BTS: Skool Luv Affair (Completed)

Chapter 31

Change is a part of our life. May mga bagay na nagbabago kasabay ng paglipas ng panahon. Ito yung mga bagay na hindi natin mapipigilan na hindi rin natin hawak.

Mabilis akong bumaba ng sasakyan. At patakbong pumasok sa hospital. Habang papalapit ako ay mapaapnsin ko ang mga nurse na nagmamadali sa kwarto ni shin.

"Jin" hingal na sabi ko ng makita ko ang nakatalikod na si Jin.
Bigla itong humarap sakin, and from his face nakita ko ang lungkot at awa sa mga mata nito.

"Hindi ka na dapat pumunta" seryosong sabi ni Jin.

Umiling lang ako sa kanya. "Kailangan kong tanggapin, kailangan kong sanayin ang sarili ko sa ganito, para sa susunod hindi na ganun kasakit" tinignan lang ako ni Jin nang may awa sa kanyang mga mata

Nung isang araw lang ng magising si Shin, ewan ko ba pero nakaramdam ako ng lungkot ng nagising si Shin, she can't speak for now dala daw yun ng aksidente, but mga ilang araw ay babalik din ang boses nito,

"Is that jungkook?" Bulong ng isang babae na dumaan sa gilid ko.

"Grabe he's so sweet, bagay talaga sila"

Bumuntong hininga ako. "Taehyung call me, and told me about this" saka ako napayuko. Kita ko ang pagtingin ni Jin sakin.

"I'm going back to Paris Jin" pagsabi ko nun ay napatingin sakin si Jin.m

"What?? Why?" Pabiglang sagot ni jin

"It's not healthy for me to stay here, and don't worry natapos ko na yung mga damit nyo, so tapos na trabaho ko dito"

Ngayon ang flight ko papuntang Paris, biglaan? Kasi baka hindi ko na kayanin pa ang mga susunod na mangyayari. But bago ako umalis gusto muna syang makita.

Its been how many years but I'm still inlove with you. With jungkook.

"..will you marry me?" Kita ko sa mga mata ni Shin ang pagkabigla na tila matagal na nyang hinihintay iyon. Nakaawang lang amg pinto kung kaya't konti at limitado lang ang nakikita ko, ngunit sapat na ito para sabihing, nasa tama na ang lahat. Bahagya akong umurong at humarap kay jin, at hindi ko namamalayan na nandun silang lahat except jungkook ofcourse.

Looking at them, is a dream for me. Sino ba naman ang mag aakala g isang sikat na grupo sa buong mundo ang makikilala ko, natatawa nalang ako sa tuwing maaalala ko kung paano ko sila nakilala i guess it's all destined.

Ngumiti ako sa kanila, "thank you" yun lang ang nasabi ko at nag unahan na ang mga luha ko.

"Pinigilan namin sya, but he's guilty" jhope

"Ikaw talaga ang mahal niya candice" jimin

Umiling lang ako, kung mahal nya talaga ako, hindi nya pakakasalan si Shin, hindi dahil sa selfish ako but, hindi ya kasalanan ang nangyari kay shin, hindi sya yaya ni shin na kailangan nyang bantayan. At kung mahal nya talaga ako ipaglalaban nya ko.

"Aalis ka na?" Suga

Tumingin ako sa kanya at ngumiti. Tumango lang ako.

Siguro lilipas dinyung sakit, siguro mawawala din yung pagmamahal ko sa kanya, siguro, siguro.

Am I not worth fighting for?? Tanong ko sa sarili ko habang palabas ng hospital.

--
JUNGKOOK POV

"Are you crazy? Hindi mo kasalanan ang nagyari?" jhope umilig lang ako at yumuko.
Alam nyo ba kung gaano kahirap ang sitwasyon ko, kung gaano kahirap mamili sa dalawang bagay.

Mahal na mahal ko si candice pero si Shin? Yes, naguilty ako, naguilty ako sa nangyari. Shin is my bestfriend bata palang kami kasama ko na sya, maybe she's a badass but she's still important.

"Do you really love candice?" Tanong ni taehyung.

Yes I really love her, "I doubt it!" Suga.

"You're going to sacrifice your happiness for shin, it means shin is more important than candice, dude try to think and clarify everything, kasi kung ikaw nasasaktan, mas doble ang sakit na binibigay mo kay candice" suga. Tumingin lang ako sa kanya.

Ano nga ba??

--
Soon to end. Expect the unexpected ☺️😊😉