The way You look at Me

Chapter 14: Unintentionally

I am not sure how to escape this awkwardness inside the canteen. Everyone acts on their own and no one wants to talk to someone.

I decided to start the conversation to Kyla. I ask her why she came here but she just smile at me and looks like I need to explain something to her.

I feel relax when boys start to talk to each other and the fact that Cedrick is here with me in the pantry just sink into my mind that makes my heart start to beat fast.

Nilakasan ko ang aking loob na tingnan si Cedrick dahil two months ko na yatang hindi nakikita ang kanyang mukha. Natawa ako ng makita kong naka simangot ito dahil napaka cute pa rin nitong tignan habang nag lalaro sa kanyang phone at naka salpak ang malaking headset ng Sony sa kanyang tenga.

Hindi ko na tinanong sa aking sarili kung bakit nahulog ang aking loob sa lalaking ito dahil sa kahit Anong angulo o expression na gawin nito ay hindi maalis sa kanyang mukha ang pagiging boy next door pati na rin sa kanyang porma at galaw na mukhang innate na yata ang pagiging cool at kaakit akit.

Biglang tumayo si Cedrick sa kanyang upuan at nag paalam na aalis na ito. Tinanong siya ni Leo na kung kakain pa daw ba ito dahil kanina lang ay siya pala ang nag yaya na pumunta sa canteen dahil sa pag iinda na nagugutom na ito pero sumagot ito na wala na daw siyang gana.

Napansin kong nag papakiramdaman silang mag babarkada dahil sa pag galaw ng mata nila. Hindi ko na lang ito pinansin at tinuloy ang aking pag kain.

Bumalik kami ni Kyla sa room ni Ms. Bautista upang tumulong sa pag tapos ng aming proyekto ngunit pag dating namin duon ay kaya na daw nilang tapusin ang proyekto na sila lang kaya may free time na daw kami hanggang 5:00pm.

Pag labas namin ng room ni Ms. Bautista ay inulan ako ng tanong ni Kyla.

Siri! Paano kayo nag kakilala ni Bryan?

Ahm! Naki share siya ng table sa akin kanina tapos nakipag kilala siya.

Hmmm talaga? Bakit may pag hawak siya sa pisngi mo? At bakit sabi niya ay tuturuan ka niyang mag violin.

Woah! Woah! Isa isa lang beh nakakaloka ang daming tanong.

Ngumiti lamang sa akin si Kyla at natatawa sa kanyang ginagawa.

Hindi yun eh! Nakita ko kayong mag kausap may pag hawak pa sa pisngi.

Ganito kasi, tumabi siya sa akin sa table tapos nakipag kilala hanggang napag usapan namin yung tungkol sa hobbies, eh sabi niya violin ang nilalaro niya at sabi ko gusto ko rin matuto nuon dati pa.

Ahh! Eh Bakit ka niya hinawakan sa pisngi?

Haha I don't know.

Ikaw ha!!!! Naglilihim ka sa akin.

Hoy! Hindi tumigil ka! Hahaha

Kinikiliti ako ni Kyla mapaamin lang sa kanya kung ano talaga ang napag usapan namin ni Bryan kaya tumakbo ako palayo. Wala naman akong nililihim sa kanya at lahat ng sinabi ko ay yun lang talaga.

Habang hinahabol ako ni Kyla ay nakaramdam ako na kailangan kong umihi kaya mabilis akong dumiretso sa C.R ngunit nahabol naman ako nito agad.

Matapos kong mag banyo ay nag hugas ako ng aking kamay nanalamin.

Uu na maganda ka na. Pang asar ni Kyla na kakalabas lang sa isang cubicle.

I know right!

Yah! You know kaya nga hanggang ngayon nang hihinayang pa rin si Cedrick sayo eh!

Hindi na ako nag salita pa sa sinabi ni Kyla. Hindi ko alam kung niloloko niya ako o nag sasabi siya ng totoo tungkol duon.

Simula nuong niligawan ni Nycor si Kyla ay napapasama na ito minsan sa kanila kapag break or lunch at simula din nun ay marami na itong tinanong o sinasabi na bagay kami ni Cedrick o gusto niya na maging kami ni Cedrick pero di ko ito pinapansin.

Nakalabas na ako ng pinto ng comfort room ng biglang mag tanong si Kyla.

Pero beh! Wala ka na ba talagang feelings para kay Cedrick?

Humarap ako kay Kyla na nasa loob pa ng c.r at sinagot ang kanyang tanong.

Beh! Cedrick doesn't feel anything special for me ever since. For me he was just playing with my emotion. I move on already. I don't have any feelings for him anymore, ok?

I was surprise by Kyla's reaction nanlaki ang mata nito sa aking sinagot na hindi naman niya normal na ginagawa. Tumalikod ako kay Kyla at itutuloy na sana ang aking pag lakad nang nagulat din ako sa aking nakita.

I was speechless when I saw Cedrick standing at my back. Where did he come out? How come he just appear out of nowhere?

Gusto kong umalis sa aking kinatatayuan. Ngunit sa di malamang dahilan kung bakit parang may malamig na yelo nakabalot sa aking paa.

Wala akong nagawa kung hindi titigan ang mukha ni Cedrick. Halo halong emosyon ang aking nararamdaman habang nakatingin sa kanyang mata. Hindi ko pa nakita si Cedrick na ganyan ang itsura. Nakatingin lang ito sa akin at parang nangungusap. Lalong bumilis ang tibok ng aking puso ng nag salita ito.

Siri, It was never my intention to play with your emotion. If that's how you think it is, then I am sorry. Don't worry I still keep my promise to stay away from you right?

Umalis si Cedrick na may lungkot sa kanyang mata. Hindi ko alam kung ano ang aking mararamdaman matapos marinig ang kanyang saloobin na matagal ko na palang minamasama.

I don't know if I owe him an apology for what I've said but after hearing those words from him feels like I put a knife in my own heart.