Chapter 10 Jet Lag

6.3K 30 2
                                    

*1 week na since magumpisa ang klase sa La Salle. Wala pa din si Jeron. Almost two months siyang missing in action.


Katatapos lang ng klase ni Mika. Sabay silang umuwi sa dorm ni Cienne dahil sila ang magkaklase. Si Ara at Kim naman nasa dorm na.

Cienne: Anu kayang surprise ang sinasabi ni Kim. Minamadali pa tayong umuwi.

Mika: Sana food.hehe

Cienne: Oo nga. Nagutom ako sa haba ng lecture ni Prof.


*nakarating na sa dorm sina Cienne. Naunang pumasok si Mika


Mika: Kim anu ba yun…*napatigil sa pagsasalita*

Jeron: Hi Ye! *lalapitan sana si Mika pero di tumuloy dahil nakita na walang reaksyon si Mika*

Mika: Ah hello. Andito ka pala *cold*


*lumabas naman si Kim galing sa kitchen si Cienne naman pumasok galing sa labas


Kim: Ye! Nakita mo na pala yung surprise.*referring to Jeron*

Cienne: OH EM! Jeron! Long time no see *beso beso kay Jeron*

Mika: Akyat na ako. Pagod ako eh. *diretso sa kwarto nila*


*nalungkot si Jeron*


Kim: Ah Jeron pagod lang siguro si Mika.*sinusubukang pagandahin ang mood ni Jeron*

Cienne: Oo, nakakapagod kasi yung klase namin.*palusot din*


*bumaba naman si Ara galing sa kwarto nila*


Ara: Jeron uwi ka na muna. Tulog na si Mika eh.

Jeron: Sige girls. Babalik nalang ako.

3: Sige ingat!


*pagkaalis ni Jeron umakyat naman agad ang tatlo at pumasok sa kwarto. Tama ang hinala nang dalawa. Hindi naman talaga tulog si Mika.


Cienne: Ye bakit ganon?

Kim: Oo nga. Di ba ang tagal mo siyang hinintay?

Mika: *teary eyed* Hindi lahat ng naghihintay may napapala. Yung iba nagmumukhang tanga na. Nakakapagod din.

Ara: Bestfriend may magandang dahilan naman siguro si Jeron kung bakit natagalan siya sa pag uwi.

Mika: Kahit ano pa yun. Wala na sa akin. Wala na si Jeron sa akin. Minsan talaga may mga taong kaya kang pakiligin pero di ka kayang mahalin.*tumulo na ang luha*

Cienne: BBF baka naman nadadala ka lang ng emosyon mo. Syempre masakit yung ginawa ni Jeron pero malay mo kung maguusap kayo baka maayos pa.

Mika: Hindi naman talaga ako mabilis mag-sawa. Nawalan lang ako ng gana sa pambabalewala niya.

Kim: Basta Ye wag mong stressin ang sarili mo. May point din naman yang nararamdaman mo.

Ara: Sabagay bestfriend. Baka kaya di mo makita yung para sayo kasi umaasa ka pa rin sa taong walang pakialam sayo.

Cienne: Tama Ye. Dapat ang motto mo ay “Hayaan ang nang-iwan, pahalagahan ang nandyan.”*sabay taas ng kamay*

Kim: Bwisit na lovelife yan! Nakakastress!

*natawa naman si Mika*

Mika: Wag na natin siyang pag-usapan. Sa ngayon hindi ko pa talaga kayang bumalik sa dati.

Ara: Sige bestfriend. Basta kahit anong maging desisyon mo andito lang kami.

Mika: Salamat BBFS!


>sa Dorm ng Archers

Thomas: Oh ano bro? Kamusta? Nagkausap na ba kayo?

Jeron: Hindi bro.*malungkot ang boses*

Thomas: Bakit? Wala ba siya?

Jeron: Andun bro. Pero ibang iba si Yeye. Halos hindi niya ako pinansin. Lahat sila naexcite nung makita ako pero siya wala lang.

Thomas: Bro palagay ko nagtatampo yun. Ikaw naman kasi 2 months kang nawala. Ni walang communication. Talagang magtatampo yun.

Jeron: Bro alam mo naman yung nangyari eh.

Thomas: So pano yan bro?

Jeron: I’ll try to win her back. Bukas pupuntahan ko ulit siya.

Thomas: Sabay nalang tayo bro. Susunduin ko si Ara pagkatapos ng training nila.

Jeron: Sige bro. Tulog muna ako. May Jet lag pa ako eh.


A Thousand Years (Fan Fiction)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon