Mika has been no where to be found for almost a week now. Only her manager whom she entrusted to look over the resto knows where she is and why she’s there. After talking to Kiefer bigla nalang siyang umalis. Hindi siya nagpaalam sa mga kaibigan. Hindi na sila nagpang-abot nina Ara at Thomas na kakauwi lang galing sa bakasyon. Wala silang kaalam-alam sa nangyari sa kanya. Hindi nila siya macontact.
Ara: I think we have to talk to Kiefer.
Thomas contacted Kiefer. Nalaman nilang nasa condo lang niya ito so they went there. Matagal silang kumatok pero hindi bumubukas ang pinto. They tried the knob and it opened. Pumasok sila at nadatnan si Kiefer na nakaupo sa sofa, nakayuko. Nang iaangat niya ang mukha niya nagulat sila dahil mukhang ilang araw na itong di natutulog.
Ara: Kief…
Kiefer: ….
Kim: Kief nasaan siya? Mag-iisang lingo na namin siyang hinahanap.
Kiefer: Hindi ko alam.
Cienne: Kief nag-aalala na kami.
Kiefer: She left me.
All: What!?
Kiefer: She left.
Thomas: Man what happened?
Kiefer: It’s all my fault.
*Pagkagaling kay Kiefer nagpaalam si Ara at Kim sa mga kasama. May pupuntahan daw silang importante.
Kim: Sigurado ka andun siya?
Ara: Oo.
Kim: Bakit hindi natin sila isinama?
Ara: Tayong dalawa lang naman lagi di ba?
Kim: Paano mo nalaman na dun siya nagpunta.
Ara: Nag-iisip ‘yon.
After a more than an hour drive, nakarating na rin si Ara at Kim. Pumasok sila sa loob ng gate then tumuloy sa may tabing dagat sa likuran ng bahay at doon na nila nakita ang hinahanap.
Nakaupo si Mika sa tabi ng dagat. Nilapitan nila ito at umupo sa magkabilang gilid.
Ara: Kaya pa?
Mika: *sigh*
Kim: Sige, bira na. Ready na ako.
Mika: Ano bang mali sa akin? Ang sakit kasi feeling ko sobrang kulang ako. Patong patong na yung sakit simula pa ng una.
