Sasuke&Sakura (SasuSaku)

25-Yağmur

-Sakura Uchiha-

Sabah uyandığımda ilk işim uyuyan Sasuke-kun'un yüzünü izlemek oldu.Bu manzara için neler neler yapmıştım ben..

Kısaca hatırlatayım.

1-Onun Orochimaru'ya gitmesini engellemeye çalışmak.

2-3 yıl onu geri getirmeye çalışmak.

3-İntikamını aldıktan sonra onu yine geri getirmeye çalışmak.

4-Madara'ya karşı savaşta öne çıkma çabalarım.(Ki pek işe yaramadı.)

5-Ve en sonunda yine GİTMİŞTİ...

Yani Sakuracık yine bekledi yine bekledi..

Ama bu manzara hepsini telafi ediyordu.

Gözlerini açtıktan sonra bir süre bana baktı.Daha sonra kalktı ve kıyafetlerini değiştirmek için bavuluna doğru gitti.

Hay Allah'ım.Evli olmamıza rağmen onun yanında giyinmeye dayanabileceğimi sanmıyordum.Hele de onun giyinmesini izlersem büyük ihtimalle baya bi burnum kanardı hatta kan kaybından ölebilirdim.

Üstünü çıkardıktan sonra-baya bi kaslı...cidden-koşarcasına mutfağa gitmeye koyuldum.O sırada Sasuke-kun

''Pijamalarını çıkarmayacak mısın?''

Yutkundum.Siz evlisiniz kızım.Ama daha şey bile.....yapmadınız.

''B-benim bavulum salonda kalmış.'' dedim ve hızlı adımlarla salona koşup üstümü salonda değiştirdim.Mutfağa gireceğim sırada

''Dışarıda yiyelim.'' diye seslendi Sasuke-kun.

Yemeklerimi-daha doğrusu sandviçimi-beğenmiyor muydu yoksa?(jdjdkdskd)
...
Kahvaltı ettikten sonra etrafı dolaşmak için yola koyulduk.Köylülerin sattığı değişik yöresel yemekleri tattık(öyle ki 1 yıl yemek yiyebileceğimizi sanmıyorduk çünkü tıka basa doymuştuk),tuhaf bir sokak tiyatrosu izledik yani anlayacağınız çok mu çok iyi vakit geçirdik.Sokaklarda dolaşırken zaman o kadar hızlı geçti ki bir anda yağmur bastırdı.Bulutlar güneşi tamamen kapatmıştı.Hava kararmıştı ve şimşekler çakıyordu.Üstümde kısa kollu vardı.Üşümeye ve ıslanmaya başlamıştım.Yakınlarda şemsiye/şemsiyeci falan da yoktu.
Sasuke-kun

"Gel buraya." deyip pançosunu bana sardı.Bir anda ısınmıştım.Islak vücutlarımız birbirine temas ediyordu.

Eve geri döndüğümüzde çok ıslaktık.İkimizde bu uzun ve ıslak günün ardından sıcak bir duş almak istiyorduk.Hava da çoktan kararmıştı zaten.Yağmur ve korkutan gök gürültüsü hala devam ediyordu.

"İlk sen gir." dedi Sasuke-kun.Israr etmek istemedim ve girdim.
İtiraf etmeliyim çok iyi gelmişti.Duş beni çok rahatlatmış ve hafifletmişti.
Banyodan çıktığımda bornozumu aradım ama ortalıkta yoktu.Ama getirdiğime emindim!Getirmiştim ya!GETİRMİŞTİM!

Hayır getirmemişim..

Kapının arkasında asılı tek bornoz Sasuke-kun'undu..Ve bir tane saç havlusu vardı.

İki seçeneğim vardı.

1)Sasuke-kun'un bornozunu üstüme geçirmek.

2)Sadece "özel" bölgelemi kapatacak kısacık havluya sarınmak..

Ve en sonunda 1.sini seçmek zorunda kaldım..

Yaklaşık 10 beden büyük siyah bornozu üstüme geçirdiğimde Sasuke-kun'a görünmeden odaya kaçabilmek için tüm gücümle koştum.Ama ne yazık ki her zamanki salaklığımla bornoza takılıp yere çakıldım.