Coffee Please!!

Chapter 31

This chapter is dedicated to my Pretty insan.
Ms. MaryFlorCapili

Tsk! Ou insan sayo nato...hehehe...miss na talaga kita mahmen...Waaaaahhhhhh...Pag nakabalik ako jan...bubugbugin kita!!!! T_T

--

Clara's POV

Clara: then sorry kung di ko sinabi sayo.

Psh... ang hirap namang mag explain sa lalakeng to. Nakaka speechless, nak ng teteng! Di ko na alam kung anong irarason ko.

Umupo siya sa may bermuda habang ako nakatayo lang sa likod niya.

Chris: then tell me why did you hide it from me???

Clara: kasi ang gusto ko, matapos muna tong gulo natin, ninyo ni Angel.

Napansin kong binubunot niya ang ibang dahon. Ang cute infairness. ^_^

Chris: wala ka bang tiwala sakin?? Di kaba naniniwalang di kita iiwan para sa kanya??

Hala! Ano ba tong iniisip niya. Naku naman Tianny... pinapahirapan mo pa talaga ako.

Clara: No! Di yan totoo! Naniniwala ako sayo.

Lumapit ako at nakiupo narin sa tabi niya. Niyakap ko ang kanang braso niya.

Clara: ang sakin lang kasi. Ayokong matabunan ang kasiyahang dala ko ng mga problemang dala rin ni Angel sayo. At tsaka natatakot rin ako na baka kasi di kapa handang magka..alam mo na... magka anak.

Lumingon siya sakin.

Chris: Anong hindi!! Masaya ako, masayang masaya dahil sa wakas daddy nako. Di mo lang alam pero ako na siguro ang pinakamasayang tao ngayon. Na kaya kong magpa party sa milyong milyong tao sa sobrang tuwa.

Clara: Ows?? Eh ba't nakaupo ka lang ngayon at bumubunot ng dahon??

Bigla niya akong niyakap sa gilid ko at nilagay ang noo niya sa balikat ko.

Chris: Naman... nagtampo ako eh. Dalawang buwan na si baby, pero di mo sinabi sakin.

Chin na naman niya ang nilagay sa balikat ko. Di ko siya nililingon, baka mahalats pa niyang kinikilig ako. Mahirap na, lalaki na naman ang ulo nito. Hehe...

Chris: so ibig sabihin, di pala ako bad breath kanina. Ayaw mo lang nung lobster kasi malakas ang amoy nun sa ilong mo. Sensitive.

Nilingon ko siya.

Clara: yabang mo! Pero Oo, di namin trip ni baby ang lobster.

Tumayo siya bigla at pinagpagan ang pwet. Iniabot naman niya ang kamay sakin at tinanggap ko yun sabay tayo.

Inilagay niya ang dalawa kong kamay sa balikat niya at sa beywang ko naman yung kanya.

Clara: ano to??

Chris: sasayaw tayo! ^_^

He smiled. Owww... how cute! Ang cute cute talaga ni labzz.

Clara: ng walang music?? Naman, baliwan peg!

Chris: di ikaw ang kakanta.

Clara: Hahaha, bagtit!

Kumunot ang noo niya sa sinabi ko.

Chris: anong bagtit???

Clara: ilokano yun ng baliw. Turo sakin ng isa sa mga kasamahan ko sa shop.

Chris: ganun??

Clara: yup!

Inihilig ko ang ulo ko sa balikat niya. At nagsimulang kumanta.

How Deep Is Your Love
(Acoustic Version)

I know your eyes in the morning sun
I feel you touch me in the pouring rain
And the moment that you wonder far from me
I wanna feel you in my arms again

And you come to me
On a summer breeze
Keep me warm in your love
And then softly leave
And it's me you need to show

How deep is your love
Your love, how deep is your love
I really need to learn
How deep is your love
How deep is your love
I really need to learn

I believe in you
You know the door to my very soul
You're the light in my deepest datkest hour
Your my savior when i call

And you may not see that I care for you
When you know down inside that i really do
And its me you need to

How deep is your love
Your love, how deep is your love
I really need to learn
How deep is your love
How deep is your love
I really need to learn

Cause were living in the world of fools
Breaking us down
When they all should let us be
We belong to you and me

La la la la la... la la la la la la la la....

Cause were living in a world of fools
Breaking us down
When they all should let us be...
We belong to you and me...

Yes, just you and me!!