අයියා බුක් කරලා තිබ්බේ ඩබල් රූම් දෙකක්. එක්ක අම්මයි තාත්තයි අනිකේ මමයි අයියයි. ඉතින් අපිට යතුරු හම්බුනාම රූම්ස් වලට ගිහින් චේන්ජ් එකක් දාගත්තා. දවල් වුනත් ඇගට පතට දැනෙන ලා සීතලක් තිබ්බා. ඔක්කොම ඉවර කරගෙන එද්දී වෙලාව එකට කිට්ටුයි. අපි ලැහැස්ති වුනේ එහෙම්මම ලන්ච් වලට යන්න. අම්මත් බලාගෙන හිටියේ හංසගෙ අම්මව හම්බෙලා කතා කරන්න. මම ලන්ච් වලට යන්න කලින් හංසට කෝල් එකක් ගත්තා.
"හෙලෝ යක්දෙස්..."
"මොකද තව්සෙ ආ"
"මොකෝ ඩෝන් ගිහින්"
"නෑ අප්ප අපි මේ ලන්ච් වලට ආවා... අයියා මගේ සොසේජස් එක ඉස්සුවා"
"අනේ සුදූ දැන් ඔයාට එකක් නැද්ද"
"නෑනේ"
"තිබ්බත් වැඩක් නෑනේ බබා ඒ නිසා හිතන්න එපා.."
"අයියේඒඒඒ..."
"කෑගහන්න එපා මැටි හරකෝ. වටේ ඉන්න මිනිස්සු බයවෙයි"
"බ්ලා බ්ලා බ්ලා. ටව්සෙ මොකෝ කරන්නේ"
"අපිත් මේ කන්න හදන්නේ"
"අහ් කන්න කන්න"
"මේ සුදූ..."
"ඕඕඕ"
"සොසේජස් එකක් ගෙනැත් දෙන්නද බබා..."
"දෙනවකො ගෙනැත් කෘන්තක වලින් කඩලා රදනක වලින් හපලා පුරස්චාර්වක වලින් පොඩි කරලා කන්නේ අයියේ මන්"
"ඒව් බේසිකයා... ඇගත් හිරි වැටුනා"
"මන් තියනවා බඩගිනී"
"කාප..."
"කියන්න කලින් තිබ්බ නේද මූ අද දෙනව බොට මම සොසේජස් ඉදපන්"
"මොකෝ ළමයා තනියම කියවන්නේ"
"නෑ අයියේ. මම මල්ලිට ගත්තේ"
"ආ කෝ ඇවිත්ද"
"ඔව් අයියේ ඩයිනින් එකේ. අපිත් යන්ද?"
"යමු එහෙනම්"
අයියයි මමයි ගිහින් අම්මවයි තාත්තවයිත් එක්කන් ගියේ ඩයිනින් ඒරියා එකට. මම පොඩ්ඩක් ඇන්ටනාව කරකලා බැලුවේ හංසලා ඉන්නවද කියලා.
"අයියේ අයියේ... අන්න අන්න අර ඉන්නේ"
"කෝ කොහෙ"
ESTÁS LEYENDO
ස්වේත හංස | ongoing
No Ficciónආදරේ වැඩක් නෑ කියලා හිතන් හිටපු මම, ඔය දගකාර ඇස් දෙකට වශී වුනා හංස 🤍
