මම උන්නෙ මගෙ කැබින් එකේ ලමයි ටිකගෙ එසයිමන්ට් චෙක්කරන ගමන්........මුං සමහරක් එහෙම් පිටින්ම නැති උනත් කොපි ගහලා.......මුංට මගෙ කනෙන් රිංගලා යන්න අමාරුයි........දැන් අවුරුදු කීයක් කියලද මම උගන්නන්නෙ......අසයිමන්ට් චෙක් කරනගමන් උන්නු මගෙ ඇස් ගියෙ දොර දිහාට.......වෙන මොකවත් නෙවෙයි මෙවෙලෙ ආවෙ කවුද කියලා බලන්න
ක්ලික්..........
" රශේන් "
දොර දිහා බලපු මම දාන් උන්නු කන්නාඩි දෙකත් හරියට හදාගන්න ගමන් බල බල උන්නු අසයිමන්ට් එකට ඇස් ගෙනිච්චා.......මොකද ඒ ඇවිත් උන්නෙ මම කොහෙත්ම කැමති මාතෘකාවක් නොවන හන්දා.......ඕක ගැන හිතුවත් ඇති නැති ඔලුවෙ කැක්කුම් පවා හැදෙන්න
" රශේන්......."
පලවෙනි පාර කතා කරපු එකට මම මුකුත් නොකිව්ව හන්දද කොහෙද එයා දෙවෙනි පාරත් කතා කරනකොට ලොකු හුස්මක්ගත්තු මම ඉස්සරහ හිටන් උන්නු අකේශි දිහා බැලුවා........මන් දන්නෑ මගෙ මොන කරුමෙටද කියලා ඒකිත් අන්තිමට උනේ ලෙක්චර් කෙනෙක්.......අන්තිමට පවක් පඩිසන් දෙන්නද කොහෙද මේ යුනි එකටම අහු උනා
" රශේන් මාව ඇහෙනවද "
" ම්ම්ම් "
" ඇයි රශේන් මට මෙහෙම කරන්නෙ.......ඇයි ඔයා මෙහෙම "
අකේශි අහනකොට මම කලේ ශීට් එකේ පිටිපස්සට උන එක.......හැමදාම එකම පොයින්ට් එක.......ඒ හැමදාකම එකම උත්තරේ.......මට එපා උනත් ඒකිට එපා වෙන්නෙ නැත්තෙ මගෙ කරුමෙට...
" මොනවා මම ඔයාට කලේ "
" මොනවද.........ඇයි ඔයා මාව මේ විදියට මග අරින්නෙ රශේන්....."
" ඔයා ඒකට හේතුව හොදාකාරවම දන්නවනෙ අකේශි......මම එදත් පැහැදිලිවම තමුන්ට කිව්වා මට මේ ඉන්න විදිය හොදයි කියලා.......තමුන්ට සිංහල නොතේරුනාට මට කරන්න දෙයක් නෑ"
මම කිව්වෙ දාගෙන උන්නු කන්නාඩිය ගලෝලා පැත්තකට තියනගමන්.......ඇත්තටම මට මාම තේරෙන් නැත්තෙ ඇයි අකේශිට මම කියන එක තේරුම්ගන්න බැරි කියලා.....මටම එපා වෙනවා
" මම ඔයා වෙනුවෙන් අවුරුදු ගානක් බලන් උන්නා.......දැන් අවුරුදු කීයක්ද රශේන්.......මාත් කෙල්ලෙක් "
YOU ARE READING
ආත්ම ස්පර්ශ 🌼🌼 |ONGOING|
Fanfiction" ආදරේ කියන්නෙ ලබා ගැනීමම නෙවෙයි...." කවුදෝ කෙනෙක් කියනවා මං අහගෙන මට අන්තිම තප්පරේදිත් හිතුනා තව එක සැරයක් ඔය අත අල්ලලා බලන්න......මට ඕන උනා මට දැනෙන විදියටමද ඔයාටත් මාව දැනෙන්නෙ කියලා හරියටම දැනගන්න..... පිට කොන්ද දිගේ හිරියක්....?? අපෝ මොන පිස්ස...