Akşam olduğunda yemeği kimin yapacağına karar veremedik, adaletli olması lazımdı bütün her şeyi kızlar yapamazdı o yüzden küçük kağıtlara isimler yazdık ve iki kişinin ismini kurayla seçmeye karar verdik. İrem ben seçeceğim dese de ilk başta Mine çekti kağıdı yavaşca açtı ve ''Ayaz'' dedi. Ayaz hemen gözlerini kocaman açarak ''ne demek ayaz Ayaz değildir o Öykü falandır iyi oku'' dedi. Ama kimse itirazlarını dinlemedi. İrem kağıdı çektiğinde içimden dua etmeye başladım inşallah ben olurum diye Ayaz'ın gözlerine baktığımda o da bana bakıyordu sanki benim çıkmamı ister gibiydi. İrem kağıdı açtığında ''Yiğit'' dedi adeta yıkılmıştım. İkisi birlikte söylenmeye başladı ben Ayaz'ın, İrem Yiğit'in kolundan tuttu ve mutfağa attık. Ayaz kedi bakışlarını attı ''beni burda bırakma'' dedi. Öpücük atıp arkamı dönüp salona gittim. Salonda film izlerken saatin nasıl geçtiğini anlamadık, abim en son hadi diye bağırdı ama ses çıkmadı. Film izlemeye devam ederken Ayaz ve Yiğit'in çığlığını duyduk başta abim ve derin arkada biz hemen mutfağa koştuk ve görünen manzara gerçekten korkunçtu! Ayaz'ın üstü un olmuştu, Yiğit' de de vardı ama Yiğit yumurtaları yere düşürmüş ve bağdaş kurup yumurtaların önüne oturmuştu. Bu hallerine daha fazla dayanamayıp kahkaha attım, Berk söze girdi hemen ''Abi çok uğraştınız mı bu kadar dağıtmak için'' gülmem daha çok artmıştı, Ayaz bana keskin bakışlarını yollayıp ağzını kımıldatıyordu ''gülme'' dudaklarımı bastırıp kendimi zorladım ama bir kahkaha daha kaçtı Berk'in arkasına sakladım kendimi. En son Derin ''Evet beyler mutfağı mahvetmişsiniz, siz hepiniz dışarı kızlar biz burayı topluyoruz. Hayatım sende yiyecek bir şeyler söyle'' dedi. Gülmem anında kesilmişti ve Derin'e dik dik baktım ''Biz bir şey yapmadık, nasıl dağıttılarsa öyle toplasınlar'' Derin hayır anlamında başını salladı. Abim ve Berk çoktan gitmişti, tam Ayaz giderken kolundan tutup '' ne olur bırakma beni de götür'' Ayaz elini yüzüme koyarak ''seni asla bırakmam'' dediğinde yüzümde gülümsemeler açtı tam beni götürecek sanırken ''ama burda kalabilirsin nasılsa içerdeyim'' diyip göz kırptı. Arkasından ''Camış'' diye bağırdım.
Sonunda mutfak bitmiş yemekler gelmişti, çok yorgundum uykum vardı. Yemek yerken abimin telefonu çaldı masadan kalktı. Bende pizzayı kocaman ısırıyordum gerçekten çok açtım. Abim yanımıza geldiğinde ''Çocuklar benim İzmir'e dönmem gerek, Derin istersen kalabilirsin Öykü sende'' dedi. Derin gitmek istedi haklıydı bizimle ne yapabilirdi ki. Biz pazar gününe kadar kalacaktık abimleri geçirirken sarılıp ''dikkatli gidin'' dedim. Kocaman öpücük kondurdu alnıma sonra Ayaz'a dönüp ''sana emanetler İremde Öykü'de'' dedi. İçeriye girdiğimde içim huzur doluydu ne zamandır bu kadar iyi hissetmiyordum. Mine ve Berk uyumak için izin istediler gittiler bende İrem'le kalacaktım, Ayazların yan odasında onlarda Yiğitle kalacaktı. Herkes uykuya çekildi, İrem yanımda uyuyordu uyandırmak istedim ama uyanmadı. En son tavanı izledim ama yine uykum gelmedi. Yataktan kalkıp, terasa gittim kimse yoktu ve burası çok güzeldi, yıldızları seyredip denizin kokusunu, sesini duyabiliyordum. Sallanan koltuğa oturup buranın tadını çıkarmaya başladım. Gözlerimi kapatmış denizi dinliyordum, bir elin omzuma geldiğini görünce direk gözlerimi açtım. Ayaz battaniye getirmiş üstümüze koyuyordu.
-Uyku tutmadı mı dedim
-Seni de tutmamış dedi yandan bakarak
Biraz sessiz kaldıktan sonra sessizliği bozan taraf o oldu
-Öykü biz neyiz?
Bu sorusuyla affallamıştım, ellerimi sıktım.
-Bilmiyorum ama her neyse çok iyiyiz diyip güldüm. Oda gülmeme karşılık verdi.
-Ayaz ben seni tam anlamıyla tanımıyorum bana neden ailenden bahsetmiyorsun dedim
-Bahsetmeye fırsat kalmamıştır dedi soğuk sesiyle
Hemen ona dönüp ''anlatsana hadi'' dedim. İtiraz edecek gibi oldu ama derin bir nefes alıp anlatmaya başladı.
-Annem psikolog babamın şirketi var tek çocuğum ama kuzenim Sinan bizimle kalıyor. Genel anlamda iyi bir aileyiz, aile konusunda şanslıyım ama şanslı olduğum kadar gariplikler de var.
-Nasıl gariplikler dedim gözlerimi büyüterek
-Şöyle bakma diyip kafama vurdu.
Belli anlatmak istemiyordu bende üstelemedim istediği zaman anlatabilirdi canı nasıl isterse. Biraz daha oturduktan sonra Ayaz'a iyice yanaşmıştım, kafamı omzuna koymuştum. Kafamı kaldırarak ''hayatımız ne kadar çok değişti değil mi?'' dedim. ''Ne anlamda'' dedi dudağını büzerek. Doğrularak konuştum
-Ya düşünsene birbirimizi hiç tanımıyorduk yani birbirimizi derken ben seni tanıyordum ama sen beni tanımıyordun. Bir de şimdi bak diyip parmaklarımla oynamaya başladım. Ellerimi tutup, gözlerime baktı.
-Seni ben bunca yıl nasıl farkedemedim.
Hava iyice soğumuştu aşağıya indik, odama girdiğimde Yiğit ve İrem beraber yatıyordu. Ayaz arkamdaydı ama seninle uyuyabilir miyim diyemezdim. Tamam daha önce uyumuştuk ama insan yine çekiniyor. Ayaz en son kolumdan tutup odaya götürdü. "Istersen ben şu yerde de yatarım ya da salonda" dedi ama derken eli kolu birbirine girmişti yatağa oturup elimle yanımı işaret ettim. Hemen geldi "işte bu anı bekliyordum" diyip hemen yatağın içine girdi. Kollarını belime sardı yüzümüz birbirine bakıyordu kulağıma bir şeyler fısıldadı "sen benim karşıma çıkan en huzurlu şeysin" gülümseyip yanağına bir öpücük kondurdum ve gözlerimi kapattım.
AYAZDAN
Yanını işaret ettiğinde mutluluktan yatağa zıpladım. Ona sarıldığımda oda bana dönüp sarıldı işte şimdi huzurluydum ve ona bir şeyler fısıldadım. Onu deli gibi öpmek istiyordum ama çok narindi diğer kızlar gibi değildi kırılgandı bir hareketim onu mahvedebilirdi. Gözlerini yumduğunda onu izlemeye başladım, Ufacık yüzü vardı benim yanımda Ufacık kalıyordu. Çok masumdu uyurken daha masumdu ve güzeldi çok güzel. Biraz daha izleyip kendimi huzura bıraktım.
ÖYKÜ
Sabah kalktığımda ayaz arkasını dönmüş ben omzuna kafamı koymuş ve sarılmış bir şekilde yatıyordum. Kokusu ne kadar da güzeldi, kolumu dahi kıpırdatamıyordum rahatsız olur diye. Bir süre sonra Ayaz yarı uyanık bir şekilde bana baktı bende bütün neşemle "Günaydın" dedim. Kafamı eğip alnımı öptü "günaydın hayatım"dedi güzel güzel baktı. Gözlerine uzun uzun baktım ben nasıl ona sahip olmuştum yüzümde gülümseme oldu anında oda karşılık verdi. Ellerimi tutup gözlerime iyice baktı "belki şuan uygun değil ama Öykü sevgilim olur musun"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bensiz Yapamazsın
Roman pour Adolescents'Aşk çok güzeldir ama güzel olduğu kadar da çok canını yakar'' Abimin bana söylediği tek söz. Ben hiç aşkı tatmadım, ama onun gözlerine baktığımda kayboluyorum. Yanında zamanı durdurmaya çalışıyorum, diğer yanımı bulmuş gibi hissediyorum. Ayaz... Be...
