Bensiz Yapamazsın

babam

Sabah uyandığımda derin bize
güzel bir sofra hazırlamıştı. Annemin yokluğunu aratmıyordu, hemen alel acele kahvaltı mı edip evden çıktım. Abimle onları yalnız bırakmak istedim sonuçta benim yanında rahat değiller. İrem'in evine geldiğimde kapıda beni görünce şok oldu Ee kız haklı hep o beni alırdı. Ayakkabılarını giyerken
-Abime Ayaz'ı anlattım duygularından emin ol falan dedi ben bugün Ayazla konuşmaya karar verdim.
-Anlamadım ne dedin konuşacak mısın?
Kafamı sallayıp yürümeye başladım, bugün çok mutluydum. İrem'le her zamanki gibi taş yuvarlayarak gittik. Okula gireceğimiz an elim titremeye başladı, Irem bunu anlamış olacak ki elimi sıkıca tuttu. Okuldan girdiğimde bizimkileri görebiliyordum, hemen yanlarına gidip selam verdim. Ayaz kulağıma eğilip " iyisin değil mi iyi değilsen okuldan çıkabiliriz" bende onun kulağına yaklaşıp "hayır iyiyim hem bugün ilk 2 ders boş asla kaçırmam" diyip gülümsedim. Sonra Berk'e dönüp
-Berk bizim sınıftakileri ayarla da voleybol maçı yapalım.
Berk ilk okul eteğime baktı sonra tekrar yüzüme baktı ama o sırada lafa ayaz girdi.
-Bu etekle mi?
-Ne var ya daha önce de oynadım rüzgar da yok sorun olmaz diyip göz kırptım.

Berk sınıftakileri ayarlayınca yiğitle ayazı sınıflarına yolladık. Ireme Yiğit kızdığı için oynamıyordu. Biz sahaya geçince Ayaz'ın sınıfındaki kız Sıla yanıma geldi.
-Oo maç mı yapıyorsunuz ama böyle olmaz ki farklı sınıflar olması lazım.
-Böyle iyi diyip topu aldım.
-Ne oldu küçük kız korktun mu? Dedi. Sakin bir insanımdır ama inata binince kötü oluyorum. Kabul edip takımımı kurdum. Kız benim Lisanslı voleybolcu olduğumu bilmiyordu, Irem de öyleydi. Takım'ı kurduktan sonra çok rahattım çünkü takımım harikaydı. Sılaların takım kurmasını beklerken İrem'le ısınıyorduk parmak pas yapıyorduk. Tam topu atacağım Sırada belimde bir el hissettim. Arkamı döndüğümde ayaz ceketini çıkartıp belime bağlıyordu.
-Altının açılmasını istemem. Yanağımı öpüp köşeye geçti. Sılanın bakışlarını üzerimde hissediyordum, maç başladığında ilk seti biz almıştık. Mola verdiğimizde su içmek için kantine gittim arkamdan Sıla geldi.
-Baksana sen bana bi diyip kolumu tuttu
-Ne istiyorsun?
-Ayaz demesiyle lafını kestim
-Canım eğer Ayazdan uzak dur gibi klişe sözler edeceksen hiç başlama diyip yürümeye devam ettim. Suyu aldığımda sahaya doğru yürüdüm. Ayazı göremeyince etrafıma baktım ve ağaçların orda Sılayla konuştuğunu farkettim. Gözlerim istemsizce onları izlemeye başladı, Sıla ona dokunuyordu ve o buna karşı gelmiyordu. Yiğit bakışlarımı anlamış olacak ki.
-Sıla 3 yıldır ayazı sevıyor, ailesini kaybettikten sonra Ayaz ona üzüldü mü acıdı mı bilmiyorum ama yanından ayrılmadı hep yanında oldu. O yüzden ona karşı çok sert olamaz.
Yiğit bunları söylerken yaşadıklarım aklıma geldi. Ben, benden hoşlandığını düşünürken belki bana da acıyordu. Acıdığı için yanımda olup bana ilgi gösteriyordu. Ne kadar da kaptırmıştım kendimi oysaki, kokusuna ne kadar alışmıştım. Varlığını hissetmem ne kadar huzur vericiydi. Bunları düşünürken gözüm doldu ve çantamı alıp okuldan çıkmaya çalıştım. Ama Halil abi yani güvenlikçi resmen yalvarmamı istedi. Ama ağladığımı görünce izin verdi, salaktan çık dedi. Eve gitmek istemiyordum Abi'min bu halde beni görmesini istemiyordum.

Sahile geldiğimde etraf sessizdi sabah sabah kim gelirdi ki sahile? Denize taş atarken İrem aradı ona durumu anlattım yanıma geleceğini söyledi. Biraz daha yürüdükten sonra Ayazla oturduğumuz banka oturdum. Şu kısa sürede o kadar yakın olmuştuk ki. Hislerimden emin olduğum anda bana acıdığını öğreniyorum buydu aslında beni yıkan hiç yanımda olmasaydı ben onu uzaktan sevseydim yeterdi bana. Ama birinin bana acımasını hiç istemezdim.

Telefonum titrediğinde mesajlara girdim
İrem:
Halil abi izin vermiyor. Ağladım zırladım, sigara bile teklif ettim ama yok yani çıkartmıyor. Izin kağıdı da vermiyorlar. Seni çok seviyorum okul çıkışı yanındayım

Halil abiye yaptıklarını hayal edince yüzümde gülümseme oluştu. Saçım açık olduğu için rahatsız oldum ve topuz yapmaya çalıştım. Benim hiç öyle güzel topuzu olmazdı saçım, o yüzden bir daha küfür ettim kendime. Kendi kendime söylenirken arkamdan biri " sanırım sende okulda sıkıldın" kafamı çevirdiğimde Berki gördüm gülümseyip yanımı işaret ettim. Yanıma oturduğunda ona baktım ve kafamı omzuna yasladım.
-Beni nasıl buldun?
-Irem söyledi, duvardan atlayıp yanına gelecekti ama eteği olduğu için izin vermedim onun yerine ben geldim. Memnun değil misin yoksa dedi dudaklarını büzerek
-Hayır iyiki geldin zaten kötü anlarımda hep siz oluyorsunuz. Iyiki varsınız Berk.
Berk daha çok sokulup denizi izlemeye başladım.
-Sana ne oldu öykü? Sen hep gülerdin, neşe saçardın ne oldu böyle birden.
-Aşık oldum Berk
Kafamı kaldırıp gözlerinin içine baktım.
-Belki de hiç olmamam gereken birine aşık oldum.
Berk kollarını uzattığı an yanaştım ve sıkıca sarıldım, beni anlıyordu. Çünkü oda çok sevmişti. Yanımda ağladığını bile hatırlıyorum.