Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Its tradition in our school na every September may ginaganap na contest for students who wants to showcase their talents. Claire is a transferee in there school kaya naman nung nalaman niya ay agad siyang sumali. Claire is a typical girl who dreamed big, she dreamed to be an idol someday. She got the looks and talents at bilib sa kanya ang mga friends niya dahil kahit ilang months pa lang siya nagstay sa school nila, sa mga friends niya lang ipinapakita ang talent niya.
Claire POV
Papasok palang ang August pero naghahanda na ako. Syempre kahit may talent kailangan ko pa rin magpractice. Though marunong akong maggitara at kumanta hindi ako ganun ka galing.
"Hey Claire! So, anung tutugtugin mo sa contest?" -Ava
"Hindi ko pa alam ee!"
"Wae?"
"I can't decide! Hindi ko alam kung anung magandang kantahin!"
"Ok lang yan, mahaba-haba pa ang panahon mo!"
"Help me naman Ava? You have the knowledge about this!"
"Sure I'll help! Ikaw pa, bestfriend kita eh!"
"Thanks!"
*Bell Rang*
"Tara na!" -Ava
Ava Montenegro is my only bestfriend, though i have friends, siya lang yung pinakaimportante at pinakaiingatan kong kaibigan. Siya ang pinaka una kong kaibigan when i move here in our school. Though friendly ako, hindi ganun kadali magkaroon ng kaibigan, hindi ko alam kung hindi lang ako masyadong friendly or hindi lang sila friendly. Laking US kasi ako, i spent my childhood there, hindi ako americano pero pilipino ako na half korean, lumaki lang ako dun because of our business. Maglalunch na ng napansin ko na nawawala yung notebook ko. Its a medium size book where i write my songs with chords, originally composed songs. Tinanung ko si Ava na katabi ko lang na upuan...
"pssst...Ava!" Lumingon siya sakin.
"Wae?" She asked confused.
"Nakita mo ba yung notebook ko?"
"Aling notebook? Yung composed songs mo? Yung lagi mong dala-dala?"
"Ou! yun nga! nakita mo ba?"
"Nakita ko dala mo pa nung nasa canteen tayo pero hindi ko na napansin nung papunta tayo sa room!"
*Bell Rang*
"Salamat naman bell na! Ano nahanap mo na ba?"
"Hinahanap ko pa sa bag! (Habang tumitingin sa bag)!"
Bigla akong tumayo at nagisip. Ang CANTEEN! Tama, baka nandun yun, sana nandun pa, jusko ko Lord, please!
"Ava, mauna ka na! May pupuntahan lang ako saglit! Kita na lang tayo mamaya!" -sigaw ko sa kanya sabay takbo papuntang canteen.
