"Αριεττα...!" Λεει σοκαρισμενος. Τα γουρλωμενα καδτανα ματια του δειχνουν πως δεν με περιμενε εδω. Ουτε και εγω τον περι_, βασικα με περιμενα εδω.
"Γιατι εισαι εδω;"
"Μεγαλη ιστορια." κουνησα τα χερια μου στον αερα.
"Και μαλιστα τετοια ωρα;"
"Μεγαλη ιστορια.." επαναλαμβανω. Ωχ, μολις χασμουρηθηκα; Γαμωτο, νυσταζω!
"Α..."
Η τεραστια αμηχανια μεταξυ μας, μας κανει να νιωθουμε αβολα. Τα μαγουλα του κοκκινιζουν καθως προσπαθει να μου χαμιγελασει και ειμαι σιγουρη πως και τα δικα μου εχουν γινει ροζ.
Δεν ξερω τι να πω για να ελαφρυνω το κλιμα. Μαλλον πρεπει να φυγω, ομως, τα ποδια μου δεν συμφωνουν, αφου εχουν γατζωσει στο πατωμα.
"Εμ, πρεπει να φυγω..." συνεχιζει να με κοιταει στα ματια και εγω προφανως δεν δινω σημασια σε αυτα που λεει.
Μα, θελω να τον φιλησω.
"Κοιμηθηκες καθολου; " μα πως μου ηρθε να το ρωτησω αυτο; Θελω να μουτζωσω τον εαυτο μου εδω και τωρα.
"Οχι. Ολο το βραδυ τσακωνομουν με την Βανα." Βαζει το χερι του στην τσεπη του τζιν παντελονιου του. Η στενη του μπλε μπλουζα πεφτει με τετοιο τροπο πανω στην μπλουζα που τον κανει ακομα πιο σεξυ.
Δεν ειμαι καλα.
"Την ειδα πριν λιγο να φευγει με νευρα. Σε αυτην πας; " ο τροπος που μιλαω δειχνει πως δεν την συμπαθω. Ουψ. Αλλη μια αδιακριτη ερωτηση. Ωχ Θεε μου. Αριεττα συγκεντρωσου.
"Ναι σε αυτην παω. Να της παω τα πραγματα της." Σηκωνει το χερι του για να μου δειξει την τσαντα που κουβαλαει. Παρεπιπτωντος, δεν την ειχα προσεξει καθολου.
"Ω..." Δεν ξερω τι να οω. Τι να ρωτησω.
Πιανω τον εαυυο μου να ευχετε να χωρησαν.
"Ναι... χωρισαμε." Λες και διαβαζε τις σκεψεις μου απανταει.
Χαμογελαω χωρις να το ελενξω. Αμεσως κοιταω τα παππουτσια μου νιωθοντας ανοητη, πολυ ανοητη για αυτο.
"Και εγω χαιρομαι που χωρησα." Δεν ξερω αν πρεπει να νιωθω ανακουφηση ή οχι που δεν με παρεξηγησε.
Ειναι αρκετα περιεργος. Τοσο ομορφα περιεργος. Μια ειναι κακοκεφος και μιλαει αποτομα και απ' την αλλη χαμογελαει τοσο γλυκα και λεει "σαγαπω". Ωχ, τι το θυμηθηκα και αυτο;
Χωρις να καταλαβω πως, ειναι ενα-δυο βηματα πιο κοντα σε εμενα και με κοιταει επιμονα.
Καταπινω και του ξεφευγει ενα γελακι. Αμεσως δαγκωνει το κατω χειλος του και με κανει να λιωσω. Ελεος αυτη η ομορφια του.
"Πρεπει να αφησω τωρα τα πραγματα της στο σπιτι της για να μην να την συναντησω. Θες να ερθεις μαζι μου;" Τι; Τ; Θελει να παω μαζι του;
"Ε;"
"Εμ, τωρα; Με θελεις σιγουρα μαζι σου; Νιωθεις καλα; Εννοω μολις χωρησες..." με διορθωνω και μιλαω τοσο γρηγορα που ανασαινω βιαστικα αφου τελειωσω τα λογια μου.
"Ναι. Μονο αν θες. Θελω να επανορθωσω και για εχθες που σου χαλασα την βραδια... Ισως χρειαζεσαι και βοηθεια; Γιατι μονη σου πρωι-πρωι στους δρομους... ;" Λεει προσεχτικα φοβουμενος μην με πειραξουν τα λογια του. Χαμογελαω.
"Ναι θα 'ρθω. " Φυσικα θελω να περασω χρονο μαζι του. Ειναι ο Αρης. Ο ΑΡΗΣ! Οσες φορες και να το πω δεν προκειται να το συνηδητοποιησω.
"Ωραια. Ελα."
Τον ακολουθω ως το αμαξι του. Ειναι ασημι και ευρυχωρο. Δχει δερματινα καθισματα και μυριζει πολυ ωραια.
"Ωραιο αμαξι." Βαζει μπροστα και ξεπαρκερνει.
"Ευχαριστω."
***
"Λοιπον." Προσπαθει να ανοιξει μια συζητηση απο οσο καταλαβαινω. Μολις εχουμε ξεκινησει για το σπιτι της Βανας που δεν ξερω καν ποσο μακρυα ειναι.
"Εξηγησε μου αυτη την μεγαλη ιστορια που δεν μου ειπες πριν." Κοιταει προσεχτικα τον δρομο. Ειναι καλος οδηγος. Και στον δρομο τετοια ωρα εχει λιγα αυτοκινητα. Ε βεβεα, σχεδον 6μιση το πρωι ειναι!!!
"Αρχικα, αφου γυρισα σπιτι ξαπλωσα να κοιμηθω. Ε κοιμηθηκα λιγο ομως ξυπνησα κατα τις 4. Δεν ειχα υπνο και αφου δεν ειχα να κανω κατι σκεφτηκα να παω βολτα εδω κοντα. Με το αμαξι χωρις να το καταλαβω εφτασα μακρυα και μετα περπατησα αρκετα με τα ποδια. Αφου περναγα κατω απο την πολυκατοικια σου και ακουσα φωνες που με τρομαξαν εφυγα. Ομως αντι να γυρισω στο αμαξι κου προσωρησα χωρις να ξερω που πηγαινω. Τελειως ηλιθια, ξερω. Γυρησα για να παω στο αμαξι που δεν ειμαι σιγουρη που το εχω παρκαρει γιατι δεν ξερω ουτε τους δρομους ουτε καν που βρισκομαστε και ειδα την Βανα στην πολυκατοικια σου. Της μιλησα αλλα ειχε νευρα και εφυα και να 'σαι ξαφνικα μπροστα μου. Τα υπολοιπα τα ξερεις. " Πηρα μια βαθια ανασα μολις τελειωσα.
Γελασε με την πολυλογια μου.
"Ωραια. Πρωτον εδω το μερος λεγετε Κυψελη. Δευτερον, μια νεαρη κοπελα δεν πρεπει να κυκλοφορει την νυχτα μονη της στον δρομο. Ξερεις ποσοι ανωμαλοι υπαρχουν εδω εξω; Μην το ξανα κανεις και να προσεχεις. Δεν επρεπε να βγεις ακομα και αν δεν επαθες τιποτα. Τριτον, νομιζω ειναι καλο και για τους δυο μας που συναντηθηκαμε."
"Αχα... " μενω λιγο αφωνη. Η καρδια μου φτερουγιζει μετα τα τελευταια λογια του. Δηλαδη χαιρεται που ειναι μαζι μου; Αχ βρε Αρη...
"Και εσυ; Γιατι εισαι ξυπνιος και μαλιστα χωρησες βραδυατικα;" Να ρωτσω γιατι χωρησε θελω αλλα δεν θελω να ρωτησω.
"Μεγαλη ιστορια." Γελαει ειρωνευοντας με.
"Μην με κοροιδευεις!!" Ξεσπαω σε γελια μαζι του.
Μακαρι αυτη η στιγμη να κρατησει για παντα..
ESTÁS LEYENDO
We are different.
Fanfic"Δεν περίμενα ποτέ να ζήσω το όνειρο μου." τον κοίταξα στα μάτια. Με κοίταζε και εκείνος γλυκά. "Ποιο ήταν το όνειρο σου;" μου χαμογέλασε πονηρά. "Εσυ!" κοίταξα αλλού. "Και αν με χάσεις; Αν γίνει κάτι και το όνειρο γίνει εφιάλτης;" μου είπε και μο...
