Sasuke&Sakura (SasuSaku)

29-Bapo ne demek?

-Sakura Uchiha-

Saradacık yavaş yavaş büyüyordu.Sasuke-kun ise sabah 5 akşam 11 işine geri dönmüştü.Naruto Hinata'yla birlikteydi ve bu ona daha çok yük bindiriyordu.Kendi kızını neredeyse sadece pazar günleri görebiliyordu.Neyse ki bugün pazardı.

''Günaydın!'' dedim uykulu gözlerle bakan Sasuke-kun'a.

''Günaydın.'' dedi Sarada'yı kucağına alırken.Tam anlamıyla baba olmuştu.Her boş zamanında Sarada'yla ilgileniyordu ve bu beni deli gibi mutlu ediyordu.

''Maması?'' dedi bana bakarken.

''Burada!'' dedim göğüslerimi gösterirken

Önce uzun uzun baktı sonra gülümsedi.

"Ondan bahsetmediğimi biliyorsun." dedi elimden biberonu alırken.

Daha sonra içirmeye başladı.Sarada henüz pek bir şey söyleyemiyordu ama arada ağzında "ba" ya da "ma" kaçıyordu.Ve evde sürekli bir o yana bir bu yana emekliyordu.

"Bu sefer ona yürümeyi öğreteceğim." dedi kızımızı kollarından tutarken.Bir süre sonra bıraktı.Sarada dengesini kaybedip düşecekken onu tuttu.Ama çok geçti çünkü ağlamaya başlamıştı bile.

"İyi iş,Sasuke-kun."dedim dalga geçercesine.

"Sen kendi işine odaklan.Ben onu sustururum."

"Ağlamaya başlayınca uyumadan susmaz."dedim açıklamak istercesine.

"O zaman uyuturum." dedi ve salondaki beşiğine yatırdı.(salon ve mutfak birleşikti.)Sarada ise hala ağlıyordu.

"Ninni söylemelisin."dedim kikirdeyerek.

Sasuke-kun'u sıcak basmış olacak ki hırkasını çıkardı.

"Sen Sarada'yı uyut.Ben senin işini yapayım."

Yok öyle yağma..

"Ol-maz!" diyerek bulaşıklara doğru yürüdüm.O ise Sarada'nın kulağına bir şeyler fısıldıyordu.Bir süre sonra Sarada uykuya dalmıştı.

"Bunu....nasıl başardın?" dedim merak edercesine.

"Öğrenmek istiyorsan yanıma gel." dedi elleriyle yanını işaret ederken.Bulaşıkları bırakıp ıslak ellerimi havluya sildikten sonra yanına gittim.Kulağıma yaklaştı ve minik bir öpücük kondurdu.Daha sonra fısıldadı.

"Seni seviyorum."

...

Sabah uyanıp yanıma baktığımda kimse yoktu.İğrenç bir pazartesiydi.Akşam 11'e kadar Sasuke-kun olmayacaktı ve geldiğindeyse de yorgunluktan hemen uyuyacaktı.

Sarada'nın yanına gittiğimde mışıl mışıl uyuyordu.Simsiyah saçlarını okşadım.Kokusunu içime çektim.Büyüyünce nasıl biri olacağını merak ediyordum.

Öğle saatlerine doğru Sarada uyandı.
O da benim gibi uyumayı çok seviyordu.Görünüşümden pek bir şey verememiş olsam da kişiliğinin benim gibi olmasını isterdim açıkcası.Mamasını hazırlamak için mutfağa gittiğimde Sarada salonda bir o yana bir bu yana emekliyordu.Bir süre sonda koltuğa tutunarak yürümeye başladı.Henüz dengesini sağlayamadığı için yürüyemiyordu......derkeeen bir anda adım attı.

1,2,3....tam 7.adımda yere kapaklandı.

Onu kaldırırken bir yandan da tebrik ediyordum.

"Aferin sana,Sarada."

-Sasuke Uchiha-

"Ben....giderim." dedim Kakashi'ye bakarken."O hokage olacak."

"Senin de ailen var,Sasuke." dedi yüzüme bakarken.