Aris POV*
4 ημέρες μετά...
Δάγκωσα ένα κομματάκι από το σοκολατάκι που διάλεξα. Στην είσοδο είχε μια μεγάλη πιατέλα με σοκολατάκια για τους καλεσμένους. Φυσικά και πήρα 2...
Η σοκολάτα είναι η αδυναμία μου. Όπως και κάθε ανθρώπου στην γη, ετσι;
Κοίταξα στο τραπέζι όπου ήδη καθόντουσαν οι γονείς της. Νομίζω πως άργησα λίγο να έρθω, ουψ.
"Γεια σας!" Χαμογέλασα συμπαθητικά προς τους γονείς της. Πραγματικά θέλω να με συμπαθούν, ελπίζω να το έχουν κάνει ήδη.
Εκείνοι μας χαιρέτησαν και ξεκίνησαν συζήτηση με τους δικούς μου γονείς. Δεν ξέρω ποιανού ήταν η ιδέα, αλλά όταν μου τηλεφώνησε είπε πως ήθελαν να μας καλέσουν για τραπέζι... άρα αυτοί το πρότειναν. Όταν το είπα στους γονείς μου χάρηκαν, επειδή θέλουνε να γνωρίσουν καλύτερα τους γονείς της κοπέλας που έχω αγαπήσει, λένε.
Τους φαίνεται περίεργο που είμαι μαζί της τόσο καιρό και που είμαστε τόσο δεμένοι...εντάξει. Λογικό το βρίσκω, αν και εύχομαι το όλο πράγμα με το συμπεθεριλίκι να μην πάει στραβά.
"Με συγχωρείτε, πάω να βρω την Αριεττα στην κουζίνα." Είπα και σηκώθηκα από την καρέκλα μου βιαστικά.
Περπάτησα στον διάδρομο με αργά και αθόρυβα βήματα για να την τρομάξω, αλλά δεν ήταν στην κουζίνα. Στο δωμάτιο, ίσως;
Θεέ, η κουζίνα μύριζε ένα τέλειο φαγητό. Πεινάω.
Στο τέλος του διαδρόμου είναι το δωμάτιο της και η πόρτα είναι μισόκλειστη, άρα ειναι μεσα.
Την σπρώχνω σιγά και βλέπω την γυμνή πλάτη της. Μπαίνω μέσα κάνοντας αισθητή την παρουσία μου πλέον και μέσα από τον καθρέφτη στον απέναντι τοίχο ανταλλάζουμε ένα βλέμμα. Αμέσως χαμογελάει γλυκά, ετσι οπως μόνο σε εμένα χαμογελάει. Ένα χαμόγελο από αυτά τα χείλη που με τρελαίνουν.
Κλείνω με το πόδι μου την πόρτα και με γρήγορα βήματα την βάζω στην αγκαλιά μου, ακουμπώντας την πλάτη της στο στέρνο μου.
"Γεια σου ξανά." Κάνω όσο πιο αισθησιακή την φωνή μου μπορώ και αφήνω απαλά φιλιά στον λαιμό της. Αφήνει έναν αναστεναγμό. Ξέρω ποιο είναι το ευαίσθητο σημείο της πλέον, εκεί την ζορίζω.
Ανοίγω τα μάτια μου και την παρατηρώ μέσα από τον ολόσωμο καθρέφτη. Τα χέρια μου στην μέση της και το κεφάλι μου δίπλα από το δικό της, στον λαιμό της. Έχει σηκώσει το χέρι της και το έχει βάλει στον λαιμό μου χαϊδεύοντας με. Που και που περνάει τα δάχτυλα της μέσα από τα μαλλιά μου, κάτι που ξέρει πως μου αρέσει και το άλλο της χέρι το έχει μπλέξει με τα δύο δικά μου.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
We are different.
Hayran Kurgu"Δεν περίμενα ποτέ να ζήσω το όνειρο μου." τον κοίταξα στα μάτια. Με κοίταζε και εκείνος γλυκά. "Ποιο ήταν το όνειρο σου;" μου χαμογέλασε πονηρά. "Εσυ!" κοίταξα αλλού. "Και αν με χάσεις; Αν γίνει κάτι και το όνειρο γίνει εφιάλτης;" μου είπε και μο...
