CHAPTER TWENTY NINE
"Babe"
Raiza lifted up her head and there, her misty black eyes met the most solemn dark brown eyes she'd ever seen.
Bumalong ang luha sa lanyang mga mata. While staring at the man who was just standing meters away from her. Catching his breath, hands down to his knees like he was just came from a long run.
Then his eyes went to her lap. Where their baby is lying.
She watched his face changes, from breathing raggedly to jaws slowly dropping. And.. He stilled.
Kagat-kagat ang mga labing ngumiti siya ng paunti-unti sa asawa.
She was wrong. She vented out her anger towards him.
Namalayan na lang niyang kinuha ng ina niya ang baby niya.
Her mother went to the sofa. Kalong ang anak niya.
"N-noxx" She whispered.
Lennox stood up, straightened his posture and walked through her. His eyes didn't leave hers. She can see it, he's full of emotions.
Emotions that sure can see from hers too.
Pangungulila.
Nang makarating ito sa tabi niya, he grabbed her one hand, pulled her to his body and hugged her tightly.
Tightly that can wreck her ribcage if she say it with exaggeration.
"Baby" He whispered. "I missed you..So much" Lalo nitong hinigpitan ang yakap sa kanya. His voice cracked.
Napaigik siua dahil sumakit ang tahi sa tiyan niya.
Lumuwag ang yakap nito sa kanya. "Sorry.. You okay?"
Hinintay niyang magtanong ito tungkol sa baby na kalong niya ng nadatnan siya nito. Pero wala. Tila ba walang importante dito sa ngauon kundi siya.
"Do you want to meet someone?" Aniya.
His forehead knotted. Bahagyang dumilim ang mukha nito pero hindi nagsalita.
Sinenyasan niya ang ina na ilapit sa kanya ang baby nila.
Maingat na ipinatong ng mama niya ang sanggol sa kandungan niya.
Nang maayos na ang pagkakahawak niya sa anak nila, Itinutok niya ang paningin kay Lennox "Meet Lennox John Sevilla, our first born"
Nakatunganga lang ito sa kanya. After a few seconds, kumurap-kurap saka sumagap ng marahas na hangin.
Namaywang saka ang isang kamay ay hinaplos haplos ang batok, then...
"Maaa!"
Mabuti na lang at naihagis ng mama niya ang isang unan, at saktong sa binagsakan ng ulo nito naglanding ang nasabing unan.
"Ma! Ayos lang ba siya?"
Itinutok ng mama niya ang daliri sa ilong nito. "He's alive"
"Ma!"
Natawa naman ito. "Stress lang 'yan. Magigising 'yan maya-maya" Natatawa pa ding saad ng ina.
Bumukas ang pinto at iniluwa niyon ang papa niya, ang papa at mama ni Lennox, at ang huling pumasok ay ang magkasabay na Calvin at Rafael.
Biglang nag-echo ang tawa ni Calvin. Umiyak tuloy ang baby niya!
"Sorry" Anito na natatawa saka kinuha ang dalawang paa ni Lennox. "Move your ass here Raf and fucking help me" Anito sabay nguso sa kamay ng asawa niya.
BINABASA MO ANG
SUBMISSIVE 3: LENNOX SEVILLA
RomanceSypnosis Ang pag ibig daw ay parang isang hangin, hindi nakikita ngunit nararamdaman. Subalit paano kapag ramdam mo nga pero napapaso ka naman? Hayaan mo bang mapaso ka o subukang distansyahan hanggang sa tuluyang lumamig na lang? Ngunit sa pagbab...
