>>FF. Nagstart na ang enrollmert sa La Salle.Nag-usap si Jeron at Mika na sabay mag-eenrol. Mabilis silang natapos dahil ang mga varsity ay may sariling proseso ng enrolment kaya napadali.
Mika: Je tambay muna tayo dito. *naupo sa gilid ng football field.
Jeron: Sige. *tinabihan si Mika* Uhmm Ye, wala pala ako bukas hanggang next week kasi may family affair.
Mika: Ah, so wala akong guguluhin.
Jeron: Be good ha. Behave ka.
Mika: Opo tay!
Jeron: Tssssssss. Kung may problema tawagan mo lang ako.
Mika: Opo. Wag ka na kayang umalis.
Jeron: Bakit?
Mika: Kasi parang di mo ako kayang iwan eh.
Jeron: Never naman kitang iiwan eh.
Mika: Promise yan ha. Magsisisi ka talaga pag ginawa mo yun.
*FF. Umuwi na si Jeron sa kanila si Mika umuwi din sa kanila. Malungkot naman si Mika dahil wala si Jeron.
Naextend naman ang absence ni Jeron dahil madaming inaasikaso. Halos 1month nang wala si Jeron. Hindi naman din ito kumokontak kay Mika dahil pinadala siya ng parents niya sa Hongkong. Ang pangungulila ni Mika ay unti unting nagiging sama ng loob. Hindi manlang kasi siya kinontak ni Jeron. Sinusubukan niyang kontakin pero hindi din makontak.
Kay Kiefer niya ibinabaling ang pangungulila kay Jeron.
Kiefer: Ok ka lang?*napansing matamlay si Mika*
Mika: Oo. Tara na*pinipilit ipakita na masaya*
Kiefer: Sige sakay na* Binuksan ang pinto ng kotse*
Mika: San pala tayo pupunta?
Kiefer: Basta secret. Don’t worry hindi kita itatanan.
Mika: Kief salamat ha.
Kiefer: Para san?
Mika: Kasi andito ka. Hindi mo ako iniiwan.
Kiefer: Syempre mahal kaya kita.
Mika: Basta salamat
Kiefer: Salamat din kasi hinahayaan mo akong magstay. Matulog ka muna. Medyo malayo din kasi ang bayahe.
Mika: Sige. *pumikit pero hindi naman natulog*
Mika’s POV: Salamat talaga Kiefer. Hindi ko inaasahang ikaw ang magpapasaya sa akin. Kahit paano nakakalimutan ko yung pangiiwan ni Jeron.
