Συνεχιζω να τον κοιταζω στα ματια.
"Σαγαπω σαγαπω" σχηματιζω στα χειλει μου. Το μυαλο μου εχει θολωσει και δεν σκεφτομαι τιποτα περα απο τα ματια του.
"Και εγω σαγαπω" λεει και αυτος χωρις να ακουγονται οι λεξεις ομως μπορεις να τις διαβασεις. Ετσι ακριβως που εκανα και εγω.
Το χαμογελο του ειναι εκθαμποτικο. Δεν ξερω ακριβως τι να κανω αλλα τωρα χαιδευω τα λακακια του και χαμογελω αμηχανα. Νιωθω εναν κομπο στο στομαχι και στον λαιμο. Σαν να συμβαινει κατι περιεργο επανω μου.
Συνεχιζει να με κοιταει στα ματια μεχρι το τελος του γραγουδιου.
Δυστυχως αφηνει το χερι μου και απομακρυνεται απο εμενα πλησιαζονταεντους αλλους δυο τραγουδοντας...
Σκεψεις οπως "ισως τον ενοχλησα με αυτο που ειπα" και "δεν θα εννοουσε το σαγαπω οπως του το ειπα εγω" μου προκαλουν πονο και καταφερνω να τις σπρωξω στο πισω μερος του μυαλου μου.
Πρεπει απλα να περασω καλα...
Η συναυλια τελειωνει μετα αππ μερικα τραγουδια και ο Αρης με εχει κοιταξει περιπου 3-4 φορες.
Καποια στιγμη του εκανα καρδουλα και μου εκανε και εκεινος κλινοντας μου το ματι και χαμογελοντας.
Νιωθω ερωτευμενη. Ξανα μετα απο τοσα χρονια με τον ιδιο, με καποιον που ειναι πανδυσκολο να εχω. Ποτε δεν θα εχω την ευκαιρια να ειμαι μαζι του σαν το κοριτσι του. Ποτε δε θα με δει με τον τροπο που θελω εγω. Με τον τροπο που τον βλεπω εγω.
Πλησιαζω προς την εξοδο μην ξεροντας τι να κανω.
Ολο το μαγαζι προσπαθει να μπει στα καμαρινια για να τους συναντησουν...
Εγω δεν μπαινω στον κοπο.
Δεν ξερω αν θυμηθουν τα αγορια πως ειμαι εδω και αν σκεφτουν να μου πουν να παμε καπου μαζι, ομως ευχομαι πως κατι τετοιο θα συμβει.
Πλησιαζω το αμαξι μου και ακουμπαω με την πλατη μου στην πορτα. Ανοιγω την τσαντα μου για να κοιταξω το κινητο μου που νομιζω πως χτυπαγε.
Εχω ενα μηνυμα. Γρηγορα ευχομαι να ειναι απο εκεινους.
"Ελα εξω. Ειμαστε σε ενα μαυρο τζιπ στην αρχη του παρκινγκ. Σε περιμενουμε." Ειναι απο τον Αρη.
Η καρδια μου χτυπαει δυνατα και οι παλμοι εχουν αυξηθει.
Δεν ξερω πως θα τους συμπεριφερθω και πως εκεινοι μετα απο τα σαγαπω που ανταλλαξαμε με τον Αρη στην σκηνη.
Ψαχνω για το τζιπ που βρισκονται τα αγορια και με περιμενουν.
Φτανω γρηγορα στην αρχη και διακρινω γρηγορα το μαυρο τζιπ.
ESTÁS LEYENDO
We are different.
Fanfic"Δεν περίμενα ποτέ να ζήσω το όνειρο μου." τον κοίταξα στα μάτια. Με κοίταζε και εκείνος γλυκά. "Ποιο ήταν το όνειρο σου;" μου χαμογέλασε πονηρά. "Εσυ!" κοίταξα αλλού. "Και αν με χάσεις; Αν γίνει κάτι και το όνειρο γίνει εφιάλτης;" μου είπε και μο...
