မျက်နှာဖုံးနှင့်ချစ်သူ

Unicode...

                   မျက်နှာဖုံးနှင့်ချစ်သူ

                           Part - 8

ဖခင်စကားကြောင့်မောင်နှမနှစ်ယောက်လုံးတိတ်သွားကြလေသည်...
ကားလေးတစ်ရွေ့ရွေ့နှင့်မောင်းလာသည်မှာ
အိမ်သို့ရောက်လာခဲ့ပြီးဖြစ်သည်

" အိုး...မာမီ့သားကြီး..."

" မာမီလှလို့ဝလို့ပါလား..."

" ကျန်းမာနေလို့ပေါ့ သားရယ်...ဒါနဲ့အငယ်မ
ဘာဖြစ်လာတာလဲ...နှုတ်ခမ်းက ဘဲနှုတ်သီး
ဖြစ်နေပြီး"

ဘုန်းထက်သည်ပြုံးကာ မိခင်အား

" မာမီ့သမီးကစိတ်ကောက်နေတာ..."

" ဟယ်ဘာဖြစ်လို့လဲ"

" သားပြန်လာတာ သူ့အတွက်လက်ဆောင်
မပါလို့တဲ့"

" ဪသမီးငယ်ရယ် ကိုကိုကခရီးပန်းလာတာ
လေးဘယ်လိုလုပ်လက်ဆောင်ပစ္စည်းကပါမှာ
လဲ ကဲခဏနားကြ ပြီးရင်တို့မိသားစုတွေထမင်း
လက်စုံစားကြမယ်..."

ညပိုင်းကုန်းဆုံးကာ မနက်ပိုင်းသို့ရောက်လာခဲ့
လေသည်...ဆောင်းတွင်းမို့ မနက်အစောကြီးအများသူငါ လက်လျှောက်ထွက်ကြလေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ကြနှင့်ပင်...ထိုကြားထဲ ရှိုန်းလဲပါသလို
ဘုန်းထက်လဲပါသည်...ရှိန်းသည် ခါးကို အကြောလျှော့နေတုန်း...

" ဟေ့ bro... "

ရှိုန်း ကြည့်လိုက်သော် သူနှင့် သိသည့်လူလဲမဟုတ်ပါ...ဘာမှပြန်မပြောဘဲ နှုတ်ဆက်လိုက်သည်...

" ပြန်ရောက်တာကြာပြီးလား..."

" ဗျာ...Bro က ကျွန်တော့်ကိုသိနေတာလား..."

" Bro မမှတ်မိဘူးထင်တယ်...Uk မှာ ဘွဲ့သဘင်
မှာ ဆုံကြသေးတယ်လေး..."

" ဪမှတ်မိပြီး...ဘုန်းထက်နိုင်...ဟုတ်တယ်
မလား..."

ဘုန်းထက်သည် ပြုံးကာ

" ဟုတ်ကဲ့ ကျွန်တော်ပါဘဲ ကို ဇွဲရှိန်းခန့်..."

" တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ် ဘယ်တုန်းက
ဘယ်ရောက်နေတာလဲ"

" မနေ့ညကဘဲ..."

" ဒါနဲ့ ပြန်လာတာနောက်ကျတယ်နော်...
ကျွန်တော်တောင်ပြန်ရောက်တာ နှစ်လနီးပါး
ရှိရောပေါ့..."