Hindi ko napigilan na yakapin siya pag pasok ng pag pasok niya sa loob ng bahay. I just really need comfort right now.
I feel so alone.
Gusto ko may mag sabi sa'kin na magiging okay rin ang lahat. I need that.
Nagulat siya sa ginawa ko kasi ramdam ko tumigas siya, "A-are you okay? Do I need to bring you to the hospital?" tanong niya sabay hawak sa mukha ko
Ayoko magsalita. I don't have the energy. After crying straight for hours, I'm surprised buhay pa ako.
"-Why the hell did you cry?!" parang galit pa siya. I tried to smile
Tinalikuran ko siya para pumunta sa kusina
Tulog na ang lahat except sa mga guards namin dito sa bahay. Mag-aalas dose na ng gabi...
Hindi ako makatulog kasi di ko mawala sa isip ko ang nalaman ko ngayon.
Hindi rin ako kumain kanina. Wala akong gana.
Sinundan niya ako, "You're making me worried! Tell me what's wrong so I know what to do. I'm not stupid carro-- E-Elea..na.." napatingin ako sa kanya
Di niya ako matingnan. Narinig ko ba ng mabuti yun?
Tinawag niya ako sa pangalan ko?
Kahit napaka swollen na nga mga mata ko, nagawa ko pa rin ngumiti.
Yan tuloy wala na ako makita. Nilapitan ko siya, "Paki sabi nga ulit Daren", utos ko
Ngayon ko lang napansin ang suot niya. White v-neck long sleeve na naka taas hangang elbows niya and sweatpants na black.
Walang araw na hindi siya mukhang haggard. Kahit ano ata suot nito napaka hot pa rin.
Ayoko pansinin pero di ko mapigilan ang sarili ko..... parang mas lalo siyang lumaki.
More muscular.
His biceps and chest muscles are bulging out.... pwede bang mag suot siya ng extra large shirt para naman hindi lumabas muscles niya.
Ang sikip na nga ng suot.. susuotin pa! >_>
Si Daren ang tinawagan ko.
Siya lang maisip ko na pwede.
Actually si Carlo ang una naisip ko. Pero nasa New Zealand siya ngayon at ayoko dumagdag sa problema niya.
Mag focus nalang siya sa pag alaga ng papa niya.
Di ko pa alam kung mapag titiwalaan ko si Daren but something in me is saying that we can count on him.
I have a strong feeling may alam rin siya kasi bakit ganun niya kausapin si Bobby nun.
Maybe I can make him tell me things that he knows.
Di pa rin siya makatingin sa'kin.
Ibang Daren ang nakikita ko ngayon.
This is not him.
But I like it.
Kahit naman masungit to gusto ko pa rin eh PSH.
"I'm not used to this shit" rinig ko bulong niya
Pinipigilan ko wag tumawa, "Under the Rossano roof, no cursing allowed"
Just for a few minutes gusto ko kalimutan muna ang mga nalaman ko.
Ang mga problema ko.
Naiiyak na naman ako.
BINABASA MO ANG
I Will Find You This Time (REVISING)
Ficção AdolescenteI felt him sit down on the chair next to my bed. He intertwined his fingers with mine. His hands are warm. Ayoko tanggalin niya ang pagkahawak sa kamay ko. I feel safe when he is around. I badly want to open my eyes, gusto ko hawakan ang mukha niya...
