We are different.

Κεφαλαιο 36.

Είμαστε ξαπλωμενοι στο κρεβάτι μου και κοιτάμε το ταβάνι. Έχει τυλίξει τα χέρια του γύρω μου και με χαϊδεύει στον ώμο. Είναι πολύ γλυκό. Κάπως έτσι το φανταζόμουν να είναι... απλά ελπίζω να μην τελειώσει αυτό. Να μην χαθεί η μαγεία που νιώθω αυτή την στιγμή, τα συναισθήματα που έχω. Αυτές τις μοναδικές στιγμές θέλω να τις ζω κάθε στιγμή μαζί του. Να είμαι μαζί του και να βρίσκομαι στην ζέστη αγκαλιά του. Θέλω τόσο αυτό να είναι αληθινό για εκείνον.
Να νιώθει και εκείνος πράγματα όπως και εγώ. Να μην είμαι κάτι για να περνάει τις μέρες του.

Σηκώθηκε ίσα ίσα στηριζόμενος στους αγκώνες και με κοιταξε. Οι πεταλουδες στο στομαχι μου δυναμωσαν τα φτερα τους και αρχισαν να πετανε ξανα. Μου χαμογέλασε, του χαμογέλασα και εγώ.

"Πονας;" με ρώτησε. Σχεδόν είχα ξεχάσει τον πόνο. Οι αισθήσεις που μου χάρισε απαλύνε τον πόνο. Ειχα διαβάσει κάπου πώς πονάς την πρώτη σου φορά. Όντως, πονούσε αρκετά....

"Χμμμ....Ναι." είπα χαμηλόφωνα και κοκκινησα από την ντροπή.

"Μην με ντρέπεσαι.." ανασηκωσα το σώμα μου και ακούμπησα την πλατη πίσω στο μαξιλάρι.
Ευτυχώς που φόρεσα τα εσώρουχα μου, αλλιώς θα ήταν πολύ πολύ πολύ ντροπιαστική σκηνή.

"Δεν μπορώ..." ψέλλισα.

"Μα γιατί με ντρεπεσαι;" με τον αντίχειρά του χάιδεψε το μάγουλό μου. Εγυρα το κεφάλι μου προς το χέρι του και απόλαυσα την κίνηση του.

"Δεν ξέρω!" Του απαντησα με κλειστά μάτια.
Σαν να κατάλαβε τι θέλω, με πλησίασε αργά και με φίλησε με πάθος. Έβαλα τα χέρια μου στα μαλλιά του και τα τραβούσαν απαλά. Χάιδευε το σώμα μου. Περνάγε το χέρι του πανω απο τους γοφους μου και μου προκαλουσε ριγη σε ολο μου το σωμα.

Παρά την κουραση μου και τον πόνο μου, παρά την ώρα, θα μπορούσα να το έκανα αυτό μαζί του ξανα και ξανά.

"Καλημέρα!" Ανοίγω τα μάτια μου και διακρίνω μια θολή φιγούρα.

"Καλημέρα!" Χαμογελάω και δίνω ένα πεταχτο φιλάκι στα χείλη του άντρα που λατρεύω.

"Πως κοιμηθηκες;" μου χαμογελάει και ξαπλώνει δίπλα μου.

"Υπέροχα."

"Η Δήμητρα γυρησε;" ρωτάω. Η τρελή φίλη μου δεν γυρησε εχθές το βράδυ σπίτι και θα την έπαιρνα τηλέφωνο αν δεν μου έστελνε ο Δημήτρης μήνυμα πως θα μείνει σε αυτον για την νύχτα. Χαμογελασαμε μεταξύ μας πονηρά αμέσως.