BİZİM HİKAYEMİZ...

Adres

Adrese gittiler. Gittikleri adres ise köhne ve eski bir yerdi. Hemen kapının oraya gittiler. İçeriden gülme sesleri geliyordu. Kızlar iyice meraklandılar. Kapının yukarısında koca bir delik vardı. Ona ulaşmak için Irmak etrafta bulunan kırık dökük bir sandalyeyi kapıya doğru yaklaştırdı. Irmak delikten baktı ve ne görsün İlayda!!!!!!

Irmak sandalyeden yere çakıldı. Aslı ne oldu dercesine gözlerini ona dikti. Tabiki de sandalyenin sesi fazla çıkmıştı. İlayda ''kim var orda'' diye seslendi. Kızlar bir yere saklandılar. Masal'ın çığlıkları etrafı inletiyordu. Aslı artık bu kızla yüzleşmenin zamanı geldiğini düşündü ve karşısına çıktı:

- İlaydaaaa!!!! Yeterrrrr artıkkk!!!! Demek sen yaşıyorsun ha!!

- Evet tatlım,yaşıyorum. Hadi git şimdi Masal'ı kurtar.

Masal bağırdı:

- Hayıııır!!! Aslı sakııııın gelmeeeee!!

İş işten geçmişti artık. Aslı da Masal gibi hapsolmuştu. Irmak ise dışarıdaydı. Onları kurtarmak için planlar yapıyordu.

Geceydi orda geçirdi. Bu arada onların aralarında gizli bir dilleri vardı. Bunu etraflarındaki kişiler anlamasınlar diye yapıyorlardı. Irmak birden bunu düşündü ve demirli camdan şöyle bağırdı:

- Masas beno burdaymı. ( Masal Aslı ben burdayım )

Kızlar irkildiler. İlayda uyuyordu yanlarında. Aslı şöyle dedi:

- Ir sne npayosrn odar? ( Irmak sen napıyorsun orda? )

- kzlar szı krtamam lzm. Bna fkr vrin. ( Kızlar sizi kurtarmam lazım. Bana fikir verin. )

Masal dedi:

- Eniv üsten kpısı vra. Orayı ger. Klit vr üstnda ono ça. Maa ssiz aç. ( Evin üstten kapısı var. Oraya gir. Kilit var üstünde onu aç. )

Dediklerini uyguladı. Kapıyı açtı ve şöyle dedi:

- Ayy ben buraya atlayamam.

- Aslııı!!! Beni sinir etmeee!!! Hadi uyancak.

Irmak korka korka yanlarına geldi ve olanlar oldu; Irmak İlayda'nın üstüne düştü...