အခန်း (၁၆၁): တစ်နည်းနည်းနဲ့တစ်ဖန်
Words Count: 4557
UNICODE
Cale သည်အဝေးမှလူများ၏အသံအားကြားနေရသည်။ ထိုအသံများမှာအော်ပြောသံများလား အော်ဟစ်သံများလားဆိုသည်ကိုသူသေချာမပြောနိုင်ပါ။ မယ်မယ်ရရခွဲခြား၍မရနိုင်သောအသံပေါင်းစုံတို့မှာရောယှက်နေကြသည်။
Cale သည်ကြောင်နီနှင့်ဆက်လက်အကြည့်ချင်းဆုံလျက်စတင်စကားပြောသည်။
"Hilsman"
ကြောင်နီသည်တွန့်တက်သွား၏။
"ရက်စ် ဆာ!"
ထိုအချိန်မှာပဲ Hilsman သည်ကြောင်နီနားသို့တိုးကပ်ကာသူ၏လက်အားဆန့်တန်းလိုက်သည်။
ကြောင်နီသည်မြန်ဆန်စွာပင်လှည့်ကာထွက်ပြေးဖို့ကြိုးစားသည်။ သို့သော် သူ၏ဗိုက်ဘေးကဒဏ်ရာကရှေ့ခြေထောက်အားယိုင်ခွေသွားစေခဲ့ပြီး Hilsman သည်လည်းယင်းအချိန်တဒင်္ဂအားမလွတ်ခဲ့ပါပေ။
"ဖမ်းမိပြီ!"
ဒုကပ္ပတိန်သည်ဒဏ်ရာရကြောင်အားအတင်းမချုပ်နိုင်ရ ထို့ကြောင့်ပဲ သူသည်တတ်နိုင်သမျှဂရုတစိုက်ဖြင့်ကြောင်ကိုကိုင်ကာ Cale အနားသို့ချည်းကပ်ခဲ့သည်။
"ဂါးးးး"
ကြောင်နီသည်သူ၏အစွယ်များအားထုတ်ပြကာ လက်သည်းများအားပင့်မြှောက်လိုက်သည်။ သူ၏လက်သည်းများမှာအချိန်မရွေး Hilsman ၏လည်သာဝတ်စုံအားဖြတ်ခုတ်တော့မည့်အတိုင်းပင်။
"ဟေ့"
ကြောင်နီသည် ထိုအချိန်၌သက်ပြင်းချသံတစ်ခုအားကြားလိုက်ရလေသည်။ တစ်ချိန်တည်းမှာပင် အေးစက်စက်အရည်တစ်ခုသည်သူ၏ခန္ဓာကိုယ်တစ်ကိုယ်လုံးပေါ် သို့လောင်းကျလာခဲ့သည်။
ထိုသည်မှာဆေးရည်ပင်။
ယာယီဖြေရှင်းချက်အနေဖြင့် Cale သည်ကြောင်နီပေါ် သို့ဆေးရည်အားလောင်းချပေးခဲ့ကာစတင်စကားပြောသည်။
"ငါ့ကိုနေရာတွေလိုက်ပြပေးခဲ့တဲ့ရဲမက်တစ်ယောက်အခုလိုဒဏ်ရာဒဏ်ချက်တွေနဲ့ဖြစ်နေတာကိုငါဒီတိုင်းလျစ်လျူရှုလိုက်လို့ဘယ်ဖြစ်မလဲ"
YOU ARE READING
မြို့စားကြီးအိမ်တော်မှဆန်ကုန်မြေလေး || Volume 2
Fantasyအခန်း ၁၀၁ - ၂၀၀ [No Beta Read] ⚠️ ဘာသာပြန်သူ၏အချိန်ယူ ကြိုးစားအားထုတ်မှုကို လေးစားခြင်းအားဖြင့် ဘာသာပြန်သူခွင့်ပြုချက်မရှိဘဲ ပြန်လည်ကူးယူရောင်းစားခြင်းမပြုလုပ်ကြရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။ ⚠️
