Sadece Arkadaş

-23-

Bölüm 23: "Yasak Bir His"

-

Yapmacık bir şekilde gülümsedim, "Eva ben."

Gülümsedi, kırmızı dudaklarına bir tane yumruk geçirmek istesemde kendimi tuttum. "Leyla bende."

Yapmacık bir şekilde gülümsemeye devam ederken konuştum, "Sormamıştım."

Kız ise sadece kakaha attı. Belli ki verecek cevap bulamamıştı.

Bunu fırsat bilerek tekrar konuştum, "Yerimden kalkacak mısın?"

Kızın gülümsemesi yavaş yavaş yapmacıklaşırken neden ona bu şekilde davrandığımı da anlayamamış gibi bir hali vardı, doğrusu bende bir anda nasıl bu kadar kabalaştığımı anlayamamıştım. Yerime oturduğu için sinir oldum işte.

"Mm.." gözlerini hafifçe kıstı, "Burası senin yerin miydi?"

İçimden sabır çekerken dışımdan duruşumu bozmamaya çalışıyordum, fakat bu oldukça zordu. "Evet, kalksan diyorum artık?"

Kız gülümsedi ve Barkın'a baktı, daha sonra tekrar bana döndü. "Ya Barkın'la ne zamandır görüşmüyorduk, sen başka yere otursan olmaz mı canım?"

Senin o canım diyen ağzını.... Sakin ol kızım! Sakin ol Eva. Hem bunlar ne ara bu kadar yakınlaştı ya? Barkın ne? Askerlik arkadaşın mı? Sakinim. Tamam, sakinim.

Tam sorun olur canım diyecekken Barkın'ın sesi ve kurduğu cümle durmama sebep oldu. "Ada'nın yanıda boş."

Ne oluyordu şimdi? Ne demekti bu? Dengesizsin, kesinlikle dengesizsin Barkın.

Kaşlarımı çattım ve duyduğum şeyi sindirmeye çalıştım, sadece çalıştım. Yaklaşık 1 dakika kadar öyle durmuş olmalıyım ki Barkın tekrar konuştu, "Eva?"

Yalandan hafifçe boğazımı temizledim ve Barkın'a bakmadan, tek kelime etmeden Ada'nın yanındaki sandalyeye gidip oturdum.

Hayır, Barkın'a trip atmak istediğimden değildi bu davranışım, hala şoktan çıkamadığımdandı. Gerçi şokta olmasam yine böyle davranırdım, orası ayrı konu.

Sonunda yaklaşık 1 dakika sonra kendime geldiğimde Ada'ya doğru eğildim, "Bu kız kimmiş ya?"

"Sen lavaboya gittiğinde kız geldi, Barkın baya şaşırdı falan. Önceden yurtdışından tanışıyorlarmış sanırım. Sarıldılar biraz sonrada oturdu, sen geldin yani."

Sarıldılar biraz? İçimden ne diyeceğimi bilmiyordum fakat.. Kıskanıyor muydum?

Evet, evet deli gibi! Hayır, tabii ki kıskanmıyordum.

Yerime oturmasına kızdım sadece, hepsi bu.

Ada'ya kısaca, "Anladım." dedikten sonra tekrar önüme döndüm ve aşırı yakın bir şekilde konuşan Barkın'la adının Leyla olduğunu öğrendiğim beyinsizin konuşmalarını izlemeye devam ettim.

Leyla elini Barkın'ın omzuna koyup hararetli bir şekilde bir şeyler anlatırken Barkın ise gülümseyerek onu dinliyor, arada konuşuyordu. Deli olacağım!

Daha fazla sinirlenmemek ve kendime hakim olabilmek adını delici bakışlarımı onların üzerinden çektim ve masadaki sohbete odaklanmaya çalıştım.