"ပြင်ဆင်စရာရှိတာတွေတော့ ပြင်ဆင်ပြီးသွားပြီ၊ မှာထားတာတွေလဲရောက်လာပြီ"
လက်မှာကိုင်ထားတဲ့ ကတ္ထီဖာဘူးအနီရောင်လေးကိုကြည့်ပြီးတော့ ယိမ်းရဝီမောင်တစ်ယောက် ပျော်ရွှင်စွာနဲ့ ပြုံးနေတော့သည်။
"ခင့်လက်ကလေးနဲ့ဆို ဒီပလက်တီနမ်ငွေရောင်လက်စွပ်လေးက သိပ်လှနေမှာဘဲ"
မှန်ထဲက ကိုယ့်ပုံရိပ်ကို ကိုယ်ကြည့်လိုက် ၊ လက်ထဲမှာကိုင်ထားတဲ့ လက်စွပ်လေးကို ကြည့်လိုက်နဲ့ ယိမ်းရဝီမောင်တစ်ယောက် ပျော်နေတော့သည်။ထိုအချိန် အိမ်အောက်ထပ်ကနေ မဲကြီးရဲ့ အော်ခေါ်သံကိုကြားလိုက်ရသည်။
"ရဝီရေ.......ရဝီ"
"အေး ငါဒီမှာ ရှိတယ် မဲကြီး ၊ အပေါ်တတ်ခဲ့လေ"
"အေးအေး"
တစ်အောင့်အကြာမှာ မဲကြီး က မောင့်အနားကိုရောက်လာခဲ့သည်။မောင်လဲ မဲကြီးကို ကြည့်ကာ မျက်နှာကိုပြုံးပြီး ခါးထောက်ကာ ပြောလိုက်သည်။
"ဘယ်လိုလဲ မဲကြီး ၊ ငါလှတယ် မလား "
"ငါ့သူငယ်ချင်းက အမြဲတမ်းမိမိုက်နေတာဘဲ"
"ဟဲဟဲ ဒါပေါ့ ဒါပေါ့"
"ဒါနဲ့ ဆရာမလေးတို့ရော"
"အော် မေမေနဲ့ ဂိုဂိုက ဖွားဖွားစီ ခနသွားကြတယ် မနက်ဖြန်လောက်မှ ပြန်ရောက်မယ်ထင်တယ်"
"အော်အေးအေး ၊ ဒါနဲ့ နင် မှာထားတဲ့ပစ္စည်းတွေရော ရောက်ပြီလား ရဝီ"
"အင်း ပစ္စည်းတွေကတော့ ရောက်ပြီ ၊ငါ့ကို ဖုန်းနဲ့ ဗီဒီယို သေချာရိုက်ပေးနော် မဲကြီး"
"အေးပါဟ ၊ စိတ်ချပါ ဒီလောက်ကတော့ ငါလုပ်တတ်ပါတယ်ဟ အဆင်ပြေသွားရင်သာ ငါစားချင်တာတွေ လိုက်ဝယ်ကျွေးရမယ်နော် ရဝီ"
"အင်း ဝယ်ကျွေးမယ်"
ဒီလိုနဲ့ မောင်နဲ့ မဲကြီးလဲ ညနေ ကျောင်းဆင်းခါနီးအချိန်လောက်မှာ ရွာကျောင်းလေးစီကို ပျော်ရွှင်စွာနဲ့ ထွက်လာခဲ့ကြသည်။
"ခနနေကျရင် ၊ ခင် ကလေးတွေကို စာသင်ပြီး အခန်းထဲက ထွက်လာတော့မှာ ၊ အဲ့ခါကျရင်ရင် ငါက နှင်းဆီပန်းလေးကိုင်ပြီး ဘောင်းဘီအိတ်ထဲမှာ ဖွက်ထားတဲ့ လက်စွပ်ဘူးလေးကို ထုတ်ပြီး ခင့်ကို လက်ထပ်ခွင့်တောင်းမယ်၊ နင်က ငါတို့ကို အစအဆုံး ဖုန်းနဲ့ သေချာ ဗီဒီယို ရိုက်ထားပေးနော် မဲကြီး အမှတ်တရလေးဖြစ်အောင်လို့ ၊ ဘယ်လိုလဲ ငါ့အစီအစဥ်မိုက်တယ်မလား "
YOU ARE READING
ဗျို့ မမခင်
Romanceခင် ၊ မမခင် ၊မောင့်ရဲ့ တစ်ဦးပိုင်လေး ခင် ခင်ဆိုတဲ့ အမျိုးသမီးလေးက မောင့်နှလုံးသားကို ဟိုးအရင်ကတည်းကနေ အခုချိန်ထိ ချုပ်ကိုင်ထားနိုင်သူ။ ဘဝက ရုပ်ရှင်မဟုတ်မှန်း မမခင်နဲ့တွေ့မှ မောင် နားလည်တော့တယ်။
