Coffee Please!!

Chapter 43 - Lost Her 2

Bale continuation to sa naunang chapter.

Enjoy reading...

---

Clara's POV

Alams na nuh na kagagawa ko lang ng eksena. Kelangan talaga ipamukha saken? Dukutin ko mga mata nila diyan eh.

Kaka awkward ng titig nila.

Chris: when I was in my darkest moment where I hate almost all people and the world, one girl suddenly appear to my life.

Huh? Storytelling?

Chris: actually aksidente lang yun eh. Nagdedeliver kasi siya ng kape tas nagkasabay kami sa elevator. Eh tumirik, yun napasubsob ako sa kanya.

He's telling them the very first moment we met. Gosh! Ngumiti siya at kinamot pa ang kilay.

Chris: I don't know but may nag udyok sakin na sungitan siya at pagtripan. I even curse myself ng di ko na mapigilan ang sarili ko at muntik na siyang halikan. But to my surprise ang galing niyang tumayming. She pushed me at nabukulan ako ng naglanding ako sa sahig. And because of that I hated her.

Ang mga taong nakikinig lang ay napapatawa din samantalang ako di ko na alam kung anong gagawin ko. I want to cry, not because I'm sad but happy. Ipinagmamalaki ba niya na ako ang mahal niya kaya he's telling everyone about our story?

Chris: nag order ulit ako ng kape nagbabasakali na siya ang magdeliver at para narin makaganti. And voila! Siya nga but I was mesmerized when I saw her wearing a simple dress. She's beautiful. Kaya sandaling nawala ang pagtatangka kong paghihiganti sa kanya. Nung mga panahon ring yun ay ginigipit na ako ni lolo. Kelangan ko na daw mag asawa kaya nung nakita ko siya. I propose to her which is matagal pa bago niya tinanggap.

Chris: Ang galing na ng pagpapanggap namin eh but I discovered something to myself nung minsang naospital siya. I FALL INLOVE WITH MY GIRL. Though ang sabi ko lang sa kanya ay going palang but my heart is so sure na mahal ko na siya. Everything were perfect but then dumating ang nakaraan kong matagal ko ng kinalimutan. She tried to destroy us. Ruin our lives and let us be miserable. Wala siyang ibang inintindi kundi sarili niya lang. At dahil narin sa kaselfishan niya muntik pang mapahamak ang anak at mahal ko. That's why I'm here, to save them...to not let them involve in my messy life. But now, staring at the girl who ruined us and staring at the girl I really love? I'd rather say ... I DON'T FATHER. You don't marry someone you can live, but you marry the person who you cannot live without...

He looked at me.

Chris: and I can't live without her!

Boom!! Sabog sipon at luha ko dun ah. Ang haba haba ng speech niya at patungkol pa talaga sa akin ha, ay sa amin pala.

Pinunasan ko ang mga luha ko. And everyone stared at me but who cares?! I am looking now to the man where I am devoted. Ngayon alam ko na ang rason kung bakit di siya nagpapakita. He's protecting us from Angel's capabilities of harming us.

Clavin: Sue, please palayain mo na sila. Matagal na ang kasalanan mong yun. Di mo na yun kelangang itama. Di mo kasalanan kung nangyari man ang bagay na yun. Di mo kasalanan kung namatay si Christopher!

Huh? May Christopher na naman ngayon? Sino ba yun?

Angel: Shut up! Shut up!

Ibinaling ni Angel ang atensyon kay Chris.

Angel: Marry me, or I will kill her!

At sabay turo niya sakin.

Clara: excuse me--