විෂ නියනඟලා 🔥 [ YIZHAN NONFICTION ] Ongoing story

17 : තනියි කියනා හැඟුම දැනුනා..

" මගේ එරබදු මලේඒඒ.. පැට්ටෝ මෙහෙ වරෙන් මයේ අම්මාආ.. ඔන්න ඔයාගේ කිෂෝර් සුරදූතයා ආවා පලතුරු වට්ටිය ඔලුවේ තියන්ම.. ඉක්මණින් වරෙන් මයේ වස්තුවේ.. අපි අපේ වෙන්න කියලා දේවාලෙට මේක පූජා කරමු... පොඩි මෑන් මගේ එරබදු මල... ආ නෑ උබේ එරබදු මල එක්ක වරෝ... කිෂෝර් අන්කල්ට මේක බරයි...

[ කිෂෝර් නෆ්‍රිත් එරබදුගේ එකම යාලුවා ]

ඕක විතරයි මට අඩු වෙලා තිබ්බේ..ලොකු පලතුරු වට්ටිය ඔලුවේ තියන්ම කිෂෝර් මතු උනේ අවලන් කතා ටිකක් කියන්මයි..ඒකාට අඳුරේ ඉන්න ඩියේන් ව පැහැදිලි නැතුව ඇති..

" කිෂෝර් ?? තමුසේගේ අම්මාගේ මාමා ?  හහ්.. තමුසේගේ කිෂෝර් සීයා වැම්පයර් කෙනෙක් ද අච්චර තරුන පාටට ඉන්නේ ??  ආ ඕයි..

ඩියේන් මට ලන් වෙලා මයේ මූනටම එබිලා ඇහුවේ ඒ ඇස්වල පෙනුමට මට කෙල ගිලින්ඩත් අමතක වෙද්දි ..ඒකාට තාමාත් මතකයි කිෂෝර්ව මං නාකියෙක් කිව්ව එක.. රතු ඇස් නොවුනාට ඒ කලු ඇස්වල පෙනුමට මට බයක් ආවා..

" එලබදු ඔයාදේ කිතෝල් අවිත්.. අපි නන්.. එන්ද..

ඒ අස්සේ බෝධී මයේ ඇඟිල්ලෙන් අදිනවා.. බෝධීගේ ශක්තිය සෑහෙන්ඩ වැඩියි.. ඒකා මාව අඳිද්දි මාව ඇදිලා යනවා.. ඩියේන් එතන ඉද්දිම මං ආව බයටම බොධී පස්සෙන් අඩි තිබ්බා.. ඔක්කොම හරි වෙනදා කිෂෝර් මගේ එරබදු කිව්වොත් මරන් කන්ඩ පනින පොඩි ඇටයා අද එරබදුගේ කිෂොර් කියලාම කිව්වා වෙද්දි  ඌට උනේ මොකද්ද මට හිතාගන්ඩ බැරි උනා..

" පොඩි මෑන් පයින් එක්ක යන්න බෑ වස්තුවේ..සෙනඟ වැඩියි.. ඒක නෙවෙයි උඹ හොදින් ද.. ඇඟට අව්ල් වගේ ද.. මුනත් එක්ක සුදුමැලි වෙලා මොකද උනේ..?