THE VIRGIN'S MISTAKE (completed)

PART 28

"Miss Mae, close your eyes." sinunod ni Mae ang sinabi ng kanyang make up artist.

Pumikit sya. Pero muli syang napadilat at tumitig sa repleksyon sa salamin.

Ang babaeng kaharap nya ay naghahanda dahil ano mang oras ay ikakasal na sa nag iisang lalaking kanyang mamahalin at minamahal.

Maayos na naka bun, ang kanyang buhok, natural naman  ang kulay ng kanyang labi-mamula-mula ito.

"Miss Mae, please close your eyes." sabi ulet ng make up artist.

She, again close her eyes.

"Iwan mo na sya Mae! Iiwan ka rin naman nya kaya huwag mong itali ang sarili mo sa kanya!" hinawakan nya ako sa balikat at niyugyog.

"TUMIGIL KA!!"

Isang sampal ang nagpalingon sa kanya sa ibang direksyon. Gigil na gigil ako kay Fun. Bukas araw ng kasal ko at bigla nalang syang kumatok sa Hotel room ko.

Pagbukas ko ng pinto ay itinulak nya ako at bigla nalang akong pinagsabihan na huwag ituloy ang kasal at sumama sa kanya.

"Anong nangyayari sayo Fun! Bakit ganyan kana kasama? Tingin mo ba kahit ano't-ano pa man ang mangyari iiwan ko si Trip?! Hindi! Hinding-hindi Fun!" sabi ko at napasabunot nalang ng buhok si Fun.

"Ano ba ang kailangan kong gawin para makumbinsi ka Mae! Ayaw ko lang naman masaktan ka! You deserve more than this!" Fun.

"No, YOU.SHUT.UP! Trip deserve me and he to me. I'll stand with him no matter what! Now, leave and dont ever come back cause there's no way im backing up..." binuksan ko ang pinto tanda na ayaw ko ng makipag usap sa kanya.

"Mae....you should decide now..." he pleaded.

"Leave." i look him straight.

Nagbuntong hininga ito at may kinuha sa bulsa. Inilapag nya ang papel sa center table and look at me mabilis akong nag iwas ng tingin.

"The plane and tickets are ready. There's a standby car sa parking ng Hotel, i'll be at room 32 2ndfloor. Call me if ever you change your mind." He said at dumiretso ng pinto.

Hindi ko sya tinignan. Lumuluha ako dahil gulong-gulo ako. Isasara ko na ang pinto and he said again...

"I hope you change your mind before its too late." and he walk away.

"Miss Mae? Are you okay? Okay lang naman po umiyak kasi water proof naman ang maskara at blush on nyo, alam ko rin na sobrang tense nyo po pero---"

"Leave." i said with a gritted teeth.

Nagulat ang makeup artist at hinimas-himas ako sa balikat.

"Pero po male-late na..." napatigil ito ng sinamaan ko sya ng tingin sa salamin.

"Out. Now." i clenched my fist.

"O-opo..." nagmamadali syang lumabas ng Hotel room.

Isinubsob ko ang mukha ko sa lamesa. Hindi ko alam ang gagawin; iniisip ko si Trip while im thinking Fun's offer. Nababaliw na talaga ako at bakit ko pa ba iniisip si Fun!

Bumukas ang pinto pero hindi na ako nag angat ng tingin para mapagsino ito.

"Mae, ano bang problema? Bakit mo pina alis ang make up artist mo?" si Franny. "Hindi mo ba gusto ang make up mo? Nai try mo na ito diba? Okay naman sayo?" Hindi parin ako nag angat ng tingin. "Mae?"

"Leave me alone." sabi ko.

"What?! Mae, we dont have time for this male late na tayo." Franny trying to give me her soft voice halatang naiirita sa kaartehan ko.

Tumayo ako. "I dont care! Just leave me now!" nasigawan ko na si Franny.

Nakatulala ito marahil nagulat sa inasta ko, because i never raise my voice kahit gaano ako ka naiirita. Bigla naman bumukas ang pinto at pumasok ang kaninang make up artist at may dalawa pa itong kasama.

"In what word dont you understand?!" napasapo ako sa noo ko. "Leave me alone!!" there you go...dahil sa tension at frustration tumulo na ang luha ko.

"P-pero Miss---"

"OUT!! NOW!" i burst out.

Nagtakbuhan na palabas ang tatlong tao pero naiwan si Franny na tiningnan ako ng nagtatanong.

Tumalikod ako sa kanya. "Okay, ill leave you...for a minute. Pero babalik kami, we dont need any drama as of the moment Mae. Fix yourself and....breath." next thing i heard the door closed.

Napadako ang tingin ko sa isang manequin katabi ng kama ko. Doon nakasuot ang wedding gown ko. Off shoulder ang style nito at--- i cut myself from that thought. Si Trip kasi mismo ang pumili ng Gown ko.

At sa tuwing maiisip ko si Trip, naiisip ko rin ang sakit nya. Iiwan nya ako. Dadating ang panahong gugupuin sya ng kanyang karamdaman. At sa panahon dadaan gugupuin din ako ng sakit.

Sakit ng kalooban dahil ayokong makikitang naghihirap sya. Kung bakit takot ako? Because my Mom? Died with a cancer.

She pushed me and Dad to stay away dahil ayaw nyang makita namin syang nasasaktan. Inilayo nya kami sa sakit na makita syang nahihirapan.

And now it will happen to me. Fun's there to help me escape, just like my Mom did. Kaya hindi ko alam kong kaya ko ba manatili sa tabi ni Trip.

Mom died because of that illness, Dad got hurt, same with me. Partida na hindi namin nakasama si Mommy sa last moments nya. How about me? Kaya ko ba pag iniwan din ako ni Trip? Kaya ko ba, pulutin ang basag kong puso?

Never akong nag Boyfriend noon, dahil ayokong masaktan. Inaalagaan ko ang puso ko, I am Lady Jam. I am Heart healer. No, i dont have that names for nothing.

I am not letting them to hurt me. I am strong. I can stand on my own.

I grab my phone.

And dial his number.

"Hello? Where are you?" he said.

I close my eyes.

"Wait for me." i said holding my breath.

"Thank you." then he ended the call.

"Im sorry Trip. But i cant let you, Hurt the HeartHealer."

And that moment. Mae Die.

****

KAWAY! (*^﹏^*)

****

MAEJESTY
.