් එක තියෙන්නෙ...

වචන වලට පුලුවන් හිතක් හදන්න වගේම හිතක් බිදලා දාන්න....

ජීවිතවලට අදුරුතම කාල වකවානු එනවා හැරී , අපි ඇබ්බැහිවෙන්න ඕන අදුරු තැන්වලට බයවෙන්න නෙවෙයි ඒ තැන්වලට ආලෝකය අරගෙන යන්න

මැරුණු මිනිස්සුන්ට අනුකම්පා කරන්න එපා හැරී, අනුකම්පාව උනත් ලැබෙන්න ඕන ජීවත්වෙලා ඉන්න මිනිස්සුන්ට....ඊට වඩා කිසිම ආදරයක් නොලබා ඉන්න මිනිස්සුන්ට !

( COPIED)

ප්ලාස්ටික් වතුර බෝතලේ මැද හරියකට වෙනකන් බීපු මම වීදුරුවෙන් එහා පැත්ත බලාගත්තා.....මොනාද කියන්න ඕන කොතනින් කොහම පටන් ගන්නද කියලා මට තාම හරිහැටි හිතාගන්න බැරිකොට දැනෙන හැගීම් තෝර බේරගන්න ඕන හන්දම මම කලේ අර අලු ඇස් එක මොහොතකට හරි සූක්ෂම විදියට මග ඇරපු එක.....අවුරුදු කීයක්ද ඇත්තටම ? මට තාම හිතාගන්න බෑ......ඒ හැමෝම ඉන්නවා....මම තාම දැක්කෙ රශේන් අයියා එක්ක අකේශි උනත් මොකද ඒ හැමෝම තාමත් ඉන්න වග මම දන්නවා......මට පුලුවන්ද පසිදුලා යසිරුලාට ඉස්සර වගේ ෆිට් එකට කරට අතදාන් කතා කරන්න.....හරියට ආශරට වගේ......එක මොහොතකට මම හිතුවා